De online community voor de Hindostaanse identiteit
Toegegeven: het thuiszitten begint ook voor mij een onmogelijkheid te worden. Als een echte buitenmens en liefhebber van mensen, worstel ik elke dag met de ‘’intelligente’’ lockdown. Mijn fysieke gezondheid begint tekenen van ongezondheid te vertonen. Mijn zolder is mijn kantoor geworden. Bewegen is gelimiteerd tot traplopen. Jullie allen zullen vast wel denken: ‘’de titel suggereert een positieve kijk op de corona crisis, waarom begint het dan zo negatief?!’’
Lees verder
Nederland begeeft zich op dit moment in het oog van een storm. Een storm welke over heel het land raast. Een monster, genaamd Corona, heeft het leven van ons allen volstrekt veranderd. Het is mij opgevallen dat de berichtgeving in de media enorm negatief gesteld is. Sensatie verkoopt, zegt men wel. Een kleine week geleden begon ik mij enorm ziek te voelen. Mijn hoofdpijn was niet vol te houden. Immense verkoudheid kwam als subsymptoom de hoek omkijken. Er volgde een reeks van slapeloze nachten. Nachten met aanzienlijke hoestbuien.
Lees verder
Kunnen jullie je nog herinneren wanneer het laatst was dat jullie iets heel graag wilde? Wat heb jij toen gedaan? Hoogstwaarschijnlijk, degene die het kan betalen geprobeerd te overtuigen, toch? In mijn vroegere jeugd was ik een fervente fan van alles wat te relateren was aan anime. Hierbij valt te denken aan bijvoorbeeld Pokémon, maar ook zeker Dragon Ball Z. Enig probleem, ik kon het niet betalen.
Lees verder
Tijd om een afgesloten hoofdstuk te heropenen. 2019 was in alle denkbare opzichten een waar ‘rollercoaster’ voor mij. Ik raakte voor het eerst verstrikt in mijn eigen gedachtestromen. Niet wetende dat ik te maken zou krijgen met een van mijn grootste strijd tegen mezelf; ik was depressief! Mijn naam betekent ‘onoverwinnelijk’. Ik streef vrijwel altijd naar het overwinnen van onmogelijke dingen. Mijn grootste angst is om niet elke seconde in de dag te gebruiken. Ik zie elke ochtend als een waar zegen van God. Heel productief zijn is voor mij de manier om respect te tonen voor de geschonken tijd.
Lees verder
Het is 1996. Het jaar welke mijn leven geheel zou veranderen. Op een ogenschijnlijk doodnormale zondag, zou ik kennismaken met een van mijn grootste passies aller tijden! Zoals regulier, brachten wij een bezoek aan de Gurudwara (lees; tempel voor de Sikh-gemeenschap). Als driejarige begaf ik mij in vertrouwd gezelschap van mijn moederlief. Na eenmaal het heilige eten te hebben genuttigd, was het tijd om onszelf in het gezegend gezelschap te melden.
Lees verder
Op 26 september was het dan zover. Na agendatechnisch twee jaar te hebben gezocht na een datum, hadden Oom Frank en ik een momentje gevonden voor de wandelgroep.Op zich al een zeer exceptioneel moment. Vol bewondering volgde ik de activiteiten van Oom Frank op de voet. Zijn passie voor jongeren en ouderen verdient alle lof. Hoog tijd om iets terug te doen. Al snel wist ik dat mijn bijdrage muzikaal zal zijn. Dit is immers mijn grootste passie.
Lees verder