Ruben Gowricharn: Hindostaanse zichtbaarheid

Je hoort het vaker: Hindostanen zijn niet zichtbaar in de Nederlandse samenleving. Ze vallen niet negatief op en krijgen niet de waardering die ze verdienen. Dat is wrang voor een kleine gemeenschap die relatief veel hoog opgeleiden telt. Die onzichtbaarheid moet veranderen, zo is de redenering, want wij verdienen beter. Ik heb me vaak afgevraagd of voorstanders van dit standpunt beseffen wat ze over zich afroepen. Ten eerste is het de vraag of Hindostanen inderdaad onzichtbaar zijn en waar precies in Nederland dat het geval is. Misschien in Appelscha, maar zeker niet in Den Haag of een andere grote stad. In het straatbeeld, de ziekenhuizen, de universiteitscampussen, de ambtenarij, de lokale politiek en tal van andere plaatsen zie je Hindostanen.

Lees verder

Pravini Baboeram: Over Beyoncé, Coldplay en culturele kaping

“Coldplay And Beyonce’s New Music Video Is Under Fire For Appropriating Indian Culture”. Het is één van de vele headlines die ik afgelopen weekend voorbij zag komen naar aanleiding van de nieuwe videoclip van Coldplay en Beyoncé die in India is geschoten. De clip leidde tot een storm van kritiek in het kader van “cultural appropriation”, oftewel culturele kaping. De Bollywoodfantasie waar Beyoncé zich in waant en het optreden van Coldplay tussen de jongeren die Holi vieren zorgen bij sommigen voor een ongemakkelijk gevoel, dat wordt geassocieerd met het uitbuiten van een cultuur en gemeenschap waartoe zij zelf niet behoren. Maar is hier daadwerkelijk sprake van culturele kaping of zijn er andere mechanismen in het spel die voor dat ongemakkelijke gevoel zorgen?

Lees verder

Column Amar K. Soekhlal – Aflevering 14: Culturele Capitulatie

India is een prachtig land. Ik ben nu al verscheidene keren naar het land van mijn voorouders op vakantie geweest. Door de bekendheid met de taal voelde ik mij direct heel comfortabel. In een land als Frankrijk bijvoorbeeld voel ik totaal ontheemd omdat ik geen woord Frans spreek. Ook de hotelervaring in India was geweldig. In het Taj Mahal Palace Hotel of het Oberoi hotel in Mumbai kon ik me een beetje inleven hoe een rájá zich voelt. Maar ik ben geen Indiër. Het is ook waar dat wij, de Surinaamse hindoestanen voor onze cultuur, heel erg zijn aangewezen op India. Denk maar aan de taal, religie, muziek, ook voedsel, Bollywood, klederdracht en de diverse publieke festivals en openbare bijeenkomsten. Maar ik ben geen Indiër. In alles wat ik ben, voel ik mij een Surinaamse hindoestaan. En zeker, ik ben een PIO’er, People of Indian origin. Maar ik ben geen Indiër.

Lees verder

Column Sebieren Hassenmahomed – Aflevering 13: Kathleen: “Uit welke ‘baarvader’ ontspruiten ‘nood-en dood gedachten?’”

Kathleen is geboren en getogen in Guyana, in een gezin van dertien: moeder, vader en elf kinderen. Zij is het vierde kind na twee zussen en een broer. Over thuis herinnert ze zich dat haar moeder vrij streng was. Bijvoorbeeld: Na school vroeg ze aan mensen of ze Kathleen soms gezien hadden. Moeder kreeg dan te horen dat ze met jongens aan het praten was. En dan stond moeder klaar met de stok! Over het waarom van andere keren dat ze pak slaag kreeg zegt Kathleen het volgende: “Sowieso mocht ik nooit wat terug zeggen , ik kreeg klappen om niets.” In de periode dat haar zussen het huis uit waren, kwam zij aan de beurt voor het huishouden: “Op mijn elfde kookte en waste ik voor het hele huis.”

Lees verder

Column Aniel Pahladsingh – Aflevering 8: 2016 een jaar vol nieuwe uitdagingen en nieuwe kansen

De laatste maanden in 2015 zijn hectisch. Veel extra werkzaamheden en ook nieuwe mensen en netwerken waarmee ik aanraking kom. Zakelijk gezien ontstaan er nieuwe samenwerkingsverbanden voor het jaar 2016. In deze periode komt ook de vraag op wat de doelstellingen voor mij zijn in 2016 en hoe ik dat wil bereiken. Daarbij kom ik ook te staan voor principiële keuzes. Het formuleren van doelstellingen en de route daarbij uitstippelen staan centraal. Dat maakt het makkelijker om de juiste keuzes te maken. Soms zijn het lastige keuzes om te maken, maar met de juiste targets voor ogen lukt dat wel. Verder is het motto dat alles wat extra energie kost eruit gaat en inspiratie voor de doelstellingen voorop staat in 2016. Dat geeft veel energie en motivatie voor het drukke jaar 2016.

Lees verder

Hum Log Academy: Workshop Geweldloze Communicatie

Geweldloos communiceren is van belang om je gezien en gehoord te voelen, maar ook de ander te kunnen zien en te kunnen horen. Leer je eigen oordeel los te laten, leer feiten van interpretaties te scheiden en leer met empathie naar de ander te luisteren. Geweldloze communicatie zet je aan tot het nemen van je eigen verantwoordelijkheid en brengt mensen tot elkaar. En het effect daarvan is overal merkbaar, privé, op het werk en in de wereld. Het is toch makkelijker om naar een ander te wijzen en deze de “schuld” te geven, dan aan te geven wat jouw eigen behoefte is. De ander voelt zich gekwetst en dat leidt tot misverstanden of een conflict, bijvoorbeeld op je werk of in je privé situatie.Het overkomt ons immers allemaal: je wil iets duidelijk maken, maar drukt je verkeerd uit.

Lees verder

De strijd, ambities, prestaties en de erfenis van de Girmitiyas

Ik heb van zowel ervaren academici als mensen met weinig kennis verklaringen gelezen, dat de Girmitiyas (kantrakis, contractarbeiders) vertrokken zijn uit India om naar de “groenere weiden” in de koloniën te emigreren. Er zijn vele soortgelijke verkeerd geïnformeerde uitspraken gedaan over de Girmit en Girmitiyas. Op grond van dit contractarbeiderssysteem zijn ongeveer 1,3 miljoen Indiërs uit alle lagen van de Indiaanse gemeenschappen getransporteerd naar zo’n 10 Europese kolonies. De Girmityas verstrekten goedkope arbeidskrachten op suikerplantages en in de industrieën daar.

Lees verder

Niet alleen vieren ook herdenken

Janey Tetary heet ze. Haar contractnummer is I-491. Ze kwam op 26 november 1880 als jong meisje van 24 jaar vanuit India naar Suriname met het Engelse schip Aisla II. Ze kwam uit het dorp Moniar in het district Patna. Ze was erg kort: 1,46 meter. Ze had een bruine huidskleur en een gezwel boven haar rechteroog. Ze was moslim en op jonge leeftijd verstoten door haar man. In haar dorp Moniar ontmoette ze een werver die haar wist over te halen om te migreren. Ze had geen idee van waar ze in terecht zou komen. In Suriname kwam ze in dienst van de planters G. Duyckinck & R.D. Currie op hun plantage Zorg en Hoop aan de Beneden Cottica. Een jaar voordat haar contract zou worden beëindigd werd ze geëxecuteerd. Tijdens een opstand op Zorg en Hoop werd ze op één meter afstand door een militair in haar hoofd geschoten.

Lees verder

3wish: “Mijn eerste herinnering van muziek is één grote remix van Mohamed Rafi ft. Mukesh ft. Lata Mangeshkar, Michael Jackson, Bob Marley, The Juniors, Aaliyah en de Wu Tang Clan.”

Triwish Hanoeman, beter bekend als 3wish, is een hiphop artiest met Hindostaanse roots die bekend staat om zijn scherpe lyrics en catchy refreins. Recentelijk bracht hij zijn eerste plaat uit, een EP met de titel ‘Stille Waters Diepe Gronden’. De EP bevat 7 nummers met beats van verschillende producers. Eén van die nummers bracht hij uit als single met videoclip, getiteld “Eigen Wet”. Hij treedt regelmatig op, zowel solo als met zijn eigen achtkoppige live band. Reden genoeg voor het Sarnámihuis om 3wish 5 vragen te stellen.

Lees verder

Radjinder Bhagwanbali – Tetary (De Koppige)

In zijn nieuwe studie over contractarbeid getiteld “Tetary – de koppige. Het verzet van Hindoestanen tegen het Indentured Labour System in Suriname, 1873-1916” laat Dr. Radjinder Bhagwanbali het publiek kennis maken met Tetary. Het boek is de tweede publicatie van een trilogie van Radjinder Bhagwanbali over de geschiedenis van Hindostanen onder het Indentured Labour System in Suriname in de periode 1873-1916. Op basis van brieven, verslagen, militaire beschrijvingen en ander archiefmateriaal beschrijft hij in detail hoe het verzet gestalte heeft gekregen, hoe de strijd zich heeft ontwikkeld en hoe het koloniale bestuur daarop heeft gereageerd. Hindostanen die tot nu toe onbekend zijn gebleven worden met naam en toenaam genoemd. Hun acties worden in dit boek aan de vergetelheid ontrukt.

Lees verder

De beste wensen voor 2016!

Namens het Sarnámihuis wensen wij u een gelukkig nieuw jaar en de beste wensen voor 2016! Wij kijken terug op een mooi jaar in 2015 met verschillende hoogtepunten, waaronder de Hindostaanse Jongerendag, de eerste editie van Indian History Month en de Gandhi Leiderschapstraining. Voor 2016 hopen we op een mooie voortzetting van onze activiteiten, waarbij wij u persoonlijk mogen ontmoeten en kennis en ervaringen kunnen uitwisselen over Hindostaanse cultuur, geschiedenis en identiteit. Happy new year!

Lees verder

Holi Flashmob

Op 23 maart 2016 organiseert actiegroep Holi is geen Houseparty een bijzonder evenement: de Holi Flashmob 2016! Wij doen mee, jullie ook? Flashmob: “ludieke samenkomst waarbij een grote groep mensen, meestal via internet, afspreekt om ergens ogenschijnlijk spontaan massaal iets ongebruikelijks te gaan doen, zoals een dansoptreden.” Waarom een flashmob? In 2015 startte de actiegroep Holi is geen Houseparty een protestactie tegen organisaties die Holi in de zomer vieren. De actiegroep verzoekt de zomerorganisaties de verbinding met Holi te verbreken, omdat de housefeesten in de zomer geen recht doen aan het rijke spirituele gedachtegoed waaraan Holi verbonden is in het kader van de lente. Voor 2016 wil de actiegroep dan ook krachten uit de gemeenschap bundelen en aan Nederland laten zien wat Holi werkelijk inhoudt en wanneer het echt plaats vindt.

Lees verder

Column Jaswina – Aflevering 5: Een westerse kijk op een zelfverkozen dood

Weleens van de film Mohabbatein (2000) gehoord? Een goede vriend vond het een geweldige film. ‘Het thema is leiderschap. De manier waarop de twee stijlen van leiderschap zijn uiteengezet is goed, de dialogen zijn subliem.’ Dat zou heel goed kunnen, maar dat heb ik niet gezien en gehoord. Vanaf het moment dat de dochter van de hoofdpersonage een eind maakt aan haar leven door vanaf een balkon naar beneden te springen, omdat haar vader haar grote liefde had verboden, vond ik de film niks. Ze deed niet eens een poging om met haar vader te praten, ze kwam niet op voor zichzelf, maar onderdrukte haar eigen gevoelens. Ze was niet in staat om haar eigen hart te volgen. En: ze sprong met een glimlach naar beneden. Dat vond ik als verwesterde kijker vreemd.

Lees verder

Column Sebieren Hassenmahomed – Aflevering 12: Sharda: “Mag ik vragen stellen over de architecten van regels en wetten in onze cultuur?”

Sharda wordt binnenkort vijf en zestig, woont in het zuiden van Nederland in een grote stad . De kinderen zijn al het huis uit. Ze werkt niet buitenshuis, heeft een uitkering. In haar vrije tijd zingt ze “baithak gana”( zittend zingen?) in het buurthuis. Ze vertelt mij dat ze Diwali heeft gevierd om de Godin van het licht te eren; wijst naar buiten om mij op het daglicht te attenderen; “zonder licht zou er niets en niemand groeien” zegt ze. Dan vermeldt ze dat er geen vlees of vis in huis is. Ik vraag haar om “kerhie” te maken. “Een prima idee” zegt ze, dat komt haar zelfs goed uit. ik mag plaats nemen in de keuken. Ze is gewend om het goed te doen; de gele erwten worden gemalen; de knoflook en peper worden ter plekke gestampt. Sharda is een kleinkind van immigranten, zowel Adjie als Adja komen uit India, ze kent hun gegevens uit het hoofd o, jee!.

Lees verder

Oproep Promovendi Lalla Rookh leerstoel

De Lalla Rookh leerstoel, gevestigd aan de Vrije Universiteit Amsterdam (VU), is op zoek naar personen, die de ambitie hebben te promoveren in de sociale wetenschappen. Onder leiding van de huidige hoogleraar prof. dr. Ruben Gowricharn word je begeleid in je promotie op een onderwerp binnen het kader van leeropdracht van de leerstoel. De Hindostaanse gemeenschap kent een relatief hoog percentage hoger geschoolden, en een oververtegenwoordiging in de vrije beroepen (met name de medische specialismen) en het ondernemerschap. Maar het hoger kader in de sociale en aangrenzende disciplines is ondervertegenwoordigd. De leerstoel wil zich sterk maken om de komende jaren een tiental Hindostaanse buitenpromovendi op te leiden op terreinen, die de gemeenschap direct raken.

Lees verder

Column Urmila Sewcharan: Wordt religie steeds meer taboe?

Religie wordt steeds meer een taboe omdat het verdeeldheid, terrorisme en oorlogen als oorzaak zou hebben. Maar leidt religie werkelijk tot polarisatie en nationalisme? Liggen culturele verschillen hier niet sterker ten grondslag en staan we stil bij de betrekkingen met de Geopolitiek? Volgens mij kunnen we allen het met elkaar eens zijn dat elk gelovige en gebedshuis als kernwaarde “vrede” heeft. Vrede voor jezelf en je medemens. Anders behoor je niet tot de categorie mensen “Godvrezend”. In elk geval ervaar ik dit bij alle gelovigen in mijn omgeving, hetzij een Christen, Jood, Moslim of Hindu. Mijn interpretatie van alle heilige boeken, hetzij de Bijbel, de Koran of de Vedische geschriften is, dat het de weg wijst naar een vreedzaam leven, het bereiken van verlossing van een zwaarmoedig leven door je ten dienste te stellen aan betreffende God.

Lees verder

Ruben Gowricharn nieuwe bijzonder hoogleraar Hindostaanse Diasporastudies

Het Sarnámihuis feliciteert Prof. dr. Ruben Gowricharn met zijn nieuwe aanstelling. Sinds 1 november 2015 is hij de nieuwe bijzonder hoogleraar Hindostaanse Diasporastudies aan de Vrije Universiteit (VU) in Amsterdam. De benoeming is voor een periode van vijf jaar. De bijzondere leerstoel is door de Stichting Diaspora Leerstoel Lalla Rookh gevestigd aan de faculteit Geesteswetenschappen van de VU. Gowricharn is nu hoogleraar Sociale Cohesie en Transnationale Vraagstukken aan de Universiteit van Tilburg. Aan de VU volgt hij prof. dr. Chan Choenni op, die de bijzondere leerstoel de afgelopen vijf jaar succesvol op de kaart heeft gezet. De Hindostaanse migratie werd de afgelopen vijf jaar bestudeerd in de context van de Indiase diaspora. Vanuit het voormalige Hindostan (Brits-Indië) zijn naar schatting 30 miljoen mensen in verschillende delen van de wereld terecht gekomen, onder meer in Suriname.

Lees verder

Portretten Generatie Nu

Om de verschillende jongerenorganisaties die actief zijn zichtbaar te maken, heeft het Sarnámihuis een portrettenreeks opgezet om de organisaties in beeld te brengen. In deze portretten zijn de doelen, activiteiten en contactinfo opgenomen. Het Sarnámihuis hoopt op deze wijze de organisaties te ondersteunen in hun activiteiten en het bereiken van de Hindostaanse gemeenschap.

Lees verder

Generatie Nu

Generatie Nu is een netwerkplatform van Hindostaanse jongerenorganisaties die zich richten op persoonlijke en professionele ontwikkeling. Het platform is ontstaan naar aanleiding van de Hindostaanse jongerendag die het Sarnámihuis organiseerde in maart 2015. Tijdens de bijeenkomst bleek dat er veel jongeren actief zijn in verschillende organisaties met dezelfde vraagstukken vanuit verschillende invalshoeken. Generatie Nu wil deze organisaties met elkaar verbinden en faciliteren in het uitwisselen van ervaringen en versterken van netwerken en samenwerkingsverbanden.

Lees verder

Barhanti Fotocampagne

Het Sarnámi Artist Network heeft de social media campagne Barhanti = Trots op Eigen Werk opgezet, een initiatief gericht op het zichtbaar maken van het talent in de Hindostaanse gemeenschap, meer support en waardering te genereren voor creërende Hindostaanse kunstenaars en de trots op Hindostaanse kunst in Nederland te versterken. Het initiatief komt voort uit de groeiende behoefte van Hindostaanse kunstenaars in Nederland die zelf kunst creëren buiten de traditionele genres en weinig ruimte kunnen vinden om hun talent en werk te delen. Leden van het Sarnámi Artist Network trekken daarom gezamenlijk op om hier aandacht voor te vragen middels de social media campagne “Barhanti = Trots op Eigen Werk”. Barhanti is het Sarnámi woord voor vooruitgang en is door het Sarnámihuis als thema gekozen voor het jaar van 140 jaar Hindostaanse Immigratie. Voor SAN-leden betekent Barhanti dan ook meer trots op eigen werk van Hindostaanse artiesten in Nederland.

Lees verder

Sarnámi Artist Network

Het Sarnámi Artist Network (SAN) is een samenwerking tussen het Sarnámihuis en Pravini Productions en biedt een platform aan Hindostaanse artiesten gericht op uitwisseling van kennis en ervaring, netwerken en het meer zichtbaar maken van Hindostaanse artiesten. SAN-artiesten treden niet alleen toe tot een netwerk van gelijkgestemden, maar ook van projectleiders en programmeurs. Hiermee biedt SAN de kans aan artiesten om deel te nemen aan interessante projecten en optredens. Optredens en projecten komen meestal tot stand door ideeën van SAN-artiesten zelf. SAN is geen bemiddelingsbureau om boekingen te genereren, maar een netwerk waarin ruimte wordt geboden aan interessante initiatieven en ideeën die artiesten kunnen ondersteunen in hun artistieke ontwikkeling.

Lees verder