Nieuw boek van Sarnámihuis, NSHI en uitgeverij Amrit

Stichting Sarnámihuis in Nederland, Nationale Stichting Hindostaanse Immigratie in Suriname en Amrit Publishers hebben een nieuw boek uitgebracht over de Hindostaanse geschiedenis van Radjinder Bhagwanbali.
Dr. Drs R. Bhagwanbali introduceert in dit boek de term “tot koelie gemaakten” naar analogie van de term “tot slaaf gemaakten” om de geschiedenis van het systeem van substituut slavernij van Hindoestanen in Suriname te beschrijven.

Lees verder

148 jaar Hindostaanse Immigratie: Liefde ten tijde van dwangarbeid

Het Sarnámihuis organiseert in het kader van 148 jaar Hindostaanse Immigratie op zaterdag 5 juni 2021 het evenement: Liefde ten tijde van dwangarbeid – menselijkheid onder onmenselijke omstandigheden. Hoe hebben onze voorouders hun menselijkheid bewaard in een systeem van dwangarbeid? Deze vraag staat centraal tijdens deze bijeenkomst die plaats vindt in Theater De Vaillant tussen 19.00 en 20.30 (inloop 18.30).

Lees verder

Nieuwe editie Indian History Month: #ASHANTI

Op dinsdag 1 juni lanceert het Sarnámihuis de vijfde editie van Indian History Month, dat dit jaar in het teken staat van #ASHANTI. Het thema is een eerbetoon aan de feministische vrouwenkrant ASHANTI uit de jaren ’80, gedreven door Surinaamse vrouwen, waarvan de harde kern bestond uit Hindostaanse vrouwen. De krant was onderdeel van de vrouwenbeweging die streed voor gelijkwaardigheid en rechtvaardigheid. ASHANTI was progressief, internationaal en dekoloniaal. De generatie van toen heeft een belangrijke maatschappelijke bijdrage geleverd om de weg te banen voor de generatie van nu. Om hun bijdrage te erkennen en vieren staat Indian History Month 2021 in het teken van #ASHANTI.

Lees verder

Svastika Ramcharan: Leer mij ook Draupadi te zijn

Zodra de auto tot stilstand kwam, rende ze eruit. Ze klampte zich vast aan mij en ik kreeg een dikke zoen, dikker dan die zoen van elke dag. Zoals elke dag vroeg ik hoe haar schooldag was. Maar ik kreeg niet zoals elke dag een enthousiast verhaal, nee, vandaag barstte ze in tranen uit. Ze had het moeilijk gehad op school, ze was uitgelachen geworden door enkele klasgenootjes en vriendjes. Het was aan het begin van het nieuwe schooljaar. De lessen waren al een week of twee gestart. De eerste dagen had ze haar oude schooltas nog meegenomen. Vandaag had ze haar nieuwe mee. We waren met een zee van tijd op jacht geweest naar deze perfecte. Zij prefereerde, natuurlijk door beïnvloeding van vriendenmening, de gangbare prinsessen, Barbie, Frozen en anderen uit haar glitter- en glamourbelevingswereld. Ik probeerde haar aandacht naar andere potentiële eventualiteiten te laten glijden.

Lees verder

Bris Mahabier: Haridat Rambarans parivartan – zijn ontwikkeling van árya samáji hindoe tot atheïst

Een groep gemotiveerde Haagse árya samáji jongeren (vwo-scholieren, havisten en enkele hbo- en universiteitsstudenten) had al voor het begin van de jaren tachtig behoefte getoond aan relevante informatie over de kern van de eigen cultuur: Vaidik of Hindoestaanse cultuur, Vedische of pauránik religie, Hindi en/of Sarnámi, vleesconsumptie of vegetarisme, zang: Bollywoodfilmliedjes en/of baithak gáná, dans: de Indiase klassieke Bharat natyam, kathak of de Surinaamse londá en ahirwá ke nác en de Hindoestaanse identiteit in Nederland. Zij stelden deze en andere vragen met het oog op een soepele, effectieve aanpassing aan hun nieuwe dynamische samenleving in Nederland. In de school- en collegebanken moesten deze jongeren antwoorden kunnen formuleren. Dit was niet altijd gemakkelijk. Sommige van hen waren over hun eigen antwoorden niet of gedeeltelijk tevreden. Dit veroorzaakte bij hen twijfel, onrust, onzekerheid, zelfs gevoelens van minderwaardigheid, vermijding en ontkenning.

Lees verder

Siela Ardjosemito-Jethoe: Tellen

In 2019 was ik in LA voor mijn werk binnen het Diversiteit en Inclusie veld. Een mooie reis met fijne mensen die allemaal met hetzelfde doel daar waren, meer leren over het toepassen van inclusie binnen het hoger onderwijs. Ik kan niet anders zeggen dan dat het een prachtige, inhoudelijke reis was, een reis waarbij men niet alleen bereid was om te luisteren en leren van de Amerikaanse voorbeelden, maar ook van elkaar. Een gelijkwaardigheid in een groep van mensen die in weinig opzichten op elkaar leken, behalve dan dat men meer kennis kwam vergaren over het onderwerp.  Er komen verschillende sprekers aanbod, die allemaal vanuit hun eigen perspectieven en disciplines iets te delen hadden met onze groep. Zo ook Vice Chancellor for Equity, Diversity and Inclusion Jerry Kang van UCLA, hij sprak over accountability. Ik moet er aan denken omdat het cijfermatig duiden van zaken invloed kan hebben op de urgentie om iets als ontwikkelpunt op te nemen.

Lees verder

Amar K. Soekhlal: Diabetes type 2? Verander je leefstijl

Ik sport drie keer in de week, doe mijn boodschappen op de fiets of lopend, maar desondanks zit mijn overhemd strak tegen mijn buik aan. De knopen staan op spanning en dit kan gevaarlijk voor de persoon die tegenover mij in de trein of bus zit. Als een van mijn knopen losschiet, kan het die persoon ernstig letsel toebrengen. Ik was een groot gebruiker van zuivel en at elke dag twee vruchten: een banaan en een kiwi. Elke dag – tijdens de lunch – dronk ik een halve liter karnemelk en bij het avondeten Franse kwark. Ik was heel gezond bezig, maar als ik langs een spiegel liep, dan schrok ik van mijn buikomvang. Per toeval kwam ik Prem Adhien tegen een Rotterdamse apotheker tegen, en hij gaf mij geweldige tips die voor mij een eyeopener waren. Zo attendeerde hij mij erop, dat in zuivel lactose zit en dat lactose gewoon suiker is, evenals in vruchten en dat overtollige suiker in je lichaam wordt omgezet in vet. Hij wees mij op een boek waaraan hij samen met zijn echtgenote Nandita Paltantewari eveneens apotheker, heeft geschreven speciaal voor Hindostanen met diabetes type 2.

Lees verder

Pravini Baboeram: Naamgeving

Eén van de eerste dingen waar je tijdens een zwangerschap over nadenkt is de naam van jouw kind. Een naam is de kern van een identiteit en in die identiteit wilden we de cultuur die ons gevormd en verrijkt heeft doorgeven aan onze dochter. Mijn partner en ik wisten dan ook meteen dat we voor een Hindostaanse naam zouden kiezen. Voor ons een teken van trots op ons cultureel erfgoed en dankbaarheid naar onze voorouders.  Tegelijkertijd moest ik terugdenken aan mijn jeugd en hoe mijn naam, hoe mooi ik die zelf ook vond, keer op keer door de westerse tongval werd gemarteld.

Lees verder