Om mij heen is iedereen in een vakantie stemming. Ik weet inmiddels alles over “vroeg boek kortingen”. Een nichtje van mij had ook gretig gebruik gemaakt van een “vroeg boek korting” reis naar Curaçao. Zo een voordeel laat je niet ontglippen dacht ze. Ze vloog met de Dreamliner. Maar wat bleek, voor het reserveren van een plaats moest je betalen evenals voor het entertainment aan boord. Het dramatische was dat je ook maar één keer eten aan boord kreeg. Op een vlucht van meer dan tien uren (tussen landing op St. Maarten). Alleen thee en koffie was gratis. En u weet Surinamers en eten! Na betaling van de additionele kosten, was ze meer kwijt dan de vroeg boek korting. Ook de besparing van de schoonmaak kosten van twee weken was daarbij ingeschoten. Daar ga je dan met je vroeg boek korting. Dan maar de SLM. Je bent niet zeker van
de vlucht, maar het eten is tenminste lekker.

Familie, vrienden, collega’s beginnen het gesprek met de vraag “Waar ga je met vakantie”. Terwijl de wereld in brand staat, lijkt het alsof de vakantiebestemming op dit moment de meest belangrijke topic is. Mijn dilemma heeft alles te maken dat de wereld in brand staat.

Met mijn donker hindoestaans uiterlijk bekruipt mij het gevoel dat de vakantiebestemmingen voor mij steeds beperkter zijn worden. Mijn favoriete vakantielanden zijn Duitsland en Spanje. Duitsland is schoon, mooie wegen, vriendelijke mensen, een tragische geschiedenis, prachtige architectuur en ik kan heerlijk diverse variaties varkensvlees eten. Maar bovenal het is niet duur. Door de opkomst van Pegida, de rechts-populistische anti-immigratiepartij Alternative für Deutschland AfD, vluchtelingen uit Syrië maakt dat ik ook niet meer vrij en blij naar Duitsland kan reizen. En er zijn ook vluchtelingen in Duitsland uit Pakistan en Bangla Desh. En die gasten lijken op mij. In de media lees je dat de migranten worden belaagd door racisten. Ik ben bang dat ook ik het slachtoffer kan worden van een groep naarlingen. En dan heb ik het nog niet gehad over de vervelende controles op vliegvelden, waarbij je met mijn uiterlijk al bij voorbaat verdacht bent. Mijn oudere broer ging voor een paar dagen naar Wenen en hij werd bedolven onder de apps met waarschuwingen.

Lekker op avontuur gaan en cultuur snuiven ( mijn collega’s zeggen dit vaak, maar in hun boekenkast staan alleen maar boeken van John Grisham en lezen elke ochtend minutieus de Metro en dan praten over cultuur, pfff) naar de Balkanlanden of Griekenland en Italië is ook een riskante zaak. Nu ook Oostenrijk. Je kan met enig cynisme zeggen dat heel Europa voor donkere mensen een bestemming met vervelende risico is. En dit allemaal vanwege de vluchtelingen en de virulente racistische sfeer in Europa. Nederland doet overigens ook keihard mee. De opstand tegen de komst van een paar honderd vluchtelingen, de ronduit schofterige reactie op de politieke keuze van Sylvana Simons, maakt het allemaal niet gezelliger op hier. Overigens ik begrijp de keuze van Simons volledig. Maar DENK is vooralsnog niet mijn keuze. De gevestigde politieke partijen moeten eens flink achter hun oren gaan krabben.

Ik besprak het bovenstaande met mijn buitenlandse collega’s. En allemaal hadden hetzelfde gevoel. Wij worden beperkt in onze keuzevrijheid. De vanzelfsprekendheid van een onbezorgde vakantie is verdwenen. Ze vliegen allemaal naar hun moederland. En mijn Nederlandse collega’s? Die  gaan allemaal naar Turkije. Het is goedkoop en de Russen zijn afwezig.

Nu is nagenoeg iedereen in mijn omgeving voorzien van een vakantie bestemming. Nu ik nog? Ik moet een bestemming kiezen waar ik onbezorgd kan genieten van een wel verdiende vakantie. Afrika is ook onrustig. Azië is een alternatief en dan met name India? Op dit moment echter te heet en ben al een paar geweest. Suriname? Het eten is verrukkelijk en mijn jongere broer heeft beelden gestuurd hoe hij met zijn nieuwe speedboot over de Coesewijne rivier vaart. Maar ja, de vorige keer ben ik geprikt door de Zika mug. Dat was ook geen pretje.