Op 1 juni gaat de derde editie van Indian History Month van start! Gedurende de hele maand juni worden op de facebook pagina van het Sarnámihuis dagelijks bijzondere verhalen gedeeld van nazaten van Hindostaanse contractarbeiders die een belangrijke bijdrage hebben geleverd aan geschiedenis en cultuur. Het zullen verhalen zijn die veelal onbekend zijn en niet terug te vinden zijn in de Nederlandse geschiedenisboeken of musea, maar een belangrijk onderdeel zijn van het Hindostaans cultureel erfgoed.
Lees verderHindostaanse Immigratiedag: 144 jaar muziek in migratie
Maandag 5 juni is het zover! Dan viert en herdenkt het Sarnámihuis in samenwerking met HumLog 144 jaar Hindostaanse Immigratie. Dit jaar staat in het teken van Muziek in Migratie, waarbij we Hindostaanse geschiedenis en identiteit door de lens van muziek bekijken. Bent u er ook bij?
Lees verderColumn Tasiana Ramdin – Aflevering 5: Manai ka boli
Ik kreeg recent een prachtig compliment. Ik werd uitgemaakt voor slang. Nu vind ik dat niet bijster problematisch. Als er iets is dat ik heb geleerd in het leven, is dat ik geen controle heb over wat uit de mond van een ander komt. En ik besef dat ik al helemaal geen invloed heb op hun denkproces dat leidt tot de conclusie slang. Sterker nog, ik vind dat je het recht hebt op een eigen mening. En of je me nu slang noemt of schaap, kip, konijn of koekind.
Lees verderColumn Sebieren Hassenmahomed – Aflevering 28: Radha: Arbeid van de vrouw adelt anders
Ik spreek Radha aan op de viering van 8 maart, Internationale Dag van de Vrouw. Zij was daar de enige Hindostaanse vrouw met een spierwitte smalle oorhnie van heel fijn katoen, net niet doorzichtig, zoals die honderd jaar geleden gedragen werd door bijna alle Hindostaanse vrouwen. Zij wordt over een jaar tachtig. Voor mijn compliment gaf ze mij een stralende lach terug, zodanig dat ik ter plekke wenste dat ook ik met mijn ogen kon teruglachen.
Lees verderColumn Naushad A. Boedhoe – Aflevering 5: De kiezer heeft gesproken …
Sinds de kiezers hebben gesproken op 15 maart 2017, zijn we nu (30 mei 2017) al 10 weken verder. De onderhandelingen voor een regeringscoalitie zitten muurvast. De onderhandelingen van het zgn. motorblok (VVD, CDA en D66) met GroenLinks zijn gestrand. Naar het oordeel van VVD en CDA definitief gestrand. Breekpunt is het immigratiebeleid geweest. VVD en CDA waren niet bereid de minimumeisen van GroenLinks op dit terrein te accepteren. Er waren echter nog minimaal twee onderwerpen waarop de onderhandelingen met GroenLinks nog hadden kunnen stuklopen: klimaatbeleid en inkomenspolitiek. D66 werd onderdruk gezet om ChristenUnie tot de onderhandelingen toe te laten. ChristenUnie bleek niet bereid om tegemoet te komen aan de eisen van D66 en D66 was niet bereid om de onderhandelingen open in te gaan. Veel mogelijkheden zijn er niet meer over. SP wil naar kabinet zonder de VVD. CDA, maar ook andere partijen, voelen hier niets voor. Druk wordt uitgeoefend op de PvdA, maar deze partij wil na de verkiezingsnederlaag niet in de regering.
Lees verderColumn Amar K. Soekhlal – Aflevering 29: De laatste der Kalkatihan
De herdenking van de immigratie is voor mij onlosmakelijk verbonden met mijn vader. Vroeger werd immigratie herdacht en gevierd op 4 juni, de geboortedag van mijn vader. Hij overleed op 27 december 2015 op 95 jarige leeftijd. Ik mis hem elke dag. Op enig moment is de viering verplaatst naar 5 juni. Ik weet niet exact in welk jaar. Uit een kleine enquête in mijn familie bleek dat er drie kalkatihan in onze omgeving op Kwatta woonden. Mijn eigen Ajá, Sankar Soekhlal, de heer Sieuwdajal (Callu) en de heer Sadhoe. De laatste heb ik niet gekend. Mijn vader noemde Callu zeer respectvol “Baba” wij noemden hem ájá. Mijn ájá en Callu noemden elkaar “Jaháji Bhai”. Ze hadden door hun gezamenlijke afkomst en historie een diep gevoelde warme band.
Lees verderColumn Bris Mahabier – Aflevering 9: 5 juni 2017: Apan ájá aur sab kalkatihan ke yád men
1. De kalkatihá’s emigreerden met de hoop op terugkeer
Kalkatiha’s, zo werden in Suriname de Brits-Indische contractarbeiders door hun kinderen, de Hindoestanen van de tweede en de derde generatie, genoemd. Immers, de emigranten waren uit de havenstad Calcutta vertrokken, vandaar deze benaming. 80% van de Hindoestaanse contactarbeiders kwam uit Uttar Pradesh. Rabin S. Baldewsingh, de Haagse motor van de huidige Sarnámibeweging, heeft dit in zijn dichtbundel Parwási (2013) treffend onder woorden gebracht:
Dhire-dhire bichural des-palwár
Kalkatta ke dipu se bhail báp-dadan ke des tyag
Aur ehin se suru bhail sabhan ke nawá itihás.
2016
Indian History Month 2016
Lees verder2015
Indian History Month 2015
Lees verderHindostaanse Immigratiedag: 144 jaar muziek in migratie
Op maandag 5 juni viert en herdenkt het Sarnámihuis in samenwerking met Hum Log 144 jaar Hindostaanse Immigratie. Dit jaar staat in het teken van Muziek in Migratie, waarbij we Hindostaanse geschiedenis en identiteit door de lens van muziek bekijken.
Lees verderColumn Bris Mahabier – Aflevering 8: Had Krishna een geweldloze visie?
1 Voorkeur voor crematie
In de hindoecultuur geeft men de voorkeur aan het cremeren van doden. De antyeshti sanskár is de 16e en de laatste van de sanskárs, waarmee het leven van een individu afgesloten wordt. Crematie is in de Dharmashastra van Manu Maháráj, een klassiek boek van préchristelijke oorsprong, met bindende regels voor het leven van een hindoe, beschreven. Begraven van het stoffelijk overschot is in bijzondere situaties wel toegestaan. In Suriname zijn vooral árya samáji hindoes voorstanders van crematie, alhoewel rishi Dayanand Saraswati het begraven van kinderlijkjes niet verboden heeft. Uit eigen ervaring weet ik, dat er onder hindoes in Suriname geen of weinig behoefte is aan verzorging en conservering van graven van familieleden.
Column Sebieren Hassenmahomed – Aflevering 28: Annie: “Als Zelfstandig Bakker Zonder Personeel vergaarde ik mijn eigen rijkdom”
Annie, bijna tachtig jaar, vertelt graag het volgende: Ik ben het jongste kind uit de tien van mijn ouders die allebei uit “Moeloek” afkomstig waren. Van de broers is er maar eentje over. Volgens mij zijn mijn ouders in India met mooie beloften gelokt om te emigreren. Allebei hebben ze gewerkt aan het openkappen van grote stukken oerwoud. Ook voor de eigen rijstplantage is er veel werk verricht eer het plantklaar was. Het planten gebeurde met de hand waarvoor ze javaanse arbeiders inhuurden, ik hoefde niet naar het rijstveld, ze beschermden mij. Het oogsten ging volgens het “anani”-systeem hetgeen inhield dat slechts de rijpe aren van de plant werden weggesneden.
Lees verderColumn Amar K. Soekhlal – Aflevering 28: Khetihar khoje dulhin (Boer zoekt vrouw)
Ik moet u eerlijk bekennen dat ik nog nooit naar dat programma heb gekeken. En mensen in mijn omgeving die wel ernaar kijken, verdenk ik van een groot gebrek aan romantiek. Bovendien worden ze getrakteerd op een blik vol onverholen minachting mijnerzijds. Ik heb een hekel aan het programma omdat het zo een afbreuk doet aan het liefdesverhaal van mijn jeugd vriend Lál.
Lees verderAshakiran organiseert 144 jaar Hindostaanse Immigratie
Op zondag 4 juni viert één van onze samenwerkingspartners, Dansschool Ashakiran, 144 Jaar Hindoestaanse in het Isala Theater! Met een Mini Bazaar, lekker eten en fantastische Fusion LIVE dans optreden gechoreografeerd door Shailesh Bahoran. Sarnami muziek door Raj Mohan, Soenith Chaturi Tassa Group Sima en Ashakiran NL, Prerna.
Lees verderColumn Naushad A. Boedhoe – Aflevering 4: Ontstaan en ontwikkeling van de Sarnámibeweging
Eind maart 2017 werd in Den Haag een driedaags Sarnámi Seminar gehouden waar het totale veld van het Sarnámi aan de orde kwam. Begin mei van dit jaar is over het Sarnámi een tweedaagse conferentie gehouden in Paramaribo, georganiseerd door de Anton de Kom Universiteit. De emancipatie, zo je wilt de (her)waardering van het Sarnámi, is teweeg gebracht door de sarnámibeweging.
Lees verder