Sarnamihuis

In dit document zal ik proberen historisch en cultureel de godná, tatoeage of lichaamsversieringen of beschilderingen nader toe te lichten vanuit de Hindustaanse invalshoek of optiek. De Hindustanen kennen de lichaamsversieringen of beschilderingen met tatoeages als de godná (godná komt van het woord ‘gode’, hetgeen betekent zoveel als prikken van of in het huid met naalden). Het verschil tussen de godná en de tatoeages kan eenvoudig weg als volgt worden aangegeven: De godná is van blijvende aard op het lichaam, terwijl bij tatoeages de lichaamsversieringen of beschilderingen soms van blijvende en soms van tijdelijke aard kunnen zijn. In het verleden was godná of tatoeage als lichaamsversiering van essentieel belang voor vele tribale groepen in India om zich te kunnen onderscheiden van andere groepen. (Vermeld dient te worden dat er in India miljoenen mensen zijn die tot de tribale gemeenschappen behoren). (Voor wat de lichaamsversieringen betreft is er ook nog de Mehendi en de Hardi, waarmee het lichaam beschilderd en ingesmeerd wordt. Maar deze behoren niet tot de godná categorie. Daarom zal ik het in deze context de Mehendi en de Hardi buiten beschouwing laten).

De heer Tiyaitram Ganga staat bekend als Cait Ganga en hij is geboren op 15 juni 1936. Momenteel is hij 81 jaar oud. Cait Ganga is geboren te Charlesburg, twee erven voorbij het bedrijf van Jong Tjien Fa. Voorheen behoorde dat gedeelte van de Charlesburg tot het district Suriname. Naast Cait Ganga woonde de familie Dhundhun Moti en daar tegenover de familie Popal Moti.

Aan de woord combinatie, de baithak-gáná wordt door verscheidene deskundigen verschillende betekenissen toegekend en op een gegeven moment kan dit veel verwarring met zich meebrengen. Echter, zullen de betekenissen van culturele woorden vanuit een bepaalde context vertaald moeten worden, namelijk naar het systeem dat bekend staat als het sociaal, cultureel en religieussysteem binnen de Hindustanen, hierna te verstaan het Hinduïsme. Dit uiteraard als men dicht bij de juiste benadering wenst te blijven en de betekenis van ‘culturele’ begrippen aannemelijk tracht te maken. Een andere benadering is, dat combinaties van woorden een toegevoegde waarde kennen van hetgeen ‘gezegd’ wordt. Wat belangrijk is om te weten is dat verschillende zaken uit het verleden vanuit een traditie zijn voortgekomen, een traditie die ‘verhandelingen’ kent.