De online community voor de Hindostaanse identiteit
Pianist Krieshna Soekhlal valt op met zijn prachtige muzikale uitvoeringen van Bollywood liederen op de piano. Hij treedt regelmatig op en heeft onder andere al mogen schitteren in theaters in heel Nederland. Recentelijk was hij één van de geselecteerden om een masterclass te volgen bij Wibi Soerjadi. Op 5 juni is hij te bewonderen in de Rijswijkse Schouwburg tijdens Barhanti. Reden genoeg voor het Sarnámihuis om Krieshna Soekhlal 5 vragen te stellen.
Lees verder
Liefhebbers van Bollywood kennen zangeres Madhu Lalbahadoersing als één van de meest opmerkelijke talenten in de Hindostaanse gemeenschap. Met een loepzuivere stem die doet denken aan Lata Mangeshkar neemt Madhu het publiek regelmatig in vervoering mee. Ze heeft opgetreden in Nederland en Suriname en heeft het podium mogen delen met Kumar Sanu en Abhijeet Bhattacharya. Recentelijk was Madhu ook te zien op Virus TV voor Radio 4. Momenteel studeert ze Indiase klassieke zang aan het Rotterdams conservatorium Codarts. Reden genoeg voor Sarnámihuis om Madhu 5 vragen te stellen.
Lees verder
Mirage bestaat uit Mohnish Sharma en Richard Imambaks. Met z’n tweeën brengen ze Geets, Ghazals, Bhajans, Qawwali & Folk (Bhojpuri & Punjabi). Ze treden regelmatig op en hebben onder andere opgetreden tijdens Holi feest in Almere Poort op het Kaylaash Dhaam Holi Festival, ze hebben ook opgetreden in de Radha Krishna Mandir en op onze eigen Sarnámihuis CPC Loop. Reden genoeg voor het Sarnámihuis om Mirage 5 vragen te stellen.
Lees verder
Het is alweer 15 jaar geleden dat ik mijn familie voorstelde aan mijn Kaapverdiaanse partner. Op zich ging dat relatief gemoedelijk: de meesten vonden hem een aardige man. Sommige familieleden vielen stilletjes uit mijn leven en vanzelfsprekend was er de enkeling die dramatische uiting gaf aan het vertrek. Maar ach, die stembanden waren dan ook weer geslepen.Ik heb de meeste ‘wegvallers’ niet meer gesproken. Alhoewel…er was wel een dame, die mij op een familiefeestje toch maar eens aanschoot. Al vlug kwam die nijpende vraag tevoorschijn: of Afro’s echt zo groot geschapen zijn. Ik kon dat uiteraard weten. En natuurlijk sta ik open voor onverbloemd leergierige vragen. Dus informeerde ik haar vol enthousiasme: ‘JAAAAAH, echt waar! Een stuk groter! Dat maakt veel uit hoor! Heb jij nog nooit een Afro gehad dan?’ Leergierigheid moeten we belonen met wijsheid!
Lees verder
Als ik Wahieda vraag of ik haar levensverhaal mag opschrijven voor de volgende generaties zegt ze dat ze niet veel weet maar wel wil delen wat ze in huis heeft. Ze begint over haar náná ( vader van haar moeder) en pernáná ( de náná van haar moeder), allebei contractarbeiders (uit India) die na beëindiging van hun contract naar het district verhuisden. Haar náná en náni ( moeder van haar moeder) waren kleermakers, de kinderen mochten niets van ze afkijken. Ze werden uit de buurt van hun naaimachines gehouden totdat náni in het ziekenhuis belandde en kleding nodig had. Deze náni vroeg aan de moeder van Waheeda om voor haar te naaien.
Lees verder
In mei vorig jaar kreeg ik via het Nationaal Archief een kopie van het traktaat uit tussen Nederland en Engeland van 1870, waarin is vastgelegd de werving van contractarbeiders in het voormalige Brits-Indië, het huidige India. Het is een kleurenkopie, met een duidelijke afdruk van de zegel van de koning Willem III en van koningin Victoria van Engeland. Ik was zo blij als een klein kind, bewust van de historische betekenis van het document in mijn handen. Ik was zeer verguld, bekeek het document en stopte het in mijn tas en liep van het Nationaal Archief naar het centraal station om de trein naar huis te nemen. Het was nog niet zo druk in de trein en ik zocht een plek op om het document nader te bestuderen. Ik dacht, pot verdorie, hiermee is alles begonnen. De geboorte van mijn geschiedenis, lang voordat ik ter wereld kwam.
Lees verder
Pravini Baboeram is muzikant en activist. Na de studie Media & Cultuur te hebben afgerond aan de Universiteit van Amsterdam richtte Pravini zich zowel op muziek als maatschappijactivisme. Als vrijwilliger bij het Sarnámihuis houdt ze zich bezig met verschillende projecten, zoals het eerbetoon aan de Hindostaanse verzetsstrijder Tetary, Indian History Month en de jaarlijkse Hindostaanse Immigratieviering/herdenking. In 2015 heeft ze met Shivani Jagroep en Triwish Hanoeman de actiegroep Holi is geen Houseparty opgericht, een single issue campagne gericht op het waarborgen van het Hindoefeest Holi Phagwa.
Lees verder
Kent u de neusinhaler? Dat klein dingetje dat lijkt op een tampon. Juist ja, dat ding. Mijn vriendin had voor haar zoon (toen 7 jaar) zo’n neusinhaler gekocht. Trots pronkte hij ermee bij mijn zoontje Sagar (toen 5 jaar): ‘Kijk eens wat ik heb?’ Hij beweegde de neusinhaler demonstratief in de lucht, stopte het in zijn neusgat en haalde diep adem. Met een sierlijke beweging ging het apparaat naar zijn andere neusgat. En weer haalde hij diep adem. Hmmmm, mijn zoontje, die al die tijd stil had geobserveerd, kon natuurlijk niet achter blijven. Prompt rolde uit zijn mond: ‘Daar hebben wij er heel veel van thuis. Die stopt mijn moeder in haar bil!’
Lees verder
“Hier woon ik, ik voel mij er de koning te rijk alhoewel ik niet weet of de majesteit het ook heerlijk heeft.” Met deze woorden word ik ontvangen door een 86-jarige Hindostaanse in Den Haag. Haar schoolnaam is Henna, de officiële naam is Johoragatoen; zij wordt Johora genoemd. “Ik ben moslim en ga regelmatig naar de moskee maar vind het niet nodig om te overdrijven. Zo loop ik niet alle dagen in een selwaar en jok ik als het nodig is.” Dit typeert Johora ten voeten uit. Johora is het 5e kind uit een gezin van zeven kinderen waarvan vijf meiden en twee jongens. Zij is geboren in een district waar geen straatje was of een fiets bestond. Haar oudste zus was niet enthousiast als het om activiteiten buitenshuis ging. Zij sprong in dat gat om ervan te profiteren.
Lees verder
In het jaar dat ik werd geboren, kwam er elektriciteit op Kwatta. Het is arrogant om te denken dat dan toen de verlichting kwam, en dat doe ik dan ook niet. Maar uit de overlevering blijkt dat ik en mijn twee jongere broers vanaf die tijd in redelijke welvaart zijn opgegroeid, althans de welvaart van de familie toenam. Ik had er geen enkele inbreng in, ik was te jong om daar een bijdrage aan te leveren. Maar de jarenlange opoffering van mijn ouders begon systematisch kleine economische voordeeltjes op te leveren. Ik kan het oude huis waarin wij sliepen nog goed herinneren. Als je het erf opreed, was aan beide zijden een dennenboom. Aan de linkerzijde was er een waterput die nog steeds dienst doet. Naast de waterput is er een sacraal gebied van ongeveer één vierkante meter waar de jhandi en gená bloemen staan.
Lees verder
Deze jonge danseres heeft al heel wat prestaties op haar naam staan. Op 15-jarige leeftijd richtte ze haar dansschool Pretima Ke Dewashrie, waarna zij met haar dansschool veel succes boekte. Zo was ze onder andere te zien in de tv-programma’s So you think you can dance, Hollands Got Talent en De Wereld draait door. Na het afronden van een dansopleiding Moderne Indiase dans te Mumbai, is de volgende mijlpaal in de danscarrière van Poernima Gobardhan: haar Arangetram onder leiding van docent Jolanda Boejharat. De voorstelling wordt begeleid door carnatische muzikanten afkomstig uit India en Engeland. Reden genoeg voor Sarnámihuis om Poernima Gobardhan 5 vragen te stellen.
Lees verder
Ek mái das larkan pos lej, baki das larkan ek mai ke ná sorgu karpái – Een moeder kan tien kinderen opvoeden, maar tien kinderen zijn niet in staat om voor hun moeder te zorgen. In Nederland is op dit moment een grote transitie gaande in de gezondheidszorg, waarbij de nadruk komt te liggen op eigen kracht en verantwoordelijkheid van burgers. Veel taken worden overgeheveld van de rijksoverheid naar de gemeenten. Ik was kortgeleden op een bijeenkomst waar gesproken werd over de zorg die naasten op zich moeten nemen voor hun (zieke) oudere familie. Vanwege de bezuinigingen als gevolg van de economische crises zal de zorgtaak van ouderen ook een familie taak worden. Ik zal het niet hebben over deze beleidsmaatregel. De discussie op de bijeenkomst was saai en liep langs de bekende lijnen. De ouderen wilden hun verkregen onafhankelijkheid van hun kinderen niet verliezen en de jongeren dachten, ik zie het allemaal wel.
Lees verder
Zanger, componist en dichter Raj Mohan staat bekend als veelzijdig artiest en heeft de taal van het Sarnámi in de kunst op de kaart gezet. Hij is oprichter en artistiek leider van verschillende muziekformaties, zoals Het Raj Mohan Ensemble, Vistar en Shai’rana. Met deze formaties treedt hij al sinds 1984 op in binnen- en buitenland. Hij bracht verschillende albums uit, waaronder zijn laatste plaat Daayra, en twee gedichtenbundels: Bapauti en Tihá. Hij wordt regelmatig gevraagd door verschillende tv programma’s, zoals VPRO, Reizigers in Muziek, NCRV C-majeur, OHM en Vrije geluiden. Reden genoeg voor Sarnámihuis om Raj Mohan 5 vragen te stellen.
Lees verder
Rayn Bechoe leeft muziek, hij heeft recentelijk zijn debuutalbum “A Creation from the Soul” uitgebracht, een funk/soul album met bijdragen van muziekale legendes zoals John Robinson en Marcus Miller. Zijn talent viel op over de grenzen en leidde tot een contract bij het Japanse label Sweet Soul Records, waar hij zijn album in persoon promootte tijdens zijn reis naar Tokyo. Na zijn terugkomst vertrok hij naar Italië en Zwitserland voor optredens met The New Coalition of Funk. Reden genoeg voor Sarnámihuis om Rayn Bechoe 5 vragen te stellen.
Lees verder
Ik heb mijn náná (de vader van mijn moeder) amper gekend. Hij woonde op Párá Pási (Pad van Wanica) en wij op Kwatta. De afstand was te groot voor frequent bezoek waardoor hij niet vaak op Kwatta kwam. Bovendien ik was vijf jaar oud toen hij stierf, waarschijnlijk aan een hartaanval. In mijn herinnering was hij een lange tengere man met een uitbundige snor. Hij droeg een khaki kortebroek met een okselmouw shirt (singlet) met gaatjes. Veel gaatjes. Maar toch leek hij in mijn herinnering niet sjofel, eerder statig. Ik heb de Hindostaanse database geraadpleegd en hieruit bleek dat hij een kohár was, een pottenbakker. Hij bakte inderdaad dia’s. Wat opvalt bij mijn náná is dat de sociale stratificatie (kaste) in zijn geval samen viel met zijn economische activiteit. Hij bakte overigens niet alleen dia’s maar ook kruiken e.d.
Lees verder
Wat een wedstrijd. Het moet nu ongeveer 45 jaar geleden zijn, dat de wedstrijd tussen Jai Hind en Nautico is gespeeld. Beide teams hadden evenveel punten in de Eerste klasse van de Surinaamse Voetbal Bond, de SVB. De winnaar van deze wedstrijd zou een promotie-degradatie wedstrijd spelen tegen de voorlaatste van de Hoofdklasse om zo te promoveren naar de hoogste klasse van de SVB. Hoofdklasse! Een ongelooflijk vooruitzicht voor de mannen uit een agrarische samenleving om te voetballen in de top van Suriname. De mogelijkheid dat voor het eerst in de geschiedenis van Suriname een voetbalclub met nagenoeg alleen Hindostanen in de Hoofdklasse zou acteren, was onvoorstelbaar. Ik droomde van dat bijna onmogelijke, want de Hoofdklasse bestond uit geweldig sterke clubs als Robinhood, Transvaal, Leo Victor, Voorwaarts en de “kleine” Jai Hind zou het tegen deze grote clubs opnemen.
Lees verder
Reena Rambaratsingh is de oprichtster van het bedrijf Express Yourself Visagie, waarmee ze als ware kunstenares iedereen van een vleugje glamour voorziet. Ze heeft gewerkt in de tv-wereld met onder andere Lange Frans, Replay en Van Velzen. Daarnaast is ze manager geweest bij het cosmeticamerk dat valt onder het concern Estée Lauder: Bobbi Brown. Reena doet ook veel visagiewerk voor bruiloften en fotoshoots en verzorgt zelf regelmatig Visagie-workshops, waar zij vrouwen leert hoe zij hun eigen make-up artist kunnen worden. Ook heeft zij sinds kort haar eigen verzorgingslijn Alex Cosmetic en schoonheidssalon Express Yourself Health & Beauty in Rotterdam. Reden genoeg voor Sarnámihuis om Reena Rambaratsingh 5 vragen te stellen.
Lees verder
In Nederland is een sociale strijd gaande tegen institutioneel racisme. Het is misschien niet voor iedereen zichtbaar, omdat deze strijd geen podium krijgt in de mainstream media. En als protest aan de orde komt, krijgen we een eendimensionaal gezicht voorgeschoteld, waarbij de verscheidenheid aan acties en bewegingen nauwelijks belicht wordt. Maar ik maak het van dichtbij mee en zie hoe de jongere generatie, waar ik deel van uit maak, op staat en haar stem laat horen, zonder compromis en met heldere eisen. Ik vind het ook geweldig om te zien hoe de verbinding wordt gelegd tussen verschillende gemeenschappen en er solidariteit wordt getoond op verschillende gebieden, zoals pro Palestina en tegen Zwarte Piet.
Lees verder
Sadhana Lila is een veelzijdige jonge dame die haar creativiteit op verschillende manieren uit. Ze doet modellenwerk, organiseert evenementen, ontwerpt kleding en is daarnaast ook nog een gepassioneerd zangeres en songwriter. Als artiest creëerde ze haar eigen rockband: Classic Narcicist. Ze heeft opgetreden in onder andere Paard van Troje, Offcorso en Theater Zuidplein. Recentelijk bracht ze haar nieuwste videoclip uit, getiteld “Destination Unknown” en trad ze op in Engeland op Saffron D’Or tijdens de Eid & Diwali Extravaganza. Reden genoeg voor Sarnámihuis om Sadhana Lila 5 vragen te stellen.
Lees verder
Column van Pravini Baboeram over de betekenis van Tetary: “Als jong Hindostaans meisje was ik altijd erg verlegen. Ondanks het feminisme van mijn moeder en het activisme van mijn vader, voelde ik me nooit zeker genoeg om op te komen voor mezelf en mijn stem te laten horen. Ik was altijd één van de weinige gekleurde personen op een witte school of universiteit en was daardoor bang dat mijn stem er niet toe deed of niet goed genoeg was. Dat als ik opkwam voor datgene waar ik in geloofde, ik als overgevoelig of irrelevant bestempeld zou worden. De discussie over institutioneel racisme maken immers geen deel uit van onze studieboeken of opdrachten. Alles wat we lazen ging over de schoonheid van de Gouden Eeuw en de verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog. We hebben altijd geleerd om witte helden te prijzen en nooit vragen te stellen over de onbekende verhalen van onze voorouders.”
Lees verder
In augustus 1974 kwam ik van Kwatta, Suriname, onbevooroordeeld naar Nederland. De samenleving op Kwatta bestond voor de honderd procent uit Hindostanen. Op de openbare school van de Derde Rijweg waren er weinig Afro-Surinamers. Na de lagere school ging ik naar de Maha Rishi Swami Dayanand School bij de Eerste Rijweg. Ook deze school bestond voor bijna honderd procent uit Hindostanen. In de eerste klas zat er een lichtgekleurde Afro-Surinaams meisje met de beroemde naam Ferrier en zij haald hogere cijfers voor hindi dan ik. Op school in Nederland had ik weinig moeite om mij aan te passen. Uiteraard werd ik besmuikt uitgelachen om mijn zwaar Surinaams- Hindostaanse accent. Ach, ik vond het best wel grappig.
Lees verder
Zangeres Sangeeta Bhageloe begeeft zich in het genre van Noord-Indiase klassieke en semi-klassieke muziek. Ze is bedreven in Thumri, Dadra, Bhajans, Geet, Ghazals, Khyal en Sufi muziek. Ze geeft les en treedt regelmatig op in Nederland en ook elders in Europa. Zo heeft ze onder andere het voorprogramma gedaan van de Britse zangeres Shivali in het Isala Theater. Sangeeta heeft bovendien in Bombay voor Zee TV opgetreden. Reden genoeg om Sangeeta Bhageloe 5 vragen te stellen.
Lees verder
Deze jonge schrijfster maakt furore als freelance publicist/columnist. Ze heeft opinies, columns, artikelen en recensies geschreven voor onder andere Trouw, Volkskrant / VK.nl, Joop.nl, Contrast, Wereldjournalisten en OHM Magazine. Haar eerste korte verhaal ‘Sneeuw’ verscheen in literair tijdschrift Armada. Hieruit vloeien andere werkzaamheden voort, zoals het houden van spoken columns tijdens bijeenkomsten of radio-programma’s, of het afnemen van interviews voor bijvoorbeeld het Indian Film Festival The Hague of tijdens een literaire avond. Shantie verzamelt haar stukken op haar eigen website www.shantie-schrijft.nl, als haar stukken raken aan de Hindoestaanse kunst, cultuur of geschiedenis, worden deze ook geplaatst op de website van het Sarnamihuis. Reden genoeg om Shantie Ramlal-Jagmohansingh 5 vragen te stellen.
Lees verder
Smita Gayadin staat bekend onder haar artiestennaam Smita James, een gepassioneerd dichteres die zowel solo als met haar eigen band op verschillende podia staat om haar gedichten voor te dragen. Ze heeft onder andere opgetreden tijdens het Black Magic Woman Festival in Amsterdam Bijlmer Parktheater, Term Trechter in Utrecht en Re:definition Paradiso in Amsterdam. Reden genoeg voor het Sarnámihuis om Smita James 5 vragen te stellen.
Lees verder
Hoe zeg je “Ik hou van jou” op een manier die de ander steil achterover doet slaan? Op 5 juni 1873 kwamen de eerste Hindostaanse immigranten uit India aan in Suriname. Ze namen een cultuur mee waarin “Ik hou van je” op duizenden manieren wordt gezegd, gezongen en getoond. Bij de herdenking en viering van 141 jaar Hindostaanse immigratie op 5 juni 2014 organiseerde het Sarnamihuis een bijzonder immigratieconcert met als thema “1000 manieren om te zeggen: ‘Ik hou van je’”. Op basis van een selectie van de mooiste Hindostaanse liederen over het thema liefde (tussen geliefden, ouders en kinderen, mens en God) wordt de beleving van immigratie verbonden met de emoties van de liefde. Het verhaal wordt verteld door Amar Soekhlal en Pravini en bezongen door de artiesten Indroniel Roy, Madhu Lalbahadoersing en Lucky Singh.
Lees verder
Deze jonge pianist heeft ondanks zijn leeftijd al in het concertgebouw gespeeld en is recentelijk uitgekozen om af te reizen naar het prestigieuze Carnegie Hall in New York. Hij maakte op zevenjarige leeftijd kennis met de piano en heeft sindsdien op meerdere jazzfestivals gespeeld. Hij staat regelmatig op het podium met de Turks-Nederlandse jazz zangeres Karsü Dönmez en bewijst hiermee een veelbelovend muzikaal talent te zijn van de toekomst. Reden genoeg voor Sarnámihuis om Steven Bissesar 5 vragen te stellen.
Lees verder
Zangeres en danseres Tasiana zingt en danst al van jongs af aan. Op 5 juni stond ze in de Rijswijkse Schouwburg voor de show Barhanti, waar ze een Sarnámi uitvoering ten gehore bracht van Do you know where you’re going to, begeleid door Steven Aswin op de vleugel. Daarnaast is ze wekelijks te horen als radiohost op Ujala Radio, waar ze haar eigen radioshow heeft. Met haar vrolijke energie en passie voor de kunst verovert Tasiana alle harten. Reden genoeg voor Sarnámihuis om Tasiana 5 vragen te stellen.
Lees verder
Deze beeldend kunstenaar bewerkt bestaande foto’s tot abstracte kunstwerken. Daarnaast restaureert hij ook oude foto’s. Hij heeft een tweejarige fotografie studie afgerond op de Haagsche Vrije Kunstacademie en is momenteel bezig meer bekendheid te geven aan zijn portfolio. Op zijn website deelt hij zijn portfolio met de kunstliefhebbers. Reden genoeg voor Sarnámihuis om Waldo R.P.Koendjbiharie 5 vragen te stellen.
Lees verder
De Xquisite Dance Crew is in 2009 opgericht en bestaat uit 5 unieke dansers: Sunny Jagesar, Vikram Sanker Sing, Joey Badal, Rajeev Makhan en Shailesh Dwarka. Elke danser kent een eigen persoonlijkheid, een eigen achtergrond, een eigen mening, eigen interesses en een eigen kleur. Ze staan bekend om het combineren van verschillende technieken en halen inspiratie uit dansstijlen als Breakdance, Hiphop, Pop & Lock, Tutting, House, Salsa, Bhangra, Odissi en Bollywooddans. Ze traden onder andere op tijdens Miss India Holland, het Mega Bollywood Festival en India Day Holland. Reden genoeg voor Sarnámihuis om Xquisite 5 vragen te stellen.
Lees verder
Het Sarnámihuis presenteerde op 5 juni 2013 in samenwerking met het Sarnámi Artist Network de show Barhanti, dat vooruitgang betekent. De show stond stil bij 140 jaar Hindostaanse immigratie en vertelde het verhaal van de migratie van Hindostanen die gepaard is gegaan van hoop, verdriet, verlangen en opofferingen door de geschiedenis heen. Door middel van muziek, dans, zang, stand up comedy en voordrachten werd het publiek meegenomen in een wervelende reis waarin de overlevingskracht van de jonge Hindostanen die op zoek gingen naar een betere toekomst, werd verteld. Bijzonder aan deze show was dat het verhaal werd gedragen door de talentvolle artiesten van het Sarnámi Artist Network: Hindostaanse top artiesten uit Nederland die hun eigen kunst maken en etaleren op dit podium.
Lees verder