De online community voor de Hindostaanse identiteit
In 2023 is het 150 jaar geleden dat het eerste schip met Hindostaanse contractarbeiders vanuit India naar Suriname is gekomen. Zij vervingen de totslaafgemaakte Afrikanen. Slavernij werden vervangen door dwangcontractarbeid van Aziaten. Het Sarnámihuis en de VAHON Algemene Hindoe Basisschool herdenken deze episode uit de koloniale geschiedenis met een bijzondere bijeenkomst op 4 juni 2023.
Lees verder
Naar aanleiding van de maatschappelijke discussie in de Surinaamse gemeenschap m.b.t. de wijze waarop kolonialisme is omgegaan met slavernij en contractarbeid wenst het Sarnámihuis het volgende te verklaren.
Lees verder
De eerste week van mijn chemo was me goed afgegaan. Later zou blijken dat het door de medicatie kwam, die me al die tijd op de been had gehouden. Na die week begon de ellende pas echt. Nadat ik geen slikbewegingen meer kon maken en dus niet meer kon eten en drinken, belde ik in paniek het ziekenhuis. Volgens het ziekenhuispersoneel moest ik zoveel mogelijk suikerrijke dranken nuttigen. Mocht dit mij niet lukken dan zouden ze me in het ziekenhuis opnemen en zou ik voeding via het infuus krijgen. Dit zag ik echt niet zitten omdat ik al vaak genoeg in het ziekenhuis kwam en de chemokuur die ik daar had gekregen, mij ietwat had getraumatiseerd.
Lees verder
Naar aanleiding van 150 jaar Hindostaanse Immigratie organiseert het Sarnámihuis een herdenkingsmars op maandag 5 juni 2023 naar het centrum van Den Haag. De mars is een eerbetoon aan onze voorouders en de strijd en opofferingen die ze hebben gebracht ten tijde van contractarbeid. Wij hopen dat we gezamenlijk als Hindostanen dit belangrijke moment in de geschiedenis zichtbaar kunnen maken voor de bredere Nederlandse samenleving.
Lees verder
Ik maakte in Bakkie in mijn eerste dienstjaar langzamerhand, oppervlakkig kennis met de lokale culturele diversiteit. Deze was een geheel nieuwe situatie en ervaring voor mij. Magentaweg, mijn geboorte- en woonplaats, was in cultureel opzicht volledig homogeen: een typisch Hindoestaans agrarisch wegdorp. Bakkie en Jacopu vormden voor mij een vreemde, d.w.z. een nieuwe culturele ‘wereld’. De Hindoestaanse culturele gebruiken, tradities en feesten kende ik wel. Echter, mijn bescheiden boeken- en ervaringskennis stelden mij nauwelijks in staat om alle nieuwe cultuuruitingen, die ik in Bakkie en de nabije plaatsen zag, juist te begrijpen en te interpreteren.
Lees verder
Grafisch ontwerper Ranjan Akloe heeft een logo ontworpen voor Hindostaanse Immigratie. In deze bijdrage biedt hij toelichting. De bedoeling is dat dit logo elk jaar gebruikt zou kunnen worden bij de herdenkingen *zonder aanpassingen* aan het logo. Een *tijdloze* logo dus. Ter vergelijking: Bij de herdenkingen 140 t/m 149 was het onderstaande (14 in zeilbootvorm)gebruikt waarbij elk jaar het creatief is aangepast. Het was steeds een uitdaging dit elk jaar te doen. Nu, bij de 150ste herdenking is er een bijzonder mooi verhalende logo ontworpen door een andere artiest. Dit juich ik van harte toe. Dit zal bij 151 en daarop ook steeds aangepast worden, wat zeker steeds een uitdaging gaat zijn en zo ook meer bekendheid en diepgang teweeg gaat brengen over de Hindostaanse Immigratie.
Lees verder
Op de sociale media zie ik tegenwoordig hier en daar heftige discussies woeden over de vraag of kaas nu wel of niet vegetarisch is en of hindostanen met een hindoeïstische achtergrond nu überhaupt wel koeienmelk mogen gebruiken tijdens religieuze diensten. Want in koeienmelk zitten toch restjes bloed? Is koeienmelk dan nog vegetarisch te noemen en mag dit product dan nog wel tijdens religieuze diensten worden gebruikt? Ik moest stiekem een beetje lachen van dit soort discussies en ik gedachte zag ik al helemaal voor me hoe er steeds meer busjes rondrijden die ‘vegan prasad’ leveren aan mandirs in de buurt; prasad gemaakt van haver- of sojamelk in plaats van koeienmelk.
Lees verder
Het Sarnámihuis heeft kennis genomen van het initiatiefvoorstel van lid Khan “Neem contractarbeid mee in de herdenking van 150 jaar afschaffing van de slavernij”. Ook hebben we kennisgenomen van reacties uit de Afro-Surinaamse gemeeschap op dit voorstel. We waarderen de discussie over dit voorstel en willen hierbij onze bijdrage aan deze discussie delen. We betogen in deze bijdrage dat het een goede zaak is om de nasleep van de afschaffing van slavernij mee te nemen in het herdenkingsjaar en dat uitbreiding in plaats van inperking van educatie juist van cruciaal belang is om de koloniale geschiedenis en haar doorwerking in het heden te begrijpen.
Lees verder
Van mezelf ben ik een echte koukleum. Ik heb het zelfs een paar keer koud gehad toen ik in Suriname op vakantie was. Kun je het je voorstellen hoe koud ik het had toen ze tijdens een chemokuur 3.5 uur lang koude vloeistof in mijn aderen pompten? De zusters hadden het gelukkig door dat ik aan het klappertanden was en toen kreeg ik van die verwarmde handdoeken die ze normaal gebruiken voor baby’s die in een couveuse liggen. Voortaan kreeg ik ze bij iedere chemokuur. Volgens mij moest ik na de chemokuur ook nog een extra halfuur blijven zitten voor het geval ik een allergische reactie zou krijgen, maar dit weet ik niet meer zeker.
Lees verder
Nederlandse volwassenen kunnen tegenwoordig dagelijks desgewenst meerdere malen van koffie in vele variaties genieten. Dit was vroeger niet weggelegd voor Jan en alleman. Ten gevolge van het verschijnsel ’gesunkenes Kukturgut’ is o.a. koffie als genotmiddel bereikbaar geworden voor het gewone volk; een van de populaire verworvenheden van onze massacultuur. In Nederland had ik op school ongeveer een jaar nodig om het koffiedrinken mij eigen te maken.
Lees verder