(In mijn vorige column sloot ik af met mijn ervaringen over het Holi feest in Luxemburg. Inmiddels is er een leuk artikel verschenen in het Luxemburgse blad Delano met als titel: Group shows their true colours at Holi. Om het artikel te lezen met leuke foto’s van die dag: zie http://delano.lu/Holi2015.)

Interessant om bij het Hof van Justitie mee te maken, is une semaine blanche. Het betekent vrije dagen. Rond pasen waren er twee weken geen zittingen bij het Hof en waren we ook een aantal dagen verplicht vrij. Met name de medewerkers in de kabinetten zijn deze twee weken weg: op vakantie. Die twee weken zijn heel rustig bij het Hof. Het zijn met name de medewerkers van de vertaaldiensten die dan werken, omdat hun werk doorloopt en niet afhankelijk is van de zittingen. Het Nederlandse kabinet kende wel een minimale bezetting in deze weken, omdat we de komende periode spoedkamer zijn. Als er zaken komen vanuit de lidstaten en iemand zit of in de gevangenis of het gaat om het gezag van ouders in voogdijzaken, dan moet er heel snel een arrest komen van het Hof. En de spoedkamer moet dan direct aan de bak. Dat is in april niet gebeurd, dus was het een rustige periode.

Ik ben zelf een week naar Nederland geweest (op vakantie). Weer veel mensen kunnen spreken en ontmoeten. Ook nog zakelijke verplichtingen in Nederland: ik heb een ochtend cursus gegeven (EU recht) aan juristen bij de Raad van State en daarna kunnen bijkletsen met mijn collega’s daar. Verder nog twee zittingen gedaan bij de rechtbank Rotterdam: een zaak over de uitzetting van een vermeende Rwandese oorlogsmisdadiger en een zaak over de verlening van een omgevingsvergunning voor een steiger bij de achtertuin. Dit heeft geleid tot een enorme burenruzie in die wijk. Het laatste is typisch iets wat veel voorkomt in Nederland. Ook heb ik de laatste drie uitspraken over mijn zaken uit 2014 afgerond en die zijn nu openbaar. Mijn juridische kennis en ervaringen uit Luxemburg heb ik direct kunnen toepassen bij het schrijven van deze uitspraken. Ook weer vrienden en familie kunnen ontmoeten en dat maakt zo een week weer druk, maar wel heel leuk. En zatermiddag heb ik ook nog de actualiteiten in het nieuws doorgenomen met Fred Kartaram bij Vahon Hindustani Radio. Omdat je in Luxemburg qua eten niet alles voorhanden hebt wat je gewoon bent, dan ga je in die week in Nederland toch nog op zoek naar dingen die je hebt gemist: een zak drop, een pakje stroopwafels, een surinaams broodje en een sauto soep om maar wat dingen op te noemen.

Na een weekje in Nederland dan merk je een aantal contrasten met Luxemburg. In Nederland is de economische crisis nog goed te voelen: werkeloosheid, in sommige organisaties hoge werkdruk door reorganisaties, nog steeds problemen op de woningmarkt en politieke discussies rond bonussen en de opvang van uitgeprocedeerde asielzoekers en de vraag hoe we om moeten gaan met de toestroom van asielzoekers die de oversteek maken via de Middellandse Zee naar Europa. Verschrikkelijke drama’s om te zien via de tv beelden. Hoe anders is het in Luxemburg ? De economische crisis lijkt hier niet aanwezig te zijn: je ziet hier een groei rond banen, de luxe is goed zichtbaar in de stad (grote auto’s, luxe kleding en luxe huizen), veel bouwactiviteiten waarbij grote appartementencomplexen worden gebouwd in de stad. De politiek is hier kleinschalig en daar is dagelijks weinig nieuws over: niet meer dan 1 pagina in de Metro variant van Luxemburg. En in Luxemburg is er de politieke bereidheid om financieel bij te dragen in de Europese Unie rond het vraagstuk van de toestroom van asielzoekers.

Terug in Luxemburg draait het Hof na de semaine blanche weer op volle toeren. Er zijn na de vrije dagen veel zaken om te behandelen en er zijn ook veel zittingen. Maar ondanks de drukte is tijd voor sociale activiteiten. Tijdens de introductiedag heb ik een tweetal Zweedse rechters ontmoet. We hebben toen afgesproken om wekelijks samen een keer te lunchen. En dat doen we inmiddels elke vrijdag. Zo kunnen we van elkaars ervaringen leren. Inmiddels hebben we in de loop van de weken andere rechters ontmoet uit ander landen, die ook tijdelijk werken bij het Hof. Inmiddels hebben we elke vrijdag een lunch met een groep van 8 tot 9 rechters uit landen als Zweden, Polen, Duitsland, Bulgarije, Roemenië en natuurlijk Nederland. Dit groepje is eigenlijk per toeval, maar wel op eigen initiatief, tot stand gekomen (un cercle international zoals wij dat noemen). Met dit groepje proberen we ook regelmatig ergens wat te drinken en te eten in de avond. En ja, anders dan bij het Hof waar Frans de voertaal is, spreken wij in dit groepje onderling Engels. Met de Poolse rechter heb ik een leuke band vanwege onze passie voor India (bij mij natuurlijk vanwege mijn en reizen naar India en bij hem voornamelijk uit zijn India reizen en ontmoetingen met Indiërs). Deze Poolse rechter woont in-de wijk la gare du Luxembourg (station Luxemburg stad): deze buurt staat onder Luxemburgers bekend als gevaarlijk. En hij woont ook nog in de ergste straat: rue du strasbourg. En daar moet hij vreselijk om lachen: als je uit een grote Europese stad komt, dan is hier niets gevaarlijks aan. Hij woont er rustig en gebeuren ook geen bijzondere dingen. Dus zijn we vorige week na een diner gelopen naar het station gelopen om te zien hoe het daar nu in de avond is: en ja, de buurt is wel anders dan de andere Luxemburgse wijken, je ziet meer Afrikaanse mensen rondhangen in de straten, meer cafeetjes. Maar op een verdwaalde junk na, is er toch weing gevaarlijks aan deze buurt. Echt niet te vergelijken met bijvoorbeeld de slechtste wijken in een stad als Den Haag.

Verder zijn de weekenden altijd een leuk fenomeen in Luxemburg. Volgens de mensen hier is de stad zo saai en gaan de expats het liefst weg uit de stad. Overigens is de stad helemaal niet saai, maar het is modieus om dat te roepen. Ook ik heb inmiddels al leuke tripjes gemaakt in de weekenden buiten de Luxemburg. Zo heb ik de Franse steden Metz en Thionville bezocht. Deze steden zijn groter dan Luxemburg, goedkoper en hebben mooie gebouwen en kathedralen. Voor de kunstliefhebbers is het Centre Pompidou in Metz een aanrader om te bezoeken. Ook zijn er gezellige bistro’s, restaurantjes en terassen te vinden in deze typische Franse steden. Ook heb ik de oudste stad in Duitsland bezocht: Trier. Hier zie je nog veel restanten uit de Romeinse tijd en veel kerkgebouwen en winkels.
En in de weekenden zitten we inmiddels volgepropt met kinderfeestjes via de klas van mijn dochtertje: het is een hechte klas waarbij het ene feestje nog grootser is dan de andere. En ik moet zeggen ook wel leuke dingen als ik een paar voorbeelden mag geven: van een knus feestje thuis tot een zwemfeestje met een etentje, van een feest in een mooi park buiten tot een speurtocht in een kasteel in Thionville in Frankrijk (volgende week). Het leuke van al deze feestjes is toch dat je snel en intensief contact hebt met andere Nederlanders. En met de ouders van haar beste vriendinnetje hebben we een goede band. Ook hier speelt India een rol: het Indiase eten. Zo gaan we volgende week gezamenlijk eten in mijn favoriete Indiase restaurant in het plaatsje Strassen.
Terugblikkend: weer een boeiende maand met veel contrasten tussen Nederland en Luxemburg.