Column Amar K. Soekhlal – Aflevering 36: The most wonderful time of the year

Mijn favoriete winkelcentrum, waar ik wekelijks kom, is prachtig verlicht met kerstverlichting. De schittering van de verlichting van de kerstbomen kleuren, de haren, de jassen en brillen van de bezoekers. De kerstboom is het symbool van kerst geworden. Mooi verlicht met prachtige versieringen met kleurige kerstballen en lintjes. De plek om de cadeautjes te leggen. De winkels bieden hun waar aan in mooi versierde etalages. De oliebollenkraam geurt heerlijk. Ik heb net stevig gesport en dat weerhoudt mij om een appelflap te kopen. In de grote Alexander promenade hoor je prachtige kerstliedjes. Mijn eerste kennismaking met kerstliedjes was in 1974 toen ik in Nederland kwam wonen. Ik verstond de Engelse woorden niet omdat ik in Suriname nooit naar Engelse liedjes luisterde. De radio was vast afgestemd op Radhika, de Stem van het platteland. Maar in de Nederland vond ik de kerstsfeer heel erg leuk, de atmosfeer was feestelijk. En dat is nog steeds zo. Terwijl ik op een bankje ging zitten naast een gezin dat genoot van patat-speciaal in puntzakjes, hoorde ik Dean Martin smachtend zingen “Let it snow! Let it snow!”. Ik aaide over mijn knie die nog beurs is van een val van de fiets tijdens code rood en daarom hoopte ik op een zachte kerst. Op mijn WhatsApp ontving ik veel kerstboodschappen en filmpjes. De kerstman die de kerstboodschap uitspreekt in het Engels, Nederlands, Chinees, Frans en Duits. Ik ontving eentje in het Bhojpuri en eentje gelukkig ook in het Sarnámi. En al die filmpjes weerspiegelen de kerstsfeer. Veel plezier en overdadig eten met de hele familie aan tafel. Maar mijn favoriete kerstlied is van Andy Williams “It’s the Most Wonderful Time of the Year. Ik luisterde met nog meer aandacht naar het liedje en de onderstaande couplet raakte mij diep.

It’s the most wonderful time of the year
There’ll be much mistltoeing
And hearts will be glowing
When love ones are near
It’s the most wonderful time of the year

Het gaat uit van een aanname, namelijk dat je omringt bent door je dierbaren. Maar wat als aan die voorwaarde niet voldaan wordt? Mijn kerst dit jaar is niet als de vorige kerstdagen. Het verdriet van het verlies van een zeer geliefde vriendin zorgt voor een donkere schaduw. Maar misschien meer nog door de peilloze pijn die de echtgenoot van die vriendin ondergaat en tegelijkertijd de machteloosheid van mij om die dierbare vriend tot troost te zijn. Mijn vocabulaire is leeg. Ook hij wordt omringd door de familie en vrienden, maar het is duister. Ik hoop op betere tijden voor mijn vriend, voor ons allemaal en wens u een gelukkig en voorspoedig 2018 toe.

Amar K. Soekhlal