In memoriam

9 april 1954 * Alma Mahawat Khan * 12 november 2017

Op 12 november 2017 bereikte ons het verschrikkelijke bericht dat Alma Mahawat Khan is overleden ten gevolge van een hersenbloeding van een dag eerder. De verbijstering en het ongeloof dreunt nog na. Plots weggerukt uit het prachtige en succesvolle leven dat ze leidde, samen met Naushad Boedhoe, haar echtgenoot. Zij leerden elkaar in 1978 kennen op een conferentie over de positie van de Hindoestaanse vrouw. Alma was in alle opzichten een zeer bijzondere en markante vrouw. Geboren en getogen in het district Nickerie in Suriname ontwikkelde ze een sterk rechtvaardig en emancipatorisch gevoel. Beide principes droeg ze met verve uit. In de Surinaamse gemeenschap was zij een van de eersten die krachtig opstond voor de emancipatie van de vrouw. Eind jaren zeventig was dat geen vanzelfsprekendheid. Als lid van het Kollektief Jumpa Rajguru heeft ze haar ideeën vol energie, passie en gedrevenheid uitgedragen. Van haar hand verschenen diverse publicaties over Hindoestaanse vrouwen.

Ze is lid geweest van diverse besturen, zoals van de Stichting Welzijnswerk Surinamers, Forum Instituut voor Multiculturele Ontwikkeling en van het Internationaal Vrouwenarchief. Overal waar de positie van de vrouw in het gedrang kwam, sprong ze daarvoor op de bres. Het is dan ook bijzonder mooi om te zien hoe haar gedachtegoed is overgenomen door haar familie en vrienden.

Na onze eerste kennismaking in 1981 heeft onze vriendschap zich ontwikkeld tot een zeer warme en hechte band. Ze was voor ons, de vrienden, geen Alma maar Al Didi in de juiste betekenis van het woord. Zorgzaam en altijd attent en waar nodig een vermanend woord. Alma kwam uit een islamitisch gezin, werd gaandeweg ongelovig en ze heeft nooit onderscheid gemaakt tussen moslims en hindoes. Wat juist is, is juist en wat verkeerd is, is verkeerd. De daden werden niet gekoppeld aan een levensbeschouwing. Niet alleen de familie en de vrienden verliezen in Alma een bijzonder energieke vrouw die opkwam voor haar idealen, maar ook de Surinaamse gemeenschap.

Vol onbegrip, maar met prachtige herinneringen, zal er bij ons altijd een leegte blijven.

Amar K. Soekhlal