sarnamihuisnl Reacties zijn gesloten

Hindostaanse vrouwen: toen & nu

In mei jl. verscheen bij uitgeverij Amrit Publishers in Den Haag het boek ´Levens van vreugde en verdriet´ van Sebieren Hassenmahomed. Via interviews laat zij Hindostaanse vrouwen aan het woord die een indringende kijk geven in hun leven. De vrouwen vertellen openhartig over o.a. hun jeugd, ouders, opvoeding, opleiding, liefde, geloof, seksualiteit, huwelijk, gezinsleven, schoonfamilie, rolopvattingen over man en vrouw, migratie en het wonen in Nederland. Sommige verhalen zijn verdrietig, andere humoristisch: levensverhalen en ervaringen die wellicht voor velen herkenbaar zijn. Aan het eind van het boek geeft historica Tanya Sitaram haar oordeel over de functie van het boek. Zij is werkzaam bij het Nationaal Archief in Suriname en doet onderzoek naar de rol en betekenis van de Hindostaanse vrouw in de Surinaamse geschiedschrijving. Deze rol en betekenis zijn volgens haar tot nu toe onderbelicht geweest.

Lees verder
sarnamihuisnl Reacties zijn gesloten

Column Sebieren Hassenmahomed – Aflevering 19: Aasra: De knapste jonge Dame van de buurt

Mijn Aja kwam uit India, hij woonde bij ons in, is tachtig geworden. De man leek meer op een javaan. Hij had kleine ogen, was klein, met een lichte huidskleur,liep altijd op blote voeten en in de “dhootie” .Als hij een keer naar de stad ging, deed hij dat ook op blote voeten en in de dhootie. De winkel die jij ook kent was door hem gebouwd, later had mijn vader het overgenomen,daarna mijn broer. Nu koopt en verkoopt een Chinees er. Aja had ook een grote bus gekocht voor mijn vader, waarmee hij personen vervoerde, de deuren, de vloer en de wanden van de bus waren van hout. Mijn vader was zijn enig kind. Ajie heb ik niet gekend, zij was overleden voor ik geboren werd. Volgens de verhalen hield zij van een borrel. Haar zoon, mijn vader, was het niet eens met haar drank gewoonte.

Lees verder
sarnamihuisnl Reacties zijn gesloten

Column Jan S. Soebhag – Aflevering 3: Zoektocht naar families die met de Lállá Rookh op 5 juni 1873 naar Suriname kwamen

De zoektocht naar de familierelaties die met de Lállá Rookh (men leze: Lálá Rukh) op 5 juni 1873 naar Suriname kwamen, leverde positieve resultaten op. Ganga Ramkalie, overleed op 02 augustus 2015. Jugraneea kwam op 5 juni 1873 met haar moeder Kulleea Khoseeal naar Suriname. Een ander overkleinkind woont in Nederland.Het achterkleinkind Ramkalie is nu 86 jaar oud geworden woonde afwisselend bij haar 2 kinderen. Jugraneea (contractnummer B/329) was op 9 jarig leeftijd uit India naar Suriname meegereist als kind van de immigrant Kulleea Khooseeal (moeder/Contractnummer B/328) en van Pulton Seedoyal (Contractnummer B/327). Zij behoorden tot de eerste groep van de Hindustaanse immigranten die naar Suriname werden gebracht om op contractbasis te werken voor de koloniale heersers uit die tijd.

Lees verder
sarnamihuisnl Reacties zijn gesloten

Column Amar K. Soekhlal – Aflevering 19: Ik heb Zlatan zien voetballen!

Samen met mijn zoon Amriet bezoek ik regelmatig voetbalwedstrijden van Ajax, maar ook in het buitenland. Samen reizen en leuke dingen doen is heerlijk. Ik raad het een ieder aan. Amriet is een fervente aanhanger van Real Madrid en van Ronaldo terwijl ik voor Barcelona ben en Messi bhakt (devoot). Dat geeft allemaal heel fijne discussies. Het was bijna echter anders verlopen. Als jonge vader wilde ik mijn zoon op een aparte sport zetten. In elk geval geen voetbal. De kinderen van mijn collega’s zaten op piano les, deden aan hockey, squashen, schaatsen en korfbal. Hoewel ik wist dat ik dit laatste mijn zoon zeker niet zou aandoen. Op een dag kreeg ik het lumineuze idee om hem op schaken te zetten. Ooit was ik een fan van Boby Fischer, zonder dat ik verstand had van schaken.

Lees verder
sarnamihuisnl Reacties zijn gesloten

Column Aniel Pahladsingh – Aflevering 12: Verbinden

De afgelopen weken is in de Nederlandse media de terechte discussie (weer) op gang gekomen over discriminatie bij de politie, op de arbeidsmarkt en in het onderwijs naar aanleiding van verschillende incidenten (onder andere aanhoudingen rond Typhoon, Vermeer en de discussies rond Silvana Simons). Een vraag die mij bezighoudt, is hoe de verschillende bevolkingsgroepen in onze samenleving meer verbinding met elkaar kunnen krijgen, zodat er meer begrip voor elkaar ontstaat en uiteindelijk de discriminatie zal verminderen. Op zondag 19 juni 2016 heb ik een tweetal voorstellingen van Singin’ in the rain bijgewoond op het Festival Classique in het Kurhaus in Scheveningen. Ik was hier aanwezig, omdat mijn dochtertje Ishita met haar Bollywood dansschool Shi-Rag twee klassieke westerse dansen mocht uitvoeren.

Lees verder
sarnamihuisnl Reacties zijn gesloten

Column Sebieren Hassenmahomed – Aflevering 18: Manglie: “Na mijn vijftigste kwam ik als “Au Pair” naar Nederland”

Mijn Naanie was in het district Coronie geboren, Naana kwam uit Bihar, dat hebben de kinderen uitgezocht hij was “Ahier”, hield koeien. De mensen werden bij aankomst uit India in Suriname op een plantage afgeleverd waar er arbeiders nodig waren. Eigenlijk heb ik niet veel herinnering aan mijn voorouders. Wat ik weet heb ik van horen vertellen zoals de ellende die de immigranten hebben mee gemaakt. Ik heb gehoord dat pasgeboren baby‘s uit de boot in zee zijn geslingerd, dat mensen die hun werk op de plantages niet af hadden voor straf niets te eten kregen en dat ook hoogzwangere vrouwen pak slaag op de billen kregen van de opzichters. Verder heb ik vernomen dat een vrouw in die tijd meerdere partners had vanwege een overschot aan mannen.

Lees verder
sarnamihuisnl Reacties zijn gesloten

Column Bris Mahabier – Aflevering 1: Mijmeringen en overpeinzingen in Magenta

Enkele dagen geleden, op woensdagmiddag 22 april 2015, ben ik na een goede vlucht van ongeveer negen uur met het SLM-toestel weer in mijn verstedelijkte geboorteplaats Magenta, in het district Wanica, aangekomen. Mijn neef Kapoer en zijn vrouw Manorma, beiden nog geen zestig en reeds gepensioneerd, hebben mij van de nationale luchthaven van Suriname met hun ‘nieuwe’ grote Japanse auto opgehaald. Tegen vijf uur was ik thuis. Lila, een ex-schoondochter van mijn overleden zus, heeft voor een eerste ruwe schoonmaak van de veranda van mijn vakantiehuis en een klein deel van de tuin gezorgd. Een eerste gedeeltelijke verfijning ervan kwam van mij; een dag later. De eerste twee dagen heb ik grotendeels geveegd, gepoetst, afgestoft, geharkt, gesnoeid en opgeruimd.

Lees verder
sarnamihuisnl Reacties zijn gesloten

Column Jan S. Soebhag – Aflevering 2: De ‘len-den’ traditie onder de Hindustanen

Het is algemeen bekend dat de Hindustaanse immigranten of contractarbeiders, die destijds gebracht werden, uit een zeer hoge culturele beschaving vanuit India naar Suriname kwamen (ze kenden authentieke geschriften met regels voor waarden en normen, enz.) Deze immigranten of contractarbeiders woonden in ‘dorpssystemen’ in India, dit in een horizontale en een verticale lijn afhankelijk van hun plaatselijke situatie. Volgens het Hinduïsme gold voor elk dorpsysteem plaatselijke regels, naast de algemene richtlijnen voor een goed en georganiseerde samenleving (leefsysteem). De regels waren gebaseerd op een ordeningsmodel; hetgeen inhield dat men alle zaken regarderende de plaatselijke bevolking of gemeenschap en ‘relaties’ vanuit een bepaald optiek benaderde; ook de verschillende beroepen en onderlinge ‘handelswijze’ was een onderdeel hiervan (bekeken vanuit het jajmáni systeem).

Lees verder