De verkiezingen voor de Tweede Kamer hebben wij nu achter de rug. Het meest verrassende was de dramatische uitslag voor de PvdA: van 38 naar 9 zetels. Met 15 zetels zou Richard Moti, oud-wethouder van Rotterdam, de hoogst geplaatste Hindoestaan zijn gekozen. D66 heeft 19 zetels gehaald en voert thans besprekingen voor een regeringscoalitie met VVD, CDA en GroenLinks. Als het meezit, d.w.z. dat als voldoende mensen opschuiven door posten in het kabinet of door andere redenen, dan maakt Munish Ramlal die op plaats 27 staat kans om in de Tweede Kamer te komen. Waarschijnlijk komt hij er net niet in. Het CDA met 19 zetels heeft op de eerste 50 plaatsen geen Hindoestaan staan. De motivering van partijleider Buma voor waarom er überhaupt weinig allochtonen op de CDA-lijst staan, is ronduit stuitend. Hij zei dat hij voor kwaliteit gaat en kennelijk zijn er volgens hem weinig allochtonen met kwaliteit in Nederland te vinden. Precies het argument dat vaak wordt gegeven voor waarom vrouwen niet in aanmerking komen voor hoge functies.
Ook GroenLinks met 14 zetels heeft geen Hindoestaan op de eerste 50 plaatsen staan. Daarentegen staan wel veel allochtonen op de lijst, hetgeen positief is. Op de eerste 50 plaatsen op de VVD-lijst met 33 zetels staan geen Hindoestanen. Er staan weinig allochtonen op de lijst, maar in elk geval meer dan op de CDA-lijst.
Het ziet er dus naar uit dat in de nieuwe Tweede Kamer er geen Hindoestaan zal zijn. Erg hoeft dit niet te zijn, omdat voor de belangenbehartiging van Hindoestanen, allochtonen en mensen die in de onderste lagen van sociaaleconomische ladder zitten je niet per se een Hindoestaan hoeft te hebben. De partij moet wel oog hebben voor deze specifieke belangen. Als straks een regering komt met VVD, CDA, D66 en GroenLinks, dan vrees ik echter dat deze specifieke belangen het zullen afleggen. Want van al deze partijen liggen deze belangen alleen bij GroenLinks in goede handen.
De PvdA en SP zitten straks in de oppositie en hebben dan weinig in de melk te brokkelen. Jammer, omdat juist de PvdA voor deze belangen opkwam en als bestuurderspartij ook in staat was om deze in regeringsbeleid om te zetten. De zware nederlaag van de PvdA is gekomen, terwijl zij samen met de VVD het land uit het moeras van de economische crisis heeft gehaald. 4 jaar geleden was de economie er zeer slecht aan toe. Er moest worden bezuinigd om de economie gezond te maken. Nu 4 jaar later is de economie zo op stoom dat nu niet wordt gesproken over bezuinigen, maar over waaraan het geld uit te geven. Voor de PvdA is dat natuurlijk erg zuur, omdat zij de kastanjes uit het vuur heeft gehaald en hiervoor door de kiezer niet is beloond, maar juist gestraft.
We moeten afwachten wat de nieuwe regering gaat doen. Gelet op de programma’s van VVD, CDA en D66 belooft het weinig goeds voor mensen die het minder hebben. De VVD bijvoorbeeld, wil korten op de uitkeringen, terwijl het met de economie nu juist goed gaat. De afgelopen 4 jaar zijn de uitkeringen, ondanks de slecht lopende economie, door druk van de PvdA niet gekort. Nu maar hopen dat GroenLinks, net als de PvdA, erin slaagt de belangen van mensen die het moeilijk hebben goed te behartigen.
De PVV is qua grootte de tweede partij met 20 zetels geworden. De PVV brengt polarisatie in de samenleving en dat is, zo leert de geschiedenis, uiteindelijk nooit goed geweest voor etnische minderheden. Ook niet de etnische minderheden die een dergelijke partij hebben gesteund. Juist daarom is het des te bedenkelijker dat nogal wat Hindoestanen blijken PVV gestemd te hebben. Ook bedenkelijk is dat sommige grote partijen, zoals VVD en CDA, veel van het gedachtengoed van PVV hebben overgenomen. De hele samenleving is er bij gebaat dat minder wordt gepolariseerd en meet gepolderd. Het aloude adagium zolang wordt gepraat, wordt niet gevochten is voor elke samenleving te verkiezen. Dat brengt politieke en sociale stabiliteit in de samenleving. De stelling dat je problemen moet benoemen, heeft alleen zin als je daarna ook een oplossing hebt voor die problemen.