Op dit moment is 57 van de 150 Kamerleden vrouw. Sinds het vertrek van Tanja Jadnanansing zitten er geen vrouwen van Hindoestaanse (of überhaupt Surinaamse) afkomst in de Tweede Kamer. En als het aan de kieslijsten voor de verkiezingen op 15 maart ligt, wordt het percentage vrouwen (ook Hindoestaans-Nederlandse vrouwen) niet hoger; slechts 35 procent van de kieslijsten is vrouw. Van hen is er een van Hindoestaanse afkomst. Dat zijn geen beste cijfers; het parlement hoort tenslotte een afspiegeling van het volk te zijn. Om een betere man-vrouw balans in de Tweede Kamer te brengen is in januari het initiatief Stem op een Vrouw gestart.

Stem op een Vrouw is geïnspireerd door een Surinaamse campagne uit 1996. Wie in Paramaribo het museum in Fort Zeelandia heeft bezocht, heeft daar wellicht in de vitrine deze flyer uit 1996 zien liggen:

Ten tijde van deze campagne van het Vrouwen Parlement Forum (VPF) hadden Surinaamse vrouwen pas 48 jaar stemrecht (sinds 1948, bijna 30 jaar later dan in Nederland, die er voor haar koloniën andere regels op nahield dan ‘thuis’). Wat het VPF in 1996 al doorhad, is dat een dergelijke achterstand niet vanzelf overgaat met het verstrijken van tijd. Wil je vooruitgang, dan moet je vrouwenemancipatie actief bevorderen. Zo bewijst ook de situatie in Nederland: na 100 jaar vrouwenkiesrecht is nog maar een derde van de Kamerleden vrouw.

Daarom roept Stem op een Vrouw Nederlandse kiezers op om op een vrouw te stemmen. En niet zomaar de eerste vrouw op de lijst; die vrouw komt toch wel in de Kamer. Wil je meer vrouwen in de Kamer, stem dan op een vrouw lager op de lijst. Dit werkt net zo voor vrouwen van andere culturele achtergrond, die nog een veel grotere achterstand hebben op gebied van representatie. Neem Reshma Roopram, nummer 26 op de lijst bij de PvdA. Volgens de peilingen staat zij niet op een verkiesbare positie. Echter, in geval dat genoeg mensen een voorkeurstem op haar uitbrengen komt zij toch in de Kamer.
Maar stemmen alleen is niet genoeg: willen we de emancipatie van vrouwen in de politiek écht bevorderen, dan moeten wij ons gedrag veranderen. Welke ouder stimuleer zijn/haar dochter om politiek actief te worden? Wat voor voorbeeld zetten volwassenen voor de kinderen en jongeren van nu?

Het is aangetoond dat vrouwelijke politieke rolmodellen van grote invloed zijn op de ambities, school- en carrièrekeuzes van meisjes. Dat betekent dat wij, wanneer wij nu zelf het goede voorbeeld gaan geven, een generatie vrouwen laten opgroeien die meer politieke ambitie heeft.

We hebben dus nú goede rolmodellen nodig. Rolmodellen die laten zien: het kan wél, jij kan de politiek in, Kamerlid worden, zelfs premier worden. Stem daarop deze verkiezingen op een vrouw (en helpt die rolmodellen in het zadel), en geef het goede voorbeeld. Word lid van een partij en stimuleer je kinderen lid te worden, geef vrouwen in je omgeving dat extra zetje. Met onze inspanning kan de nieuwe generatie eindelijk de eerste (Hindoestaanse?) vrouwelijke premier meemaken.