sarnamihuisnl Reacties zijn gesloten

Column Aniel Pahladsingh – Aflevering 18: Multiculturele samenleving

Inmiddels hebben we een periode achter de rug waarin steeds weer de discussie rond de multiculturele samenleving oplaait. Deze discussie is verre van afgelopen. We zien een tendens dat meerderheden in heel Europa zich bedreigd voelen in hun welvaart, hun cultuur en hun toekomst door (massa) migratie, die steeds wordt gerechtvaardigd is met een beroep op de mensenrechten. Feit is dat de meeste West Europese landen te maken hebben met een multiculturele samenleving. Verder moet worden geconstateerd dat de multiculturele samenlevingen nog niet optimaal functioneren. In Nederland zien we dat hierover steeds weer een discussie wordt gevoerd.

Lees verder
sarnamihuisnl Reacties zijn gesloten

Column Bris Mahabier – Aflevering 18: Verwikkelingen rond de naamgeving van onze moedertaal Sarnámi

Het woord moedertaal is in het Nederlands vanaf de zestiende eeuw bekend (zie Groot Van Dale Leenwoordenboek:481). Ik leerde – in de jaren veertig van de vorige eeuw – mijn moedertaal. Dit gebeurde in mijn primaire milieu op het platteland op een ongestuurde manier, dat wil zeggen zonder een van te voren opgesteld onderwijsplan. Zo gaat het met het aanleren van elke moedertaal. Door de dagelijkse interactie met ouders, grootouders, broes, zusters, andere familieleden, leeftijd- en buurtgenoten, leerde ik op een volkomen natuurlijke manier de taal van mijn moeder. Zonder enige dwang, spelenderwijs. Onze boiti, ons dorp was een homogene taalgemeenschap. Iedere dorpsgenoot sprak dezelfde taal. Ook de ex-contractarbeiders uit India, waarvan de laatsten in de jaren zeventig overleden.

Lees verder
sarnamihuisnl Reacties zijn gesloten

Column Sebieren Hassenmahomed – Aflevering 39: Carla: Ik ben de grootouder van kinderen met Hindostaans bloed

Van mijn Oma, de moeder van mijn moeder herinner ik mij dat zij op ‘Lantiegrong’,  ’s Lands Bejaardentehuis woonde. Toen ze ziek werd, heeft mijn moeder haar opgehaald tot haar overlijden. Ze poetste haar tanden met tabaksblad dat voor vijf cent bij de Chinees werd gekocht of ze poetste met een halve sigaar idem voor vijf cent bij de Chinees te koop. Ik heb haar nooit zien roken. Mijn vader stikte voor haar de ‘foo-lintie-ondrobroekoe’. Dat was aan iedere zij 2 lintjes net als bij iedere dij om vast te maken, er was geen elastiek. In die tijd had iedereen een ‘Angisa’  de driehoekvormige, er zijn foto’s. Thuis droeg ze een  kabai of kimono, op straat de koto. Oma  had een zus en een broer. Van haar zus is bij mij bekend dat zij naar een ander district was verhuisd.

Lees verder
sarnamihuisnl Reacties zijn gesloten

Column Amar K. Soekhlal – Aflevering 47: Bhaklol Blok

Het moet inderdaad een dolle boel zijn geweest: daar in The Grand Hotel in Amsterdam. Het was de viering van de verjaardag van een voormalige tassendrager van de premier. Jawel, die premier die tegen Turkse Nederlanders zei: “Pleur maar op”. Het is een majestueus hotel, waar een kamer bijna € 400 per nacht kost. Zo vier je je verjaardag, niet zoals wij in een afgeraagde voetbalkantine. Ze waren er allemaal, althans de VVD’ers die er toe doen.  Gerrit, Jozias, Rita en natuurlijk ook Mark. Vrinden onder elkaar, biertje in de hand en elkaar joviaal veren in de reet stekend. Ik denk dat op een gegeven moment iemand bhaklol Blok zag staan, de man die de uitstraling heeft van een bhijal murgi. Hee Stef, tuhu kuc bol yár! ( Hé Stef, ook jij moet wat zeggen, beste vrind).

Lees verder
sarnamihuisnl Reacties zijn gesloten

Interview Cast Unravel: Fazle Shairmahomed

Op 5 juni vond het theaterstuk Unravel plaats in het kader van 145 jaar Hindostaanse Immigratie. In deze interview serie kijken de spelers en theatermakers terug op het proces en wat dit voor hen en hun relatie met de Hindostaanse gemeenschap heeft betekend. In dit interview blikt Fazle Shairmahomed terug, die de rol van Imraan vertolkte: “Door terecht te komen in dit theaterstuk merkte ik dat we toch ook nieuwe werelden kunnen creerren binnen de Hindostaanse gemeenschap. Ik kan dus zeggen dat mijn vertrouwen en hoop in dat opzicht gegroeid is. En dat ik zo’n persoonlijk verhaal, op een artistieke manier kon delen op een dag die zo ontzettend belangrijk is in de Hindoestaanse geschiedenis, was dan ook erg krachtig. Het voelt een beetje als een cirkeltje die rond is, van waar uit ook nog blijkt dat er nog steeds veel werk te doen is, maar ook dat er veel kracht schuilt gaat in de gemeenschap.”

Lees verder