In dit hoofdstuk zal in kort bestek worden geschetst wat de betekenis van de vereniging Nauyuga is geweest in het verdere leven en de carrièreontwikkeling van haar oud-leden. Wat hebben oud-leden in Nauyuga geleerd, hoe hebben de in verenigingsverband opgedane kennis en vaardigheden een rol gespeeld in hun leven en carrière en welke vriendschappen en andere relaties heeft Nauyuga opgeleverd? Er is een schriftelijke enquête uitgestuurd en 14 (oud-)leden hebben deze ingevuld. Dit artikel is grotendeels gebaseerd op de reacties van deze 14 respondenten,[1] waarvan vier personen bij de oprichting van Nauyuga betrokken waren. De meeste van deze respondenten vertrokken met een studiebeurs naar Nederland om met succes een universitaire studie te volgen. Een paar van hen deden zelfs twee studies.
Nauyuga, een bijzondere periode in mijn leven
Nauyuga (nau yuga) betekent in het Sanskriet en het moderne Hindi ‘een nieuw tijdperk’. Deze Hindinaam staat dicht bij het Sarnámi, die dan luidt nawá jug (bijvoorbeeld in jug-jug jiyo = leef lang en gelukkig). [2] Voor bijna alle respondenten is nawá jug inderdaad een nieuw tijdperk geweest. Oude horizonten werden in snel tempo verruimd doordat er nieuwe perspectieven open gingen. De meesten maakten voor het eerst kennis met het moderne verenigingsleven met zijn statutaire regels.[3]
Ook inhoudelijk ervoeren Nauyugaleden nieuwe mogelijkheden. Bijvoorbeeld op politiek gebied: buiten de gebaande paden van de politieke partijen treden en vrijuit kunnen discussiëren en debatteren over diverse actuele onderwerpen. Het vrije debat kreeg ruim baan. Dit werd opmerkelijk versterkt in 1968 met de binnenkomst van een ouder lid. Toen werden voor het eerst ook linkse geluiden in Nauyuga hoorbaar, maar ook kritische opmerkingen met betrekking tot de VHP, de Actie Groep en de NPS. In hetzelfde jaar hield Naushad Boedhoe, de eerste voorzitter van Nauyuga, een boeiende inleiding over de widening gap op wereldniveau, de wijder wordende kloof tussen de rijke en arme landen. Een jaar later hield Bris Mahabier een lezing over de socialistische beweging op Cuba en in Guyana. Als gevolg van de toenemende politieke bewustwording ondertekenden de Nauyuga-leden Bris Mahabier, Jit Baldewsingh, Roy Achaibarsingh, Suresh Mahesh en Naushad Boedhoe in 1969 het oprichtingsmanifest van het Socialistisch Comité Suriname (zie de Vrije Stem van donderdag 10 juli 1969). De medische student Ronald Madari (+) was eveneens lid van de KPS (Kommunistische Partij Suriname). Een belangrijk politiek statement werd in 1970 gemaakt met een communiqué als protest tegen het regeringsbesluit om Holi en Id-Ul-Fitre niet als nationale feestdagen te erkennen (zie kader).
In latere jaren sloeg Nauyuga de vleugels nog meer uit. Op taalgebied kwam er aandacht voor het Sarnámi, een Surinaamse taal behorend tot de New Indo-Aryan (NIA) talenfamilie en voortgekomen uit een mengingsproces van verschillende talen. De belangstelling voor de Surinaamse literatuur groeide. Enkele leden voerden gesprekken over het Sranan Tongo en de gewenste nationale eenheid met onder andere dichter-activist Dobru (pseudoniem van Robin Ravales +) en Shrinivasi (pseudoniem van Martinus H. Lutchman). Op artistiek terrein voor onder andere een eigen cautálgroep (cautál: Holi-liederen, waarvan enkele gedeeltelijk aangepast werden aan de Surinaamse situatie), zang (ook aandacht voor baithak gáná van eigen bodem), dans (ahirwá ke nác: veeboerendans en laundá ke nác werden positief benaderd) en toneel (met dialogen ook in het Sarnámi). Op cultureel gebied was het georganiseerde verzet van zeven docenten onder leiding van een van de Nauyuga-leden, die als leraar verbonden was aan de Shri Vishnumuloschool, tegen de door de schoolleiding verplichte viering van het Sinterklaasfeest in 1971, een opvallend feit. In hetzelfde jaar vond ter gelegenheid van het tweejarig bestaan van Nauyuga de eerste grote culturele feestactiviteit van Nauyuga plaats in het CCS. ze
De meeste mensen werden lid van Nauyuga in hun prille jonge jaren, waarin (westerse) opleiding en vorming een belangrijke plaats innamen. Ook, of vooral, Nauyuga fungeerde als een leerschool op het gebied van onder andere organiseren, leiding geven, spreken in het openbaar, discussiëren en debatteren. In Nauyuga-verband werden nieuwe kennis en vaardigheden opgedaan, bijvoorbeeld het afwegen van eigen, individuele en de collectieve belangen van de organisatie, samen met andere leden activiteiten plannen en uitvoeren, omgaan met personen met andere, soms niet-alledaagse, opvattingen en verschillen in sociale afkomst (rijk en arm, stad en platteland) en goede oplossingen zoeken voor nieuwe probleemsituaties, waarbij lange onderhandelingen en compromissen niet uit de weg werden gegaan. Dit was bijvoorbeeld het geval bij de deelname aan de door Bisham Sardjoe en Sieuw Radhakishun groots opgezette Divali-fakkeloptocht door Paramaribo in 1971.
Nauyuga slaagde in 1972 er niet in, ook niet na enkele lange, vermoeiende gesprekken, om de door HNS (Hindustani Nawyuvak Sabha) georganiseerde traditionele, feestelijke herdenking van de Hindoestaanse immigratie in Thalia een ander karakter te geven. In dat jaar organiseerde Nauyuga met eigen middelen een alternatieve immigratieherdenking, waarbij een dertigtal kalkatihá’s (ex-contractanten uit Brits-Indië) op eigen locatie, dus thuis, buiten Paramaribo, opgezocht werden en een materiële attentie (geld, een deken en mithái) ontvingen. Geen toespraken van Hindoestaanse intellectuelen, geen notabelen in avondkleding, geen feestelijkheid met lekkere hapjes en gekoelde drankjes, maar een confrontatie met de harde rurale werkelijkheid van áji’s, ájá’s, nani’s en náná’s. Van deze herdenking, let wel: geen viering, is door de muloleraar John Damri (+) pro deo een fotoreportage gemaakt. Bij het zien van het leed van sommige oudjes en een niet afgelegd lijk in een Hindoestaans bejaardenhuis kon een aantal Nauyugaleden zijn tranen niet bedwingen… Ook de fietstocht naar de plantage Mariënburg om de 23 in 1902 door de koloniale militairen en autoriteiten vermoorde Hindoestaanse en Javaanse contractarbeiders te herdenken heeft diepe indruk gemaakt. Zo fungeerde Nauyuga ook als een praktische leerschool over de maatschappelijke werkelijkheid.
Nauyuga heeft mij gevormd tot de persoon die ik ben en mijn blik op het leven doen veranderen. Nauyuga heeft mijn kijk op de sociale bijdrage van mensen helemaal doen ontwikkelen. Niet alleen zelfbelang, maar ook gemeenschapsbelang, jongerenbelang en in het bijzonder Nauyuga’s belang zijn tot bloei gekomen. Bezig zijn in Nauyuga heeft geleid tot heel veel zelfvertrouwen (Fares Naipal).
In Nauyuga werd het fundament gelegd voor mijn latere activiteiten in het verenigingsleven. Met vallen en opstaan heb ik geleerd wat de taak van een voorzitter is en hoe een voorzitter moet opereren. In Nauyuga heb ik ook mijn eerste inleidingen gehouden als voorzet voor een discussie. Uit de Nauyuga-periode heb ik veel vrienden overgehouden. In zekere zin beschouw ik het Kollektief Jumpa Rajguru (in Nederland) als een logisch vervolg op Nauyuga (Naushad Boedhoe).
Er werd veel gediscussieerd over maatschappelijke vraagstukken, er werden lezingen gehouden, er kwamen inleiders uit diverse geledingen van de samenleving (Ruben Gowricharn).
Nauyuga gaf mede kleur aan het leven van haar leden. Een enkele keer heeft Nauyuga een bijzondere invloed gehad. Deze ervaringen hebben mijn bijzondere band met Suriname op een ander niveau verstevigd, m.a.w. dat ik me voornam om ons land dienstbaar te blijven, waar ook ter wereld ik me zou bevinden (Moti Marhé).
Nauyuga was een plek waar mensen een voorbeeld konden vinden voor een andere levenswijze en andere opvattingen. In een mannensamenleving als Suriname indertijd, konden vrouwen in Nauyuga hun bestuurlijke en oratorische talenten verder ontwikkelen. Zo werd in 1990 Sila Kisoensingh voorzitter van Nauyuga.
Naast de vorming op diverse maatschappelijke terreinen en verruiming van het algemene kennisniveau, werd in Nauyuga de basis gelegd voor langdurende en diepgaande vriendschapsrelaties en daarmee van een netwerk dat later kon worden uitgebreid. Ook zijn er enkele liefdesrelaties ontstaan die tot een huwelijk hebben geleid. Er ontstonden contacten, ook tussen mensen in Nederland en Suriname die elkaar niet kenden, maar wel wisten, dat ze een Nauyuga-verleden hadden. Dat schiep een band, een gevoel van verbondenheid en herkenning. Veel oud-Nauyuga-leden vervullen nu belangrijke maatschappelijke functies, vooral in Suriname. Het gemeenschappelijke verleden als Nauyuga-lid blijkt voor de onderlinge contacten van grote betekenis te zijn.
Nauyuga als leerschool
Om de positie van Nauyuga als leerschool te begrijpen, is het nodig te beseffen, dat Nauyuga een organisatie was/is, die gericht was/is op maatschappelijke bewustwording door discussies, debatten en acties. Denken en doen, theorie en praktijk. Met debatten over politiek-maatschappelijke vraagstukken werd de eigen kennis uitgebreid en verscherpt. Met debatteren en acties ondernemen, werden kennis en vaardigheden ontwikkeld over het organiseren in al zijn facetten: (nieuwe) debattechnieken werden uitgeprobeerd en of aangeleerd, durf om je mening gestructureerd en onderbouwd naar voren te brengen, een gestructureerd betoog houden en in de toegestane tijd een mening zo helder mogelijk te formuleren. Maar ook wat een vereniging is, dat een vereniging statuten en een huishoudelijk reglement heeft, dat notulen moeten worden gemaakt om het besprokene vast te leggen, dat er een agenda nodig is om gestructureerd te vergaderen, dat discussies moeten leiden tot conclusies en/of besluiten, dat notulen gearresteerd moeten worden, dat schorsing van vergaderingen, het plegen van interrupties, het indienen van moties en amendementen, aanpassingen van de statuten en het huishoudelijke reglement volgens vastgestelde regels en procedures plaats moesten vinden, enz. Naast de reguliere middelbare scholen (AMS en J.C. de Miranda Lyceum), de hoofdakteopleiding en het universitair onderwijs vervulde Nauyuga zo een onmisbare aanvullende functie. Nauyuga-leden kregen een voorsprong op anderen toen, maar ook in het latere leven en carrière. Bijna alle respondenten noemen dit. Al doende is veel geleerd, soms ook omdat je in het diepe werd gegooid. Bij mijn aantreden als lid werd ik al gauw in een commissie gezet om een culturele avond te organiseren. Er werd toen dringend gezocht naar iemand om de bijenkomst te leiden. Het bestuur en de overige commissieleden hebben mij “opgedragen” dat te doen. Ik heb met moeite ingestemd, vooral omdat ik pas in de vereniging was en nooit eerder voor een publiek gesproken had. Het is mij aardig gelukt dit klaar te spelen. Na dit gedaan te hebben, heb ik tot nu toe geen problemen gehad met het praten in het openbaar (Ashvin Pancham).
Zaken die oud-leden in Nauyuga zeggen geleerd te hebben, zijn bijvoorbeeld:
- Discussiëren, debatteren en vergadertechnieken
- Leiden van vergaderingen en discussiebijeenkomsten
- Presenteren en spreken in het openbaar
- Overtuigingskracht
- Zelfvertrouwen en durf
- Omgevingsbewustzijn
- Integriteit
- Notuleren
- Hoe vergaderprocedures in elkaar zitten
- Het belang van statuten
- Het belang van de kas
- Dat er bestuursfuncties zijn en ervaring met het uitoefenen van een of meer functies
- Het verschil tussen een stichting en een vereniging
- Telefonische vaardigheden
- Communicatieve vaardigheden
- Schrijven van artikelen, brieven en discussiestukken
- Zakelijk en vlot verwoorden van je eigen standpunten, betere beheersing van het Nederlands, zowel passief als actief
- Activiteiten voorbereiden/organiseren en uitvoeren
- Sturen van andere leden die met de organisatie van diverse activiteiten zijn belast
- Omgaan met anderen die andere politieke opvattingen of een andere religieuze of sociale achtergrond hebben
- Omgaan met onderlinge conflicten
- Vergroten van het eigen kennisniveau, bijvoorbeeld op cultureel en historisch gebied
- Ontwerpen van statuten en een huishoudelijk reglement
- Overleggen met derden over strategische en tactische aangelegenheden
- Samenwerken, in teamverband werken en collegialiteit
- Netwerken, relaties opbouwen en hoe contacten te leggen met anderen
- Leren je onpartijdig op te stellen; dat zaken en vrienden twee aparte dingen zijn.
Nauyuga als opstap naar een carrière
Nauyuga, zeggen bijna alle respondenten, heeft voor hen de basis gelegd voor kennis op uiteenlopende maatschappelijke terreinen, vaardigheden ten aanzien van het opereren in diverse gremia, een netwerk van vrienden en kennissen die van belang blijken voor de verdere carrière. Wat geleerd is bij Nauyuga, is later uitgebouwd. In diverse verbanden – verenigingen, werk, debatten, familie – bleek de in Nauyuga opgedane ervaring een voorsprong te bieden. Tegelijkertijd was het ook een stimulans om het geleerde verder te ontwikkelen en toe te passen. Ook op het werk krijg ik vaker complimenten over mijn vermogen te organiseren en zoveel mogelijk met alles rekening te houden (Aditpersad Moensie).
Oud-Nauyuga-leden zijn overal te vinden. Zowel in Suriname als in Nederland zit een aantal van hen op hoge posities in het bedrijfsleven, de journalistiek, het onderwijs, de politiek, bij de overheid en in zelfstandige beroepen. Ze vervullen beroepen als directeur van een (eigen) bedrijf, manager in een bedrijf of instelling, medisch specialist, hoogleraar of docent aan een hogeschool of universiteit. Sommigen bekleden politieke functies of hebben die bekleed, bijvoorbeeld als minister of wethouder. Het gemeenschappelijke Nauyuga-verleden, ook als oud-leden niet in dezelfde periode lid zijn geweest, blijkt de barrière om elkaar te benaderen te verlagen.
Oud-Nauyuga leden vervulden of vervullen ook een voorbeeldfunctie voor hen die later lid werden. Dit komt vooral ten aanzien van de studiecarrière tot uitdrukking. Anderen die waren voorafgegaan, waren grote stimulansen of stimuleerden mij in mijn voornemens (Ruben Gowricharn). De stimulans werd/wordt soms ook actief gegeven. Zo zegt Aditpersad Moensi, dat hij door professor Ruben Gowricharn is gestimuleerd om te promoveren. Naushad Boedhoe zegt, dat hij na zijn mislukte studie aan de TU Delft door Jit Baldewsingh en Bris Mahabier werd overgehaald om verder aan de Universiteit Leiden te studeren. Op de Anton de Kom universiteit kwamen/komen Nauyuga-leden als student oud-leden tegen die docent waren/zijn. Deze oud-leden bleken/blijken een voorbeeld te zijn waar de studenten zich aan konden/kunnen optrekken. Over en weer hebben velen elkaars studierichting gewaardeerd en elkaar gestimuleerd. Bij mijn studie Nederlandse taal- en letterkunde, Hindi en Sarnámi was ik een eenling, maar juist hierdoor heb ik onder mijn vrienden en vriendinnen grote waardering en bewondering genoten. Dat werkte bij mij ook stimulerend om verder te gaan en meer diepgang te bereiken in zaken waar ik mee bezig ben (Moti Marhé).
Op het gebied van de professionele carrière hebben oud-Nauyuga-leden vooral profijt gehad van hun eigen ervaring bij Nauyuga. Oud-leden, zo zeggen alle respondenten, hebben slechts indirect of geen invloed gehad op hun professionele carrière.
In de privésfeer heeft Nauyuga voor velen een vriendenkring opgeleverd. Maar ook in organisaties, die oud-leden in vervolg op Nauyuga hebben opgericht, bijvoorbeeld het Kollektief Jumpa Rajguru in Den Haag. Daarnaast mag zeker ook genoemd worden de oprichting van organisaties waarbij oud-leden een belangrijke rol hebben gespeeld, zoals de Stichting Federatie Eekta en het ook in het buitenland bekende Milan Festival, beide gevestigd in Den Haag.
Invloed Nauyuga op persoonlijke ontwikkeling
Nauyuga is voor bijna alle leden de eerste vereniging geweest waar ze lid van zijn geworden. Daarmee heeft Nauyuga alle gelegenheid geboden om de basis te leggen voor de latere ontwikkeling van haar leden.
In de eerste plaats geldt dit voor het politieke bewustzijn. Wat voorheen voor bijna iedereen een situatie was van passief consumeren van hetgeen in kranten, door propaganda of anderszins werd aangeboden, werd in Nauyuga omgebogen tot discussie over sociale, politieke en culturele onderwerpen. Leden kregen en namen ruime gelegenheid om hun gedachten te scherpen en deze tot uiting te brengen. Onderwerpen die aan de orde kwamen, hadden betrekking op de sociale, politieke en de culturele verhoudingen. Naast fundamentele vraagstukken werd ook over actuele onderwerpen gediscussieerd.
In verschillende perioden was er in Suriname sprake van grote sociale en politiek onrust. Nauyuga heeft goed ingespeeld op de actualiteit. Zo werden leden beter in staat gesteld om actuele situaties te beoordelen en daarin bewust een standpunt in te nemen en hun eventuele acties te bepalen. Bijna alle respondenten zeggen dat Nauyuga het fundament heeft gelegd onder hun politieke bewustzijn. Door Nauyuga kregen haar leden ook een wijdere kijk op de samenleving. Voor een enkele heeft dat zelfs de basis gelegd voor de latere studiekeuze (Ruben Gowricharn).
In de tweede plaats heeft Nauyuga bewustzijn gebracht over de culturele verhoudingen in Suriname en meer kennis over de Hindoestaanse cultuur. Evenals met politiek gold ook hier, dat men leefde in de samenleving en in de cultuur, maar deze niet echt bewust beleefde. Zo leerde men in Nauyuga meer over het hindoehuwelijk, de Hindoestaanse klederdracht, de Hindoestaanse muziek en de verschillende instrumenten die hierbij werden bespeeld en de Hindoestaanse feestdagen. Nauyuga nam ook deel aan bijvoorbeeld de Avondvierdaagse (in Paramaribo) met een eigen cautálgroep. De waardering voor de eigen cultuur nam toe en men leerde ook trots te zijn op de eigen cultuur. Suresh Chotoe formuleert het zo: Ik denk dat het “ontdekken”, formuleren en opkomen voor de Hindoestaanse identiteit (dus niet schamen om Hindoestaan te zijn) tot een van de belangrijkste verworvenheden van de Nauyuga-periode genoemd mag worden. Jan Soebhag ziet de ontwikkeling zich ook op de volgende manier manifesteren: Tegenwoordig zie ik wel enkele leden van de oude orde van Nauyuga in contact treden, voornamelijk bij culturele evenementen, zoals de grote diyá-manifestatie op het Onafhankelijkheidsplein in Paramaribo (bijsturing van culturele bewustwording en bijdragen aan de heropleving van de Hindoestaanse cultuur in Suriname: doelgericht en doelbewust).
Nauyuga is voor sommigen de plek geweest waar ze voor het eerst hebben leren dichten. Vaak hebben ze hun gedichten op door Nauyuga georganiseerde evenementen mogen voordragen. Anderen hebben in Nauyuga een uitstekende voedingsbodem gevonden voor publicaties over sociale, politieke en culturele onderwerpen.
In de derde plaats heeft Nauyuga bijgedragen aan de persoonlijke identiteitsontwikkeling. Allereerst door het politieke en culturele bewustzijn. Daarnaast heeft Nauyuga ook een belangrijke invloed gehad op de ontwikkeling van sociale vaardigheden en van ambities. Een aantal respondenten schrijft hun latere succes mede toe aan hun periode in Nauyuga. Sila Jadnanansingh-Kisoensingh heeft de hoogste onderscheiding gekregen van Rotary Suriname en verwijst daarbij mede naar Nauyuga. In Nauyuga heeft zij geleerd dat als je iets doet, dat je er het beste uit wilt krijgen.
Nauyuga heeft de mogelijkheden geopend voor emancipatie en het richting geven aan de eigen toekomst. Soebhas Mahesh verwoordt dit heel treffend: Ik denk dat mijn lidmaatschap van Nauyuga toen een begin is geweest van heel veel mooie en uitdagende dingen in mijn verdere sport, politieke leven en loopbaan als arts. Een start tot vorming van je gedrag om anderen te overtuigen van een bepaald standpunt en ook trachten instemming te krijgen voor plannen en ideeën. Maar, ook anticiperen op en onderkennen van relevante gebeurtenissen. Bewust zijn en laten blijken ook geïnformeerd te zijn over sociaal- culturele, maatschappelijke en politieke ontwikkelingen. Je verplicht voelen verantwoordelijk te zijn voor je omgeving, samen delen, solidair zijn. Durven je plaats op te eisen en je verder te ontwikkelen; maar ook durven risico’s te nemen en denken in oplossingen. Beslissingen nemen, zorgen dat er draagvlak is. Denken en doen als een team, oprecht, eerlijk en onbaatzuchtig handelen. Of in de woorden van Ashvin Pancham: Ik ben na mijn toetreden tot Nauyuga een veel actiever mens geworden. Ook de motivatie voor verdere studie werd versterkt.
De invloed van Nauyuga is in de vierde plaats in de privésfeer te merken geweest. In het persoonlijke netwerk, blijvende vriendschappen, maar ook de persoonlijke relaties die er ontstonden tussen een aantal leden, ook liefdesrelaties, in enkele gevallen uitmondend in een huwelijk, leren feesten, leren dansen, enz. (Bris Mahabier). Op deze vriendschapsbanden zijn later veel andere verenigings- en zakelijke activiteiten gebouwd.
Nauyuga, een onmisbaar fundament
Bijna alle respondenten zeggen dat Nauyuga de basis heeft gelegd voor hun fundamentele kennis van de sociale, politieke en culturele verhoudingen, alsook voor de kennis van de eigen cultuur en van sociale vaardigheden. In de verdere carrière is op dit fundament verder gebouwd.
De opgedane kennis en vaardigheden bleken nuttig in bijvoorbeeld de werkomgeving. Mijn collega’s konden me niet bijbenen. Ik was altijd beter getraind om projecten en noem maar op aan te pakken, zegt Stanley Manorath. Sommigen wijzen op het organisatietalent dat in Nauyuga-verband is ontwikkeld. Anderen wijzen op de vaardigheden met betrekking tot verenigen en vergaderen. Het toepassen van vergadertechnieken als interrumperen, vragen stellen, samenvatten, geen angst meer hebben voor de zaal, goed luisteren naar andere sprekers, zwakke plekken vinden in het betoog van een ander, enz. (Bris Mahabier) komen goed van pas in zowel de professionele werkomgeving als in andere maatschappelijke verbanden. Het actief participeren in verenigingen, zelfs het oprichten van verenigingen, loopt als een rode draad door het leven van oud-Nauyuga-leden. Een enkele carrière is zelfs gelopen via de lijnen van de ene naar de andere maatschappelijke organisatie.
Nauyuga blijkt ook van groot belang voor het eigen netwerk. In Nauyuga heeft men geleerd te socialiseren, met vreemden contacten te leggen. Contacten met veel (oud-)leden bleven niet alleen bestaan, maar werden ook aangesproken om gezamenlijk doelen te realiseren. Dit vond/vindt bijvoorbeeld plaats bij het organiseren van allerlei activiteiten op de Anton de Kom Universiteit.
Nauyuga heeft sterk bijgedragen aan de algemene vorming van haar leden. Op die manier heeft Nauyuga blijvende invloed (gehad) op het mens- en maatschappijbeeld en de houding en het gedrag in de samenleving. Typerend zijn de volgende citaten: Alles wat ik bij Nauyuga heb geleerd, draag ik elke dag met me mee. De persoon die ik ben, de manier waarop ik omga met mijn medemens, respect naar ouderen, invaliden, het constant leveren van een sociale bijdrage zijn alle eigenschappen/ kenmerken die ik niet in deze mate gehad zou hebben en die voor altijd aanwezig zullen zijn. Dit is het resultaat van mijn Nauyuga-periode (Fares Naipal). De Nauyuga-periode is een zeer enerverende geweest in de actieve ontdekkingsreis van mijn leven. Deze tijd heeft een onnoemelijke indruk gehad op mijn verdere leven (Suresh Chotoe). Ik vind dat Nauyuga niet alleen nuttig is geweest, maar ook een belangrijke en noodzakelijke rol heeft (gespeeld) voor het bewustwordingsproces (sociaal, cultureel, etnisch en politiek) van de Hindoestaanse jongeren/intelligentsia. Tot op heden ontmoet ik tal van vrienden die ook lid zijn geweest van Nauyuga en die zich in diverse gremia bevinden (Soebhas Mahesh).
Nauyuga wordt door velen als de basis beschouwd van hun verdere verenigingsleven. Als voorbeelden worden genoemd de verenigingen: Tarun aan de Magentaweg (Wanica), de Stichting Federatie Eekta (Den Haag), de Surinaamse Revolutionaire Beweging Insaaf, het Milan Festival (Den Haag en Nieuw Suriname (Leiden) waar het geleerde in Nauyuga in praktijk is gebracht en verder ontwikkeld. Sommige andere organisaties worden als een logisch (èn ideologisch) vervolg gezien op Nauyuga, zoals het Kollektief Jumpa Rajguru in Den Haag. Moti Marhé formuleert het zo: Ik zie mijn ontwikkeling en vrijwillige betrokkenheid bij Nauyuga, Jumpa Rajguru en later zelfstandig bij de Surinaamse zaak niet als iets wat los van elkaar staat, maar als een vloeiende beweging. Door de tijden heen is ook bewezen dat er een intensieve uitwisseling van ideeën bestaat tussen Suriname en Nederland.
Alles overziende dringt de conclusie zich op, dat Nauyuga een onmisbaar fundament heeft gelegd onder het verdere leven en carrière van haar leden.
Lijst van respondenten
Naam | Periode lidmaatschap |
Boedhoe, Naushad | 1967 – 1970 |
Chotoe, Soeresh | 1967 – 1971 |
Gowricharn, Ruben | 1970 – 1972 |
Ganga, Bish | 1967 – 1970 |
Jadnanansing-Kisoensingh, Sila | 1988 – 1993 |
Mahabier, Bris | 1968 – 1972 |
Mahesh, Soebhaspersad | 1967 – 1969 |
Marhé, Ramon Motilal | 1967 – 1969 |
Moensi, Aditpersad | 1987 – 1995 |
Mohangoo, Dewin Sudhir | 1988 – 1995 |
Monorath, Stanley Jaidewprasad | 1969 – 1990 |
Naipal, Fares Irvan | 2004 – 2008 |
Pancham, Ashvin Ajayendra | 2006 – heden |
Soebhag, Jan Srudjnarainsingh | 1973 – ? |
[1] Zonder de medewerking van deze respondenten was dit artikel niet mogelijk geweest. Zij zijn zeer uitvoerig geweest bij de beantwoording van de vragen. Onze dank hiervoor.
[2] Met dank aan Moti Marhé voor de taalkundige uitleg van de naam Nauyuga. Moti Marhé is ook de naamgever van de vereniging.
[3] De Statuten werden in eigen beheer opgesteld door Naushad Boedhoe en Moti Marhé. Het logo van Nauyuga (rijzende zon) werd ontworpen door Bish Ganga.