Naast de vele identiteiten die ik al 35 jaar lang met mij meedraag, heb ik onlangs een nieuwe dimensie aan mijn identiteit mogen toevoegen: moeder. Op 14 december 2020 kwam mijn lieve dochter Diya Tetary Mahes ter wereld. In de voorbereiding op en het proces na haar geboorte was ik enorm zoekende naar hoe ik invulling wilde geven aan het moederschap, vanuit een zelfbewuste identiteit als Hindostaanse vrouw anno 2021. In deze reeks columns deel ik mijn ervaringen, uitdagingen en inspiratie.

Eén van de eerste dingen waar je tijdens een zwangerschap over nadenkt is de naam van jouw kind. Een naam is de kern van een identiteit en in die identiteit wilden we de cultuur die ons gevormd en verrijkt heeft doorgeven aan onze dochter. Mijn partner en ik wisten dan ook meteen dat we voor een Hindostaanse naam zouden kiezen. Voor ons een teken van trots op ons cultureel erfgoed en dankbaarheid naar onze voorouders.  Tegelijkertijd moest ik terugdenken aan mijn jeugd en hoe mijn naam, hoe mooi ik die zelf ook vond, keer op keer door de westerse tongval werd gemarteld.

Willekeurig wit persoon: “Praaaaavvviiinii?”

Ik: “Je spreekt het uit als Prewienie.”

Diezelfde willekeurig wit persoon: “Huh? Maar je schrijft Praaaaavvviiiini!”

Het is het lot van veel Hindostanen in een westerse samenleving. Sommigen kiezen voor een westerse variant van hun Hindostaanse naam om het zichzelf en hun witte medemens makkelijk te maken. Anderen maken van hun naam een leermoment en blijven corrigeren en uitleggen, we leven tenslotte in een multiculturele samenleving. Mijn hoop is dat Hindostaanse namen tegen de tijd dat mijn dochter ouder is zodanig onderdeel zijn geworden van het westers  referentiekader dat zij het niet meer hoeft te corrigeren.

Naast het weerspiegelen van culturele identiteit, wilden we ook kiezen voor een bewuste betekenis van de naam. Onze dochter was 18 december 2020 uitgerekend, midden in het feestdagenseizoen waarin liefde, warmte en licht centraal staat. Wij kozen dan ook voor de eerste naam Diya, dat licht betekent, als symbool voor het licht dat zij in ons leven heeft gebracht en de periode waarin zij zou worden geboren. Daarnaast wordt haar naam ook verbonden aan kennis ingegeven door de goden om onwetendheid te verdrijven. Een eigenschap waarvan wij hopen dat zij die met zich mag meedragen.

Wij hebben ook voor een tweede naam gekozen. Dat heeft wat overtuigingskracht van mijn kant gekost richting mijn partner. Hij wilde het houden bij één naam, kort en krachtig. Maar ik heb altijd geweten dat als ik ooit een dochter mocht krijgen, zij de naam Tetary zou dragen, vernoemd naar de Hindostaanse verzetsstrijder Janey Tetary, die de opstand leidde op plantage Zorg en Hoop in Suriname in 1884. Ik wil dat mijn dochter weet dat ze voortkomt uit een traditie van verzet en een generatie van strijders die voor haar toekomst hebben gevochten.

Nu de naam was gekozen, ging ik aan de slag met het ontwerp voor het geboortekaartje. Ook hierin wilde ik onze identiteit en cultuur laten weerspiegelen. Ik zocht hiervoor een ontwerper die mij hierbij kon helpen. Via het instagram account van Surinamese Creatives zag ik het werk van Ashna Jhoeri van Aashiqana Design voorbij komen. Haar designs waren geïnspireerd door haar Hindostaanse wortels en veel van haar werk was specifiek voor kinderen ontworpen. Na een snelle Google search kwam ik op haar website terecht met de nodige contactinfo en benaderde ik haar met mijn verzoek om een geboortekaart te ontwerpen. Ashna stemde enthousiast in en maakte een prachtig ontwerp. Zij kwam met het idee om de symbolen van Durga toe te voegen, als reflectie van vrouwelijke kracht. Ik heb toen ook heel bewust gekeken naar welke symbolen we daarvoor wilden kiezen, omdat die ook weer waarden weerspiegelen die we aan onze dochter wilden meegeven: het zwaard als symbool voor een scherpe geest; de pijl en boog voor doelgerichtheid; de bliksemschicht voor vastberadenheid; de drietand voor verbinding tussen verleden, heden, toekomst en de schelp als symbool voor creatie en de overwinning van het goede op het kwade.

Op 14 december mochten we het blijde nieuws delen van de geboorte van Diya Tetary Mahes. We zijn daarna overspoeld met lieve kaarten om haar op de wereld te verwelkomen. Maar één kaartje, gekregen van één van mijn beste vriendinnen, vatte het mooist wat Diya voor ons betekent:

Lichtpuntjes…soms zijn ze groot, soms zijn ze klein.

Je hoeft ze niet te zoeken, je kunt ze ook zijn.

Lieve Diya, jij bent het lichtpuntje van het jaar 2020.

Wil je het werk van de artiesten bekijken die ik heb geraadpleegd? Zie onderstaande info:

Surinamese Creatives: https://www.instagram.com/surinamese_creatives/

Aashiqana design: https://www.aashiqanadesign.com/