Shehnaaz Abdoel: Taboes deel 3 – Taboes doorbreken, hoe doe je dat?

Je hebt een tijdje op mij moeten wachten en misschien is het nèt genoeg geweest om alles te integreren waar we het de vorige keren over hebben gehad.
“Taboe”. Het houdt onze gemeenschap generaties lang in de greep en ervoor zorgt dat we niet of nauwelijks meer vooruit komen.
“Taboe”. Het zorgt ervoor dat we meer van onszelf en van elkaar gaan vervreemden.
“Taboe”. Het zorgt ervoor dat we keuzes maken waarbij we ons diep van binnen onveilig voelen.
“Taboe”. Het zorgt ervoor dat we overleven in plaats van leven.

Lees verder

Shehnaaz Abdoel: Taboes deel 2 – De dingen die ons bezig houden, maar waar we niet over durven praten

In mijn blog van vorige maand heb ik het gehad over het onderwerp taboes. Ik vertelde je toen dat een taboe niets meer en niets minder is dan een onderwerp waar mensen liever niet over praten en in veel gevallen zelfs wordt vermeden. Een taboe wordt vaak gezien als ongepast, vreemd en immoreel. Ook vertelde ik je dat een taboe verschillende functies kan hebben waaronder de ernst van het onderwerp, schuld, schaamte, angst, te weinig kennis, of te pijnlijk om over te praten. Waar de westerse maatschappij continu in beweging is en normen en waarden veranderen, blijft de Hindostaanse gemeenschap op veel vlakken stil staan. Ik zeg niet dat ik niet trots ben op mijn cultuur en tradities, maar ik signaleer dat we op veel punten stagneren.

Lees verder

Shehnaaz Abdoel: Taboes deel 1- Dat wat niet besproken mag worden

Door de komst van internet en social media wordt er steeds meer besproken in onze samenleving. De digitalisering heeft er daarnaast voor gezorgd dat mensen zich minder schamen en meer van zichzelf durven te delen. Voordat we het door hadden waren bepaalde onderwerpen als same sex- of interracial dating, bevallen voor de camera en verslaving geen taboes meer. Je betrapt jezelf er misschien nog wel eens op, als je zegt dat je het niet vind kunnen dat een bepaald onderwerp wordt uitgezonden of dat het internet onze kinderen verpest.

Lees verder

Shehnaaz: Alles, behalve een Hindostaan

Mijn oudste dochter was negen maanden oud toen ik voor het eerst tegenover een Hindostaanse arts op het consultatiebureau zat. Ik had eigenlijk een gevoel van solidariteit en saamhorigheid moeten krijgen, maar ik voelde me eerder gespannen en geïntimideerd. Want hoe vaak zeggen we wel niet: “Ik wil niet bij een Hindostaan”? Mijn gevoel werd helaas bevestigd. Ik werd die ochtend een beetje afgebrand, want als ik de arts moest geloven deed ik letterlijk alles verkeerd. Ik had het niet in mijn hoofd moeten halen om mijn dochter vegetarische “curries”, bitterblad en gemberthee in de ochtend te geven.

Lees verder