Inleiding

Het is vakantietijd en dan liggen er vaak mooie dingen in het verschiet. Een tijd van rust en bezinning, samenzijn en op pad gaan. Het is een tijd waar we van genieten als gezin omdat we even de stress van het alledaagse achter ons kunnen laten. Deze vakantie staan er verschillende dingen op de planning waaronder het leggen van een nieuwe vloer, het uitzoeken van een nieuwe keuken en een planning maken voor plaatsing wat ook nog wat voor werk vraagt. Verder zijn er ook zo wat afspraken die er nog staan, een babybezoek (de baby is al bijna 1), de poezen moeten gesteriliseerd en zo nog wat van die zaken. Natuurlijk gaan we ook nog een paar dagen er tussenuit en maken we dagtripjes net als vorig jaar. Het afgelopen jaar en dit jaar kiezen we ervoor om niet naar het buitenland te gaan en dat is eigenlijk niet zo erg. We houden van vakanties in verre landen en merken tegelijkertijd ook dat het gaat om met wie je bent en niet waar je bent. Vaak gaat het niet eens over wat je doet maar dat je het samen doet. De gezamenlijke ervaring maakt veel beter. Niet alle ervaringen zijn mooi en dan is het fijn om te weten waar je staat.

Vrienden

Met een kleine vriendengroep hebben we een vakantie what’s app groepje. Een groepje waarin zowel ouders als kinderen met elkaar bevriend zijn en dat maakt met elkaar afspreken leuk, gezellig en makkelijk. Niks moet en alles mag. Je laat simpelweg weten wat je gaat doen en als anderen kunnen aanhaken dan laten we het daar even weten. Vorig jaar hebben we op die manier de hele vakantie ingepland in met de hele samenstelling of met delen van deze samenstelling. Het gaat er gemoedelijk aan toe.

De eerste dag van de vakantie beginnen we met karmayoga bij een ashram. De dame die ons begeleidt heeft een fijne energie en straalt rust uit. Ze merkt op dat ons gezelschap zo divers lijkt te zijn en ziet dit als een meerwaarde. Het klopt in ons gezelschap zijn naast Hindostaanse roots ook Javaanse, Creoolse, Chinese en Nepalese roots vertegenwoordigd. We bespreken onze achtergronden met elkaar en kijken nog eens rond, zelf zien we het niet meer, we zijn gewoon vrienden. Het was een heerlijke dag waar we in de tuin van het ashram helpen en de kinderen hard en gezellig mee helpen. We genieten van de fysieke inzet, de rust en het resultaat. Samen luisteren we naar een prachtige uitleg, offeren we mosterdolie en bloemen en wordt ons ook nog een heerlijke maaltijd aangeboden. Moe en voldaan vertrekken we naar huis. Een mooie start van de vakantie, iets doen voor een ander en samenzijn.

Verjaardag

Afgelopen week was onze jongste zoon jarig, we hebben met de vakantiegroep, familie en nog wat andere vrienden van hem zijn verjaardag op het strand gevierd. De kinderen eten samen wat bij de gouden M en wandelen naar een escaperoom in de buurt. De ouders gaan wat drinken bij een strandtent in de buurt. De, in totaal dertien, kinderen sluiten later aan. Ze worden wat vervreemdend aangekeken door de andere gasten van de strandtent, het ongemak druipt er vanaf. De serveersters zijn uiterst vriendelijk dus we drinken met de hele club nog even wat en dat is dat. Bij de wandeling terug praten we na. De vakantie groep bestaat uit vrienden, allemaal vrienden van kleur en de ervaring van bekeken worden en de manier waarop men met name de grote kinderen (die nu tegen de 16 jaar oud zijn) bekijkt, is een gedeelde ervaring. Het is fijn om dit met elkaar te delen, dat geeft herkenning en de herkenning geeft rust.

Verbouwen

Mijn man en ik houden ervan dat we met de kinderen alles bespreken wat er op de rol ligt. Ze helpen en werken mee en beslissen ook mee over de kleuren, de vloer, de keuken, de inrichting van de gezamenlijke ruimtes en natuurlijk hun eigen kamers. Wanneer mijn man en ik de bank verplaatsen zegt mijn oudste zoon ineens: “Zal ik dat dan even doen?” Ik vergeet hoe snel ze groot zijn geworden. Hij is inmiddels 1.87 en echt sterker dan ik, dat is even wennen.

We hebben de afgelopen weken veel mensen gesproken en gezien in het kader van de vloer en de bredere verbouwing van de keuken. Alle gesprekken die we hebben gevoerd met leveranciers en in speciaalzaken, de manier waarop we zijn geholpen, hoe er is meegedacht en de manier waarop we zijn bejegend, alles verliep prettig. Er werd extra ruimte gemaakt om ons nog even te woord te staan ondanks dat we geen afspraak hadden, er is meegedacht over leveringstijden en over systemen en hoe we binnen ons budget konden blijven.

Vervelend

Vlak voor de vakantie zijn we opzoek naar een e-bike voor onze jongste zoon, die er een krijgt voor zijn verjaardag. We kozen een mooie fiets uit en bij het ophalen van de fiets worden we op een vreselijke manier bejegend en dat is iets waar ik niet aan kan wennen als klant. Want je mag dan service verwachten, je geeft tenslotte goed geld uit. Omdat ik aangeef dat ik het slechte service vind dat de fiets niet klaar is en dat we achter onderdelen aan moeten, wordt er gegild door de zaak  en uiteindelijk leveren we die fiets in en krijgen ons geld terug.

Vorige week zijn we naar een andere fietsenwinkel gegaan. We zijn er goed en wel twintigminuten. Er wordt rustig uitleggegeven, mijn zoon maakt een ritje en is blij, dit is de fiets. De medewerkers is vrolijk en vriendelijk en we vragen hem wanneer de fiets rijklaar is, hij geeft aan binnen een uurtje, we hoeven geen aanbetaling te doen dat komt wel als we de fiets halen. Een uur later fiets ik samen met mijn zoon terug naar huis, alles was in orde, rijklaar en een mooie afspraak dat hij daar altijd langs kan fietsen voor de check-up ed. Deze klantvriendelijkheid die lijkt me logisch en ‘normaal.’

Rust

De afgelopen vier weken hebben we als gezin ogenschijnlijk weinig racisme en discriminatie meegemaakt. Misschien omdat we als klant toch op een andere behandeling kunnen rekenen dan als mens op straat. Voor mij in elk geval een vreemde gewaarwording die ik graag met jullie deel. Het brengt mij bij de vraag wanneer je er wel en wanneer je er niet toe doet in de samenleving waar we een onderdeel van uit maken. Het zou me veel rust geven als dit een dagelijkse praktijk zou zijn, dat we met goed fatsoen, geen incidenten meemaken waarbij kleur en marge een rol spelen, waar we er gewoon zijn, waar we gewoon zijn, waar gewoon heel gewoon is.