sarnamihuisnl Reacties zijn gesloten

Santoecha Rangai: 26 jaar en borstkanker – Iets wat je niet verwacht (deel 9)

Van mezelf ben ik een echte koukleum. Ik heb het zelfs een paar keer koud gehad toen ik in Suriname op vakantie was. Kun je het je voorstellen hoe koud ik het had toen ze tijdens een chemokuur 3.5 uur lang koude vloeistof in mijn aderen pompten? De zusters hadden het gelukkig door dat ik aan het klappertanden was en toen kreeg ik van die verwarmde handdoeken die ze normaal gebruiken voor baby’s die in een couveuse liggen. Voortaan kreeg ik ze bij iedere chemokuur. Volgens mij moest ik na de chemokuur ook nog een extra halfuur blijven zitten voor het geval ik een allergische reactie zou krijgen, maar dit weet ik niet meer zeker.

Lees verder
sarnamihuisnl Reacties zijn gesloten

Bris Mahabier DEEL 5 De zoektocht van een Hindoestaan naar het cultuureigene (dl. 5): Een beginnende onderwijzer in Bakkie: zijn school, onzekerheden en cultuurschok

Nederlandse volwassenen kunnen tegenwoordig dagelijks desgewenst meerdere malen van koffie in vele variaties genieten. Dit was vroeger niet weggelegd voor Jan en alleman. Ten gevolge van het verschijnsel ’gesunkenes Kukturgut’ is o.a. koffie als genotmiddel bereikbaar geworden voor het gewone volk; een van de populaire verworvenheden van onze massacultuur. In Nederland had ik op school ongeveer een jaar nodig om het koffiedrinken mij eigen te maken.

Lees verder