Het is al even geleden dat u van mij gehoord heeft. Zoals hoogstwaarschijnlijk ook bij u, is er bij mij een hoop gebeurd de afgelopen tijd. Sommige goede dingen, ook een paar slechte. Het is een tijd geweest waarin ik heb nagedacht en een hoop dingen voor mezelf ter discussie heb gesteld. Eigenlijk passeerde alles de revue. Dingen die ik deed, of niet deed. Ik vroeg me af waarom ik het eigenlijk deed, of niet. Soms tot in de treure heb ik nagedacht over waarom ik dingen deed en probeerde zo er voor mezelf achter te komen of ik deze dingen wel wilde doen. Dit varieerde van het me afvragen of ik mijn werk nog wel leuk vond, tot het niet sporten. Gelukkig vind ik mijn werk nog steeds heel leuk en ben ik iets meer gaan sporten. Het mag nog geen naam hebben, maar iedere stap, hoe marginaal ook is er een. Ook het schrijven van de maandelijkse column kwam voorbij. Vind ik het nog wel leuk, waarom doe ik het eigenlijk, bereik ik hiermee wat ik wil bereiken? Het antwoord hierop is dus ja, anders was u deze column nu niet aan het lezen.
Lees verderRakish Naipal: Waar zijn de echte helden?
Nederland staat in brand, Nederland staat zo erg in brand dat we soms zelfs niet meer weten waarom Nederland in brand staat. Is het Corona, is het de Black Lives Matter, zijn het de Anti Lock activisten, zijn het de boeren, is het Antifa? Komt het door de benoemingen van straten naar racistische historische figuren, is het Trump of komt het door de rel bij Voetbal Inside…Als u nog weet wat er nou eigenlijk echt aan de hand is hoor ik het graag van u…. Want weet u nog wat goed en fout is, maar ook wie goed en wie fout is? Een mening wordt tegenwoordig maar al te vaak aan een persoon gehangen. Een gedachtegang is die persoon en die persoon staat voor een bepaalde gedachtegang. Er is geen nuance meer mogelijk.
Lees verderRakish Naipal: Een zwaar hart
Beste lezers, ik schrijf u vandaag met een zwaar hart. Waar ik pasgeleden nog het heugelijke nieuws mocht delen van de geboorte van onze derde zoon, is niet lang daarna mijn adjie ons ontvallen. Ik vind het moeilijk om deze roller coaster aan gevoelens op papier te zetten. Beide gebeurtenissen zijn ook gebeurd terwijl Corona over onze schouders meekijkt wat het nog moeilijker maakt. Natuurlijk moeten we door, onze gezinnen hebben ons nodig, ons werk wacht ook op ons en we moeten onze hoofden koel houden. Toch, op sommige momenten zoals nu, denk je onherroepelijk terug naar de gebeurtenissen van de afgelopen tijd.
Lees verderRakish Naipal: Janam ki khabar
Beste lezers, ik kan fantastisch nieuws met jullie delen… Donderdag 20 februari is ons derde kindje geboren. Het is weer een jongetje geworden, we hebben nu dus 3 (DRIE!) jongens. Het gaat prima met moeder en kind en we proberen van het nieuwe geluk te genieten. Het is wel interessant om te zien hoe de dynamiek in huis veranderd met dit kleine wonder en dan bedoel ik zeker niet alleen maar de gebroken nachten. Die gebroken nachten zijn eerlijk gezegd wel lastig, maar we komen er wel doorheen.
Lees verderRakish Naipal: Masterchef 2020
Hoewel ik niet veel TV kijk en eigenlijk niets echt volg is er wel een soort televisie die mij wel boeit. Ik doel hiermee op Kook Televisie, of dit nou op 24Kitchen is, of Masterchef, ik kijk het allemaal. Of het nou op de reguliere televisie is, ik kijk ook veel kookprogramma’s op de BBC, of op Netflix (Chef’s Table is een aanrader) Ook op Social Media, is het bij mij een terugkerend thema. Ik volg een aantal geweldige chef’s, die prachtige dingen maken. Ik zeg inderdaad chef’s, kok klinkt bijna als een belediging, denk ik wel eens. Een mooi voorbeeld van een chef die ik erg waardeer is Sunil Bahadoer, 2 sterren chef van de Lindehof in Nuenen, een absolute ster. En een chef die ik met veel liefde volg in zijn avonturen. Op zich vreemd deze fascinatie, want ik doe er eigenlijk niets mee. Mijn vrouw vraagt zich vaak hardop af waarom ik ernaar kijk, maar vooral waarom ik er niets mee doe. Hiermee doelt ze dan op het feit dat ik er nooit iets van maak. Ze vraagt zich denk ik ook af waar deze fascinatie vandaan komt.
Lees verderRakish Naipal: Hoe heet je…?
Hi, Ik ben Rakish…Sorry, kun je dat nog een keer herhalen. Mooie naam, hoe spel je het eigenlijk? Dat is een exotische naam, maar hoe spreek je het uit? Bovenstaande reacties zijn zomaar een greep uit de reacties die ik krijg als ik mezelf voorstel. Dit gebeurt zowel zakelijk als privé, ook als ik een telefoongesprek heb. Het gevolg is dat ik al klaarsta met de spelling van mijn naam. Het is zo natuurlijk geworden dat ik eigenlijk al in een adem doorga met de spelling. Mijn naam is Rakish Naipal, ik zal het voor het gemak maar even spellen, R van Richard, A van Anton…. Vaak moet ik de spelling ook nog eens herhalen, ik zeg dan vaak sorry en doe net alsof ik te snel ga met de spelling, maar ik denk vaak ook dat mensen niet luisteren, of niet willen luisteren.
Lees verderRakish Naipal: Symbool stress
Ik neem aan dat iedereen een column over Sinterklaas verwacht. Dat lijkt ook logisch gezien de tijd en zeker gezien de maatschappelijke discussie die ermee gepaard gaat. Het is ook niet vreemd dat wij Hindoestanen er ons in mengen. Wij zijn niet op ons mondje gevallen en ik merk dat mijn generatie zijn stem ook wil laten horen. Sinterklaas is dit jaar eigenlijk niet anders voor mij als voorgaande jaren. Onze jongste gelooft er nog in, dus we doen ook ons best om dit in stand te houden. Dus dat betekent een hoop stiekem overleg en veel hoopvol gezang bij het zetten van de schoenen.
Lees verderRakish Naipal: Van Sunil tot Shah Rukh
Er moet me iets van het hart… Het is lang geleden dat ik zo geraakt werd door wat ik op tv zag als van de week. Sterker nog, nog dezelfde avond zag ik iets wat het eerste beeld nog meer versterkte en vergrootte. Mijn vrouw en ik hebben niet veel televisieprogramma’s die we samen kijken, dat is niet erg, dat is nou eenmaal hoe het is. Waar zij houdt van real-life drama, Nederlandse series en fantastisch kan bingewatchen op Netflix en Videoland, ben ik meer de casual zapper die graag naar Sport, Engelse en Amerikaanse TV kijkt.
Lees verderRakish Naipal: Je bent te dik!
Pap, je hebt een dikke buik! Dat is het eerste wat mijn zoon van 10 vanochtend tegen mij zei toen ik wakker werd. Geweldig, bedankt jongen, goedemorgen. Het is zondag ochtend vroeg in huize Naipal en de eerste steek onder water is al gegeven. Er was een tijd dat ik moeiteloos de hele nacht door feestte, om de volgende ochtend met minimale slaap in mijn benen, een dijk van een wedstrijd te spelen. Tegenwoordig strompel ik naar de keuken om zuchtend en steunend een kop koffie te maken.
Lees verder