sarnamihuisnl Reacties zijn gesloten

Pravini Baboeram: Opvallend afwezig – Hindostanen in de strijd tegen institutioneel racisme

In Nederland is een sociale strijd gaande tegen institutioneel racisme. Het is misschien niet voor iedereen zichtbaar, omdat deze strijd geen podium krijgt in de mainstream media. En als protest aan de orde komt, krijgen we een eendimensionaal gezicht voorgeschoteld, waarbij de verscheidenheid aan acties en bewegingen nauwelijks belicht wordt. Maar ik maak het van dichtbij mee en zie hoe de jongere generatie, waar ik deel van uit maak, op staat en haar stem laat horen, zonder compromis en met heldere eisen. Ik vind het ook geweldig om te zien hoe de verbinding wordt gelegd tussen verschillende gemeenschappen en er solidariteit wordt getoond op verschillende gebieden, zoals pro Palestina en tegen Zwarte Piet.

Lees verder
sarnamihuisnl Reacties zijn gesloten

Sadhana Lila: “Er is voor mij niets mooiers dan ergens optreden en mensen zien die dansen op jouw muziek en het nog kunnen mee zingen ook!”

Sadhana Lila is een veelzijdige jonge dame die haar creativiteit op verschillende manieren uit. Ze doet modellenwerk, organiseert evenementen, ontwerpt kleding en is daarnaast ook nog een gepassioneerd zangeres en songwriter. Als artiest creëerde ze haar eigen rockband: Classic Narcicist. Ze heeft opgetreden in onder andere Paard van Troje, Offcorso en Theater Zuidplein. Recentelijk bracht ze haar nieuwste videoclip uit, getiteld “Destination Unknown” en trad ze op in Engeland op Saffron D’Or tijdens de Eid & Diwali Extravaganza. Reden genoeg voor Sarnámihuis om Sadhana Lila 5 vragen te stellen.

Lees verder
sarnamihuisnl Reacties zijn gesloten

Pravini Baboeram: Het onbekende bezingen – de kracht van Tetary

Column van Pravini Baboeram over de betekenis van Tetary: “Als jong Hindostaans meisje was ik altijd erg verlegen. Ondanks het feminisme van mijn moeder en het activisme van mijn vader, voelde ik me nooit zeker genoeg om op te komen voor mezelf en mijn stem te laten horen. Ik was altijd één van de weinige gekleurde personen op een witte school of universiteit en was daardoor bang dat mijn stem er niet toe deed of niet goed genoeg was. Dat als ik opkwam voor datgene waar ik in geloofde, ik als overgevoelig of irrelevant bestempeld zou worden. De discussie over institutioneel racisme maken immers geen deel uit van onze studieboeken of opdrachten. Alles wat we lazen ging over de schoonheid van de Gouden Eeuw en de verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog. We hebben altijd geleerd om witte helden te prijzen en nooit vragen te stellen over de onbekende verhalen van onze voorouders.”

Lees verder
sarnamihuisnl Reacties zijn gesloten

Column Amar K. Soekhlal – Aflevering 1: Hindostanen en Zwarte Piet

In augustus 1974 kwam ik van Kwatta, Suriname, onbevooroordeeld naar Nederland. De samenleving op Kwatta bestond voor de honderd procent uit Hindostanen. Op de openbare school van de Derde Rijweg waren er weinig Afro-Surinamers. Na de lagere school ging ik naar de Maha Rishi Swami Dayanand School bij de Eerste Rijweg. Ook deze school bestond voor bijna honderd procent uit Hindostanen. In de eerste klas zat er een lichtgekleurde Afro-Surinaams meisje met de beroemde naam Ferrier en zij haald hogere cijfers voor hindi dan ik. Op school in Nederland had ik weinig moeite om mij aan te passen. Uiteraard werd ik besmuikt uitgelachen om mijn zwaar Surinaams- Hindostaanse accent. Ach, ik vond het best wel grappig.

Lees verder