Radjesh en ik troffen elkaar op een bijeenkomst waar ik een kleine voordracht mocht houden. Tijdens de borrel sprak hij me aan. Een homo die me vroeg of ik mij wilde inzetten voor de homo-emancipatie onder Hindostanen. Ik had twee redenen om dat vooral niet te doen. De eerste en belangrijkste reden was dat daar mijn expertise destijds niet lag. Ik had me er nog niet beroepshalve mee bezig gehouden. En dat kwam vooral door mijn tweede reden. Namelijk dat ik vind dat iedereen zelf moet bepalen met wie hij of zij in bed wil liggen. Zo lang ik er niet tussen hoef te liggen en het niet om minderjarigen gaat, hoef ik er niets van te vinden. Het leven zou een stuk makkelijker zijn als iedereen zo dacht. Want Radjesh had genoeg meegemaakt dat wel aandacht behoeft. Hij had het allemaal van zich afgeschreven in een autobiografie en vond dat ik dat moest lezen. Gelukkig heeft hij doorgezet!
Lees verder
