Amar K. Soekhlal: Licht, cirág

Naastenliefde! Liever een goede buur dan een verre vriend! Wij verkeren in de gelukkige omstandigheid, dat wij lieve buren hebben: Mirjam en Piet. Beiden geven op een zeer liefdevolle manier invulling aan het begrip naastenliefde.  Heel vaak staat één van beiden met een pannetje voor de deur of met gebak. Piet was jarenlang kok in zijn eigen restaurant Julien, tegenover hotel Des Indes in Den Haag. Hij kan meesterlijk koken. Het is ook mooi om te ontdekken, dat hoewel wij onze jeugd in twee aparte werelddelen hebben doorgebracht er ook vele overeenkomsten zijn, bijvoorbeeld onze agrarische achtergrond. De ouders van Piet hadden eerst in Weurt, een klein dorpje naast Nijmegen, een gemengd bedrijf: veeteelt en appel- en perenteler. Later zijn ze verhuisd naar de Flevopolder. Mirjam komt uit het Westland, waar haar ouders in de druiventeelt zaten. Ik ben zoon van een landbouwer. Mirjam en Piet hebben een katholieke opvoeding gekregen en ik een hindoeïstische.

Lees verder

Bris Mahabier: De zoektocht van een Hindoestaan naar het cultuureigene

Mijn discontinue zoektocht naar de eigen culturele identiteit heeft niet alleen héél lang geduurd, maar draagt ook een uitermate moeizaam karakter. Een voorzichtige stap voorwaarts, enige tijd van krampachtig vasthouden, dan gegronde aarzeling, weer een andere richting in gevolgd door correctie en continuering. Kennelijk kon dit ook niet anders. Immers, in de jaren vijftig – mijn puberteitsjaren – was er in onze Hindoestaanse familie en buurtschap geen sprake van een goed doordachte, consequente culturele beïnvloeding van de eigen jeugd. Er waren geen principes die overeind moesten blijven en ook nauwelijks rolmodellen. Zich conformeren aan het bestaande, de traditionele hindoecultuur, lag voor de hand.

Lees verder

Santoecha Rangai: 26 jaar en borstkanker – iets wat je niet verwacht (deel 4)

Ik had verwacht dat ik te horen zou krijgen dat er niets aan de hand was. Dat ik zo gezond als een vis was en gewoon kon doorgaan met mijn leven. In plaats daarvan moest ik de komende twee weken vrijhouden voor nadere onderzoeken. We wisten nu dat ik kanker had, maar nog niet in hoeverre het al was uitgezaaid naar andere organen en lichaamsdelen. Want er was nu nog enkel een scan, een echo van mijn borst gemaakt. Van de massa die ze vonden in mijn borst hadden ze kleine stukjes opkweek gezet. Er stonden mij nog twee spannende weken te wachten.

Lees verder