Column Amar K. Soekhlal – Aflevering 13: Veramorisering

Ik heb een geweldige afkeer gekregen van de politiek. Ik vind politici namelijk non-valeurs. Maar ik zal niet ontkennen dat ik soms geweldig wordt verrast door, inderdaad politici, in dit geval Diederik Samsom. In een hartverwarmend betoog doceerde hij in de Tweede Kamer over de Europese waarden en normen, over compassie, over humaniteit en over internationale solidariteit. U raadt het al, het ging over de duizenden vluchtelingen die hun huis en haard hebben verlaten vanwege een gruwelijke oorlog en een veilig onderkomen zoeken in het Avondland. In de media lees je de verschillende meningen over de vraag of Nederland de vluchtelingen moet opvangen. Uit diverse peilingen blijkt dat er in Nederland een breed draagvlak is voor de opvang van oorlogsvluchtelingen. Er is weinig draagvlak voor economische vluchtelingen. Anderzijds zie je dat de PVV in de peilingen enorm scoort. Hoe zit het met het draagvlak onder de Surinamers in Den Haag? Geen idee.

Het is opvallend stil hieromtrent. De lokale omroepen branden hun vingers niet aan dit onderwerp. Ik hoorde een directeur van één van de radiostations krampachtig een bericht uit NU.nl voorlezen. Als eigen commentaar voegde hij eraan toe “Er moet wat gebeuren, want tussen de vluchtelingen zitten ook Indiërs en Pakistanen”. Aha, dacht ik. Van solidariteit kan er alleen maar sprake zijn als het gaat om mensen die op ons lijken. Ik heb in mijn familie – en vrienden kring een kleine enquête gehouden over de vraag hoe zij denken over de komst van vluchtelingen naar Nederland. Deze enquête is helemaal niet representatief en de uitkomst zegt meer over mijn familie en vrienden. Meer dan zestig procent namelijk is tegen de komst van de vluchtelingen. De argumenten zijn nagenoeg identiek aan die van de Nederlanders. Het gaat dan om argumenten als verdringing op de arbeidsmarkt, huisvesting, integratie problemen in de toekomst. Ik was behoorlijk teleurgesteld door deze uitkomst, want ik had iets anders verwacht. De meesten hebben een HBO plus opleiding, hebben goede banen, stemmen links, wonen in Vinex wijken in huizen met marmeren vloeren en aanrecht bladen die met een flinke korting, is gelegd door Afghaanse experts. De meeste schuren zijn geplaatst door Bulgaren en of Polen evenals het uitgraven van de tuin. Ook deze MOE-landers zijn erg goedkoop namelijk € 10,00 per uur.

Elke zaterdag eet ik twee puntbroodjes met tomaten sardien en als “finishing touch” drink ik twee slokken echte cola. Degene met wie ik al meer dan vijfendertig een huis deel, heeft mij een beetje beschaafd, zodat ik de dikke bijbehorende boeren achterwege heb gelaten. Al meer dan twintig jaar haal ik mijn sardien bij een tropische zaak. Ik ken de eigenaar als een buitengewoon aardige man, die altijd slaperig uit zijn ogen kijkt. Ik heb altijd het idee, dat hij dag en nacht met zijn gedachten in Nickerie is. Zijn nieuws over de wereld vergaart hij via het radiostation AMOR of een van de andere Hindoestaanse radio stations.

Veramorisering2Elk jaar rond oud en Nieuwjaar overhandigt hij mij met beide handen een kalender met het plaatje van de god Ganesha. Zo stapte ik op een zaterdag met mijn mandje de winkel binnen om saoto spullen te kopen. De eigenaar was in een heftige discussie verwikkeld met nog een andere Nickeriaan. Ik hoorde dat aan dat typische charmante Nickeriaanse accent. “Het is één groot complot” hoorde ik hem op venijnige manier zeggen. “Wat is een complot” vroeg ik. “Dit, de vluchtelingen. Musselman wan, duniyá over lé ley. Bakarwan abbe talak sute hai” ( de moslims gaan de wereld veroveren. De Nederlanders slapen nog steeds). Vervolgens stak hij een tirade tegen de Marokkaanse criminelen in zijn buurt. Het religieuze argument dat naadloos in het repertoire van de PVV past.

Ik rekende mijn saoto spullen af en liep naar de auto. Ter plekke nam ik het besluit om voortaan geen Bhagwán kalender meer van hem aan te nemen, maar eentje met een Bollywood ster.

Ik had eerlijk gezegd meer solidariteit verwacht van de Surinamers in Den Haag. Solidariteit gebaseerd op de geschiedenis van de massale immigratie van Surinamers in de jaren ‘74 en ‘75 van de vorige eeuw. Toen de bussen op Schiphol klaar stonden om de ouders van de huidige generatie Vinex – bewoners te huisvesten in verre streken in Nederland. Ook hun ouders vetrokken naar Nederland voor een betere toekomst. Van oorlog was geen sprake in Suriname. Maar ja, wie kent de eigen geschiedenis? Wie wil zich nog verdiepen in de eigen historie?

Er is volgens mij sprake van een diepgaande veramorisering van de samenleving. De meningen hebben de diepgang van een roti vel, het is plat, oppervlakkig en heel erg gericht op amusement. Iedereen eigent zich een mening toe, zonder dat daarvoor de nodige kennis is eigen gemaakt, gereflecteerd en beredeneerd. Dit krijg je als je de hele dag naar het inhoudsloze programma’s van de diverse hindoestaanse radiostation luistert. Ik zeg dit niet omdat ik het niet eens ben met de mensen die mijn mening niet delen. Maar omdat ook het tegengeluid niet is beredeneerd. Tijdens de afgelopen gemeenteraadverkiezingen spraken veel politici over seva. U weet wel, hulp die zo is verweven met het hindoeïsme. Solidariteit zit in onze genen. Maak het waar dames en heren.