Rakish Naipal: Hoe heet je…?

Hi, Ik ben Rakish…Sorry, kun je dat nog een keer herhalen. Mooie naam, hoe spel je het eigenlijk? Dat is een exotische naam, maar hoe spreek je het uit?

Bovenstaande reacties zijn zomaar een greep uit de reacties die ik krijg als ik mezelf voorstel. Dit gebeurt zowel zakelijk als privé, ook als ik een telefoongesprek heb. Het gevolg is dat ik al klaarsta met de spelling van mijn naam. Het is zo natuurlijk geworden dat ik eigenlijk al in een adem doorga met de spelling. Mijn naam is Rakish Naipal, ik zal het voor het gemak maar even spellen, R van Richard, A van Anton…. Vaak moet ik de spelling ook nog eens herhalen, ik zeg dan vaak sorry en doe net alsof ik te snel ga met de spelling, maar ik denk vaak ook dat mensen niet luisteren, of niet willen luisteren.

Ik ben er intussen zo mee vertrouwd dat ik het zowel in het Nederlands als in het Engels kan, dit vanwege mijn werk. Je zou misschien verwachten dat werken voor een buitenlands bedrijf met internationale klanten het misschien makkelijker zou zijn, niets is minder waar. Het is net zo lastig en mezelf voorstellen behoeft net zoveel uitleg in het Engels, als in het Nederlands. Daar ik nogal een taalliefhebber ben en erg van taal houdt, vind ik dan ook niets vervelender als e-mails ontvangen waarin mijn naam verkeerd gespeld is en geloof me, ik heb alle mogelijk varianten op zowel mijn voornaam als mijn achternaam voorbij zien komen.

Een ander mooi voorbeeld is wel een klant, waar de mensen met wie ik te maken had, voor het grootste deel uit Indiërs bestond, die maar niet begrepen waarom mijn naam met een ‘i’ werd geschreven in plaats van met een ‘e’. Het gevolg hiervan was dat men allerlei verbasteringen maar verzon, om die i in plaats e maar niet uit te hoeven spreken. Ze snapten het simpelweg niet. We kwamen tot een consensus en het werd Kish, op zich geen toeval, zo noemen de mensen die dichtbij me staan, mij ook.

Toen mijn vrouw in verwachting was van ons eerste kind, ontstond het dilemma, hoe gaan we ons kind eigenlijk noemen? Mijn vrouw is van Nederlandse komaf, dus rijst vanzelf de vraag, kiezen we voor een Nederlandse, of een Hindoestaanse naam? Kiezen we voor een naam waarbij onze kinderen niet iedere keer hoeven te vertellen hoe het gespeld wordt en op welke lettergreep de klemtoon ligt. Of gaan we tegen de stroom in en geven we een Hindoestaanse naam? Of doen we 50-50 en gaan we voor beide, dus zowel een Nederlandse als Hindoestaanse naam?

Deze keuze is niet zo voor de hand liggend als men denkt. En ik denk dat dit voor meer mensen geldt, of ze nu in een gemengde relatie zitten of niet. Een tijdje geleden luisterde ik toevallig op Amor naar ‘Maut ke gabar’. Het viel mij op dat bij het opnoemen van de familie leden van de overledene er een duidelijk verschil te horen was in de namen die voorkwamen bij de familie. Het verschil kwam duidelijk naar voren toen men de namen van de familieleden van de verschillende generaties noemde. Waar er bij de mousies en mousa’s duidelijk ‘traditionele’ Hindoestaanse namen voorbijkwamen, waren de namen van de kinderen en kleinkinderen allemaal Nederlandse, of in ieder geval namen die een stuk internationaler klonken.

Zouden deze mensen hetzelfde hebben meegemaakt als ik en daarvoor gekozen hebben om de Hindoestaanse namen traditie achter zich te laten? Of is het ‘gewoon’ iets van deze tijd om voor internationaler klinkende namen te gaan? Het is niet makkelijk deze vraag te beantwoorden is. Ik wil ook zeker niet zeggen dat het een beter is als het ander, maar het intrigeert me wel. Als ik om me heen kijk naar de namen van de kindjes die in onze omgeving geboren zijn er ook een tendens is om voor de internationalere klinkende naam te kiezen, nogmaals ik verbind hier geen conclusies aan, het is gewoon een constatering.

Ik kan u wel melden dat wij onze kinderen een Nederlandse naam hebben gegeven. Sterker nog, onze kinderen hebben zelfs een Bijbelse naam. Dat is op zijn minst opvallend, daar zowel mijn vrouw als ik niet religieus zijn, laat staan Christen. Wij hebben eigenlijk gewoon gekozen voor namen die wij mooi vonden klinken en waar van wij dachten dat deze namen bij onze kinderen paste. Er zit in sommige namen van de kinderen zeker verwijzingen naar onze ouders, maar dat heeft niet geresulteerd in een volledige Hindoestaanse roepnaam, of tweede naam.

We zijn als ouders denk ik verantwoordelijk om onze kinderen niet alleen de best mogelijke opvoeding te geven, maar ze ook een goede start te geven, startend bij hun naam. Hiermee wil ik zeker niet zeggen dat onze ouders het niet goed hebben gedaan. Ik vind juist dat zij het uitstekend hebben gedaan. Ik ben alleen wel van mening dat met een steeds internationalere (zaken) wereld een internationaal klinkende naam, dit ze best wel eens verder zou kunnen helpen.

Mijn vrouw is op dit moment in verwachting van ons derde kindje en we zijn er eigenlijk al uit wat de roepnaam wordt van de baby. Het kostte weinig moeite om een naam te kiezen, mijn vrouw en ik zitten met dit soort dingen vaak op een lijn. Ze kwam laatst wel met een nieuw idee voor de tweede naam, een Hindoestaanse naam, of althans iets wat zou kunnen doorgaan as Hindoestaanse naam, we hebben het in beraad. Welke naam het ook zal worden, ik weet zeker dat het goed komt.

Vergeet niet, er is geen regel of wet die bepaalt dat een Nederlandse naam het kind minder Hindoestaans maakt? Ik denk ook niet dat de hoeveelheid ‘Hindoestani’ in een kind opgesloten zit in de naam. Deze hoeveelheid Hindoestani zit opgesloten in de opvoeding. Hoeveel je je kind meegeeft, is belangrijker dan de naam die je meegeeft.

Ik wens u allen een geweldig 2020.