Rakish Naipal: Waar zijn de echte helden?

Reacties zijn gesloten

Nederland staat in brand, Nederland staat zo erg in brand dat we soms zelfs niet meer weten waarom Nederland in brand staat. Is het Corona, is het de Black Lives Matter, zijn het de Anti Lock activisten, zijn het de boeren, is het Antifa? Komt het door de benoemingen van straten naar racistische historische figuren, is het Trump of komt het door de rel bij Voetbal Inside…Als u nog weet wat er nou eigenlijk echt aan de hand is hoor ik het graag van u…. Want weet u nog wat goed en fout is, maar ook wie goed en wie fout is? Een mening wordt tegenwoordig maar al te vaak aan een persoon gehangen. Een gedachtegang is die persoon en die persoon staat voor een bepaalde gedachtegang. Er is geen nuance meer mogelijk.

Mainstream media, zoals het journaal en de kranten hebben al moeite om snel opeenvolgende nieuws objectief te verslaan. Social Media maakt het oom zeker niet makkelijker om de situatie te begrijpen. Ieder detail, ieder andere overtuiging, of iedereen die anders denkt, of zelfs maar iets anders zegt dan de algemene consensus wordt uitvergroot alsof hier om een genie, of een opruier betreft. Het is zwart of wit, hiermee refereer ik zeker niet aan de Zwarte Piet de discussie, maar dit geldt steeds meer in algemene zin…. Ben je niet voor dan ben je tegen. Als je een stroming, of gedachtegoed niet klakkeloos volgt, dan ben je er tegen… Zonder nuance, zonder onderbouwing.

Social Media is hier een goed voorbeeld van. Of je nu voor of tegenstander ergens van bent, je komt wel aan je trekken. Door de juiste mensen groepen, of mensen te volgen zorg je er zelf voor dat je eigen gedachten en ideeën worden bevestigd en zodoende versterkt. Dit kan al door alleen maar te kijken, je hoeft niet eens te reageren. De mensen die dan wel reageren, reageren vaak ook zwart wit, je bent voor, of je bent tegen.

En als je dan reageert dat je ergens tegen bent word je uitgemaakt voor van alles en zijn er ogenschijnlijk geen grenzen meer. Ook niet op persoonlijk vlak. Polarisering is misschien wel het woord wat hier het beste bij past, ben je niet voor mij en mijn gedachtegang, dan ben je tegen mij. Er zijn protesten, tegen van alles en tijdens die protesten is het ook nog eens moeilijk om te zien wie er goed of fout is. Protesteren deze mensen terecht, reageert de overheid op de juiste manier? Is diegene die wat zegt over het schoppen van Zwarte Piet fout, of diegene die daar dan weer een grap over maakt? Zegt u het maar.

Er is ook een hoop onrust over onze ‘helden’. J.P. Coen heeft een slaven verleden en wordt bekritiseerd. Waarom zou er een straat naar hem vernoemd moeten worden? Hoort hij wel een standbeeld te krijgen. Zelfs Gandhi staat niet vrij van kritiek vanwege uitspraken die hij heeft gedaan tijdens zijn periode in Zuid-Afrika, moet zijn standbeeld wel blijven? Als men een programma als Voetbal Inside zo serieus gaat nemen dat de uitspraken die daar worden gedaan worden gewogen op de zwaarste schaal en een rel veroorzaakt waar heel Nederland een mening over moet hebben dan weet ik niet of we de dingen op de juiste waarde inschatten. Ben je niet voor Team Derksen, dan zou het niet goed met je gaan? Wat is dat eigenlijk Team Derksen? Ik stel voor dat we beginnen met omdenken.

Er zijn namelijk geen helden die vrij zijn van enig blazoen en toch ze worden er nu keihard op afgerekend. Grappig is wel dat alle helden, gewone mensen zijn, of waren en er zijn nou eenmaal heel weinig mensen die alleen maar goede dingen hebben gedaan. Dat is de mens, goed en kwaad verenigd in een persoon. Mijn voorstel is dat we stoppen met de onjuiste verheerlijking van de verkeerde helden en op zoek gaan naar nieuwe helden. Waar kun je deze vinden dan? Ik zou zeggen kijk om je heen er zijn er namelijk meer dan genoeg. Het zijn de verpleegsters en doctoren die je verzorgen en beter maken als je ziek bent. Het zijn je ouders die je opgevoed hebben tot de persoon die je nu bent. Het is misschien wel je partner, die het beste uit jou haalt. Klink toch niet verkeerd, de Zusterstraat, de Ouderlaan en het Partnerplein? Ik pleit voor het niet meer benoemen van straten naar mensen, maar naar iets groters. Zou dat niet een stuk prettiger zijn?

Ik stel een hoop vragen en misschien wacht u wel op een antwoord. Dat ene antwoord dat toepasbaar is op al deze vragen en misschien ook wel het antwoord dat enig licht schept in deze duistere tijd. Het spijt me, maar ik heb het antwoord ook niet. Ik had u graag willen helpen en een pasklaar antwoord gehad, ik heb het niet.

Wat ik wel heb is een advies wat u misschien zou kunnen helpen. Het is ook mijn motto waarmee ik probeer te leven, Wees open, sta open voor anderen, voor andere ideeën, zelfs als u hier niet achter staat. Wees genuanceerd, blijf feitelijk, houd het bij het onderwerp en speel niet op de man. Laat een ander uitpraten en val hem niet in de rede met jou argumenten. Doe niet moedwillig iemand pijn, geen mens en geen dier. Geloof niet zomaar alles wat je leest of ziet, praat niet zomaar iemand na. Doe onderzoek en ga de feiten na, voordat je iedereen van jouw mening probeert te overtuigen. Want let wel, het is dan nog steeds je mening, verder niets. Als het jouw waarheid is, is het zeker nog niet DE waarheid.

Wat ik zelf mooi vind aan deze regels is dat ze naar mijn mening lijken op de hindoe leefregels. Ik zie deze regels zelfs als een evolutie van de hindoe leefregels, in ieder geval zoals ik het hindoeïsme beleef.

En ja, natuurlijk is het lastig om altijd deze leefregels aan te houden. Het is ook niet makkelijk, maar ik denk wel dat het leven volgens bepaalde regels waar je zelf achter staat, het misschien wel makkelijker maakt om een ander te accepteren, niet om zijn mening over te nemen, maar wel iemand met een andere mening in zijn waarde te laten.

Ik gun iedereen een stukje van deze hindoe leefregels en wens u allen sterkte.