Ik besloot mijn terugweg naar huis toch te onderbreken. Ik stop niet graag na het werk voor een bezoek aan de supermarkt. Het liefst stap ik na het werk een keer mijn auto in, om er maar een keer uit te stappen bij mijn eindhalte, thuis.
Lees verder
Santoecha Rangai: 26 jaar en borstkanker – Iets wat je niet verwacht (deel 7)
De dag dat ik aan mijn chemokuren zou beginnen was aangebroken. Ik moest me om 08.00 uur melden in het ziekenhuis. Allereerst moest ik langs de apotheek in het ziekenhuis waar ik alvast wat medicatie meekreeg. Zo kreeg ik bijvoorbeeld tabletten in die ik moest innemen zodat ik niet extreem misselijk zou worden. Hierna moest ik op een weegschaal staan en mocht ik plaatsnemen in de zaal waar ik de chemokuren zou krijgen. Je mag iemand met je meenemen.
Lees verder
Santoecha Rangai: Rotterdamse illustrator Nazrina Rodjan exposeert in de VS
Het werk van alleskunner Nazrina heb je vast wel ergens gezien. Ze creëert namelijk van alles: van bordspellen tot stripboeken. Toch is ze vooral bekend om haar illustraties en schilderijen. Als inspiratie voor haar werk gebruikt ze de Hindostaanse cultuur.
Lees verder
Amar K. Soekhlal: Hebben de kantráki’s gratis grond gekregen?
Dit jaar is het 160 jaar geleden dat de slavernij in Suriname op 1 juli 1863 werd afgeschaft en ruim 33.000 tot slaaf gemaakten hun vrijheid verkregen. Tegelijkertijd is het dit jaar ook 150 jaar geleden dat de eerste contractarbeiders van gouvernementswege (Nederland) in Suriname aankwamen met een vijfjarig contract op zak. Deze contractanten noemden zich zelf kantráki’s, afgeleid van het woord contract of Kalkattiyá omdat ze vertrokken vanuit de havenstad Calcutta, het huidige Kolkata. Hiermee wordt niet gesuggereerd dat de kantráki’s uit Kolkata kwamen, want de meesten kwamen uit Uttar Pradesh en een deel uit Bihar. Ik zal de komende maanden regelmatig schrijven over een onderwerp dat mij interesseert over de periode van contractarbeid namelijk, van 1873-1916.
Lees verder
Presentatie nieuw boek Sandew Hira, Zondag 15 januari in Amsterdam
Sandew Hira heeft veel werk verzet voor het Sarnámihuis. Dat werk was gebaseerd op een theoretisch raakwerk dat nu in boekvorm is vastgelegd. Op zondag 15 januari 2023 presenteert Hira zijn nieuwste boek getiteld Decolonizing The Mind – a guide to decolonial theory and practice. Het boek is in het Engels. Een Nederlandse en Spaanse vertaling verschijnen eind 2023.
Lees verder
Santoecha Rangai: 26 jaar en borstkanker – iets wat je niet verwacht (deel 6)
Nadat ik mezelf 3 weken lang had geïnjecteerd met hormonen en mijn eitjes geoogst waren, was het moment aangebroken. Mijn eitjes werden geoogst op een donderdag en het was de bedoeling dat ik de volgende ochtend direct aan mijn chemokuren zou beginnen. Aan mijn oncoloog vroeg ik of ik na het weekend met mijn chemo’s kon starten. Zo had ik nog een paar dagen tijd om afscheid te nemen van mijn oude lijf. Ik wist niet wat voor effect zulke heftige medicatie op mijn lichaam zou hebben, maar iets zei me dat het nog lang zou duren voor ik weer de oude Santoecha zou zijn.
Lees verder
Bris Mahabier: De zoektocht van een Hindoestaan naar het cultuureigene (Deel 3): Een nieuwbakken onderwijzer met ontslag bedreigd
Tijdens de verkenning, in het kader van mijn zoektocht naar delen van mijn identiteit, kwam ik langzamerhand verscheidene onderwerpen, gebeurtenissen en personen uit mijn verleden – in de vorm van herinneringen – tegen. Deze zaken zijn van enig belang geweest voor de ontwikkeling van bepaalde wezenlijke opvattingen van mij en zeker ook van mijn karakter. Een deel van de mondelinge informatie was al vele jaren diep weggezakt, bijna vergeten, maar gelukkig niet uitgewist uit de oude, grijze cellen van mijn hersenschors. Gaandeweg kwamen er vele herinneringen weer naar boven, bruikbare en minder-bruikbare, sommige erg globaal, weer andere gedetailleerd.
Lees verder
Bris Mahabier: Een jonge onderwijzer: onzekerheden en aanpassing
In het middelbaar onderwijs in de jaren vijftig stond kennisoverdracht centraal. Op deze primaire functie van de school kan ik geen kritiek hebben. In het onderwijs zou er meer ruimte moeten zijn voor vorming. Helaas, de heersende onderwijsvisie maakte dit niet mogelijk. De bestaande vorming was vooral indirect en ingeënt op de Nederlandse cultuur, d.w.z. op o.a. Nederlandse normen en tradities, waarmee je via de Nederlandse literatuur vertrouwd raakte. De Surinaamse culturen, dus eigen normen, tradities en feesten, kregen in het curriculum van de (avond)kweekschool in de jaren vijftig geen of nauwelijks aandacht.
Lees verder
Santoecha Rangai: 26 jaar en borstkanker – iets wat je niet verwacht (deel 5)
Eigenlijk kon ik me helemaal geen voorstelling maken van de ziekte. De enige persoon met borstkanker die ik kende was Sylvia Millecam en dat was niet echt een prettig vooruitzicht. Zij was een Nederlandse presentatrice met borstkanker maar liet zich daarvoor niet behandelen. Daarvoor in plaats volgde zij het advies van genezend medium Yomanda op.
Lees verder
Amar K. Soekhlal: Licht, cirág
Naastenliefde! Liever een goede buur dan een verre vriend! Wij verkeren in de gelukkige omstandigheid, dat wij lieve buren hebben: Mirjam en Piet. Beiden geven op een zeer liefdevolle manier invulling aan het begrip naastenliefde. Heel vaak staat één van beiden met een pannetje voor de deur of met gebak. Piet was jarenlang kok in zijn eigen restaurant Julien, tegenover hotel Des Indes in Den Haag. Hij kan meesterlijk koken. Het is ook mooi om te ontdekken, dat hoewel wij onze jeugd in twee aparte werelddelen hebben doorgebracht er ook vele overeenkomsten zijn, bijvoorbeeld onze agrarische achtergrond. De ouders van Piet hadden eerst in Weurt, een klein dorpje naast Nijmegen, een gemengd bedrijf: veeteelt en appel- en perenteler. Later zijn ze verhuisd naar de Flevopolder. Mirjam komt uit het Westland, waar haar ouders in de druiventeelt zaten. Ik ben zoon van een landbouwer. Mirjam en Piet hebben een katholieke opvoeding gekregen en ik een hindoeïstische.
Lees verder
Bris Mahabier: De zoektocht van een Hindoestaan naar het cultuureigene
Mijn discontinue zoektocht naar de eigen culturele identiteit heeft niet alleen héél lang geduurd, maar draagt ook een uitermate moeizaam karakter. Een voorzichtige stap voorwaarts, enige tijd van krampachtig vasthouden, dan gegronde aarzeling, weer een andere richting in gevolgd door correctie en continuering. Kennelijk kon dit ook niet anders. Immers, in de jaren vijftig – mijn puberteitsjaren – was er in onze Hindoestaanse familie en buurtschap geen sprake van een goed doordachte, consequente culturele beïnvloeding van de eigen jeugd. Er waren geen principes die overeind moesten blijven en ook nauwelijks rolmodellen. Zich conformeren aan het bestaande, de traditionele hindoecultuur, lag voor de hand.
Lees verder
Santoecha Rangai: 26 jaar en borstkanker – iets wat je niet verwacht (deel 4)
Ik had verwacht dat ik te horen zou krijgen dat er niets aan de hand was. Dat ik zo gezond als een vis was en gewoon kon doorgaan met mijn leven. In plaats daarvan moest ik de komende twee weken vrijhouden voor nadere onderzoeken. We wisten nu dat ik kanker had, maar nog niet in hoeverre het al was uitgezaaid naar andere organen en lichaamsdelen. Want er was nu nog enkel een scan, een echo van mijn borst gemaakt. Van de massa die ze vonden in mijn borst hadden ze kleine stukjes opkweek gezet. Er stonden mij nog twee spannende weken te wachten.
Lees verder
Svastika Ramcharan: Wat word je later?
Is er iemand die niet geconfronteerd is met een variant van de vraag: “Wat wil je worden?” Waarschijnlijk niet. Als die vraag niet heel vroeg, wanneer je nog een peuter bent en amper kan praten, op je wordt afgevuurd dan wordt die wel zeker op latere leeftijd op je bord geschoven. Vrijwel iedereen is benieuwd naar je toekomstplannen, hoe je de wereld van dienst wil zijn. Sowieso de ouders en de familie, om gerust te zijn dat je een goede keus maakt. Een keus die zowel voor hen als voor jou voordelen biedt: je maakt daardoor hun dromen waar en je zal daarmee wel gelukkig zijn.
Lees verder
Santoecha Rangai: 26 jaar en borstkanker – iets wat je niet verwacht (deel 3)
Ik weet niet of dat bij iedereen zo is, maar als ik gestrest ben dan ga ik letten op kleine details. Zo viel het me op dat de arts die ons naar binnen riep puntschoenen droeg terwijl het rest van het personeel in van die lelijke witte ziekenhuisklompen liep. Voor de rest was hij ook best trendy gekleed: een groene pantalon en een soort houthakkersblouse. Ik schatte hem niet veel ouder dan ik, terwijl hij al flink wat grijs haar had. Toen we ons allen hadden geïnstalleerd op de ongemakkelijke houten stoelen, stak hij van wal. Ook hij besloot er geen doekjes om te winden en zei vrijwel direct: “Mevrouw Rangai, ik heb slecht nieuws voor u, u heeft borstkanker.”
Lees verder
10-delige serie Calcutta Brieven te raadplegen in het Nationaal Archief Nederland en Suriname
Onlangs heeft het Nationaal Archief Nederland de 10 delige serie aan haar collectie toegevoegd. Voor de mensen die de populaire uitgaven in hun bezit hebben, en de namen van hun familie daarin hebben teruggevonden, is nu de mogelijkheid om in het NA de delen in te kijken en op te zoeken of er nieuwe informatie is opgenomen bij de gegevens van hun familie. Het kan zijn dat er formulieren van geldovermakingen zijn, of correspondentie over de familie tussen de autoriteiten in Suriname, India of Guyana.
Lees verder
Bris Mahabier: Sarju Sukraj van Magentaweg en Abrabroki, een succesvolle Hindoestaanse immigrant (deel 2)
De kalkattiyá Sarju Sukraj, die decennialang hoofdzakelijk in de rijstteelt actief was, had een frappante bijnaam: Dalál Bábá. Dalál is het Hindiwoord voor het beroep van makelaar. Het merendeel van zijn buurtgenoten en zijn kennissen noemden hem Dalál Bábá. Misschien verkreeg hij zijn bijnaam Dalál omdat hij incidenteel bemiddelde bij geldlening, koop en verkoop van landbouwgronden en bouwpercelen in Paramaribo en elders. Het kan zijn, dat zijn bemiddelende rol als een informele makelaar niet door iedereen gunstig is gewaardeerd omdat hij soms geen succes had. Zijn reputatie als bemiddelaar, als dalál, liep hierdoor enige averij op en verkreeg hij zijn bijnaam met een minder positieve connotatie. De toevoeging Bábá was meer uit beleefdheid: bábá is de respectvolle aanspreekterm voor oudere Hindoestaanse mannen.
Lees verder
Kavish Sewnadan: ‘De jongeren van tegenwoordig’
Tijdens discussieprogramma’s op Hindostaanse radiozenders in Nederland komen regelmatig Hindostaanse ouderen aan het woord die, zo schat ik in, geboren zijn in de jaren ’50 en ’60. Sommige van deze ouderen beweren dat zij zich in hun jongere jaren (en nadat ze een gezin hadden gesticht) keurig gedroegen, de normen en waarden van hun cultuur en religie tot op de letter naleefden en dat de Hindostaanse samenleving destijds keurig functioneerde. Kortom, ze waren allemaal zogenoemde ‘modelburgers’. De huidige generatie Hindostaanse jongeren, zo vinden zij, beschikt niet meer over de correcte normen en waarden, is brutaal, heeft geen respect voor de ouderen en is te verwesterd. Maar waren deze ouderen in hun jongere jaren wel zo braaf en ‘correct’? En was er werkelijk geen vuiltje aan de lucht? Ik betwijfel het…
Lees verder
Santoecha Rangai: 26 jaar en borstkanker – iets wat je niet verwacht (deel 2)
‘Ook al moesten we nog een week op de officiële uitslag wachten, hij wilde mij niet naar huis laten vertrekken in de veronderstelling dat er niets aan de hand was’. De arts liet dus al doorschemeren dat ik over een week geen leuk nieuws te horen zou krijgen. Dat was zo’n beetje het laatste wat hij zei, voordat hij met een gebogen hoofd de ruimte verliet. Samen met mijn vriend en een verpleegster bleef ik zitten. De verpleegster had al die tijd weinig gezegd. Ik begreep haar meerwaarde ook niet helemaal. Toen begon ze ook nog eens hardop te snikken. Razendsnel ging ik bij mezelf na, waarom deze vrouw aan het huilen was. Ik kon maar twee redenen bedenken. Of ze had ruzie met haar vriend en was daar emotioneel om, of ik had iets verkeerds gedaan waardoor ze huilde.
Lees verder
Amar K. Soekhlal: All-inclusive vakantie
Mijn dochter belde mij op en vroeg: ”Pa heb je sardien en nog roti van phuwá”. Ik zei: ”Ja beti. Kom je eten?”. Ze antwoordde: ”Ja, ik kom zondag langs. Voor een dál-bhari roti met sardien kan je in elk geval mij ’s-nachts wakker maken. Toen de kinderen klein waren en nog thuis woonden aten wij elke zondagochtend roti met sardien. Een kopje thee ontbrak natuurlijk niet. Ze vroeg ook nadrukkelijk naar roti van haar phuwá. Volgens mijn kinderen is dat home made: de roti is niet te groot en goed gevuld met gekruide dál.
Lees verder
Bris Mahabier: Sarju Sukraj van Magentaweg en Abrabroki, een succesvolle Hindoestaanse immigrant (Deel 1)
Dit biografisch artikel handelt over het leven, i.h.b. over het economische succes van Sukhraj Sarju, de grootvader van o.a. pandit-zanger Salikram Ramawadh (1933-2013) van Magenta- en Nieuw-Weergevondenweg (in Wanica, Suriname). In 1932 koos deze immigrant zijn achternaam Sarju als zijn voornaam en zijn oude voornaam Sukraj als familienaam. Voortaan heette hij officieel Sarju Sukraj. Bij deze twee namen valt de transcriptie op. Die wijkt af van wat in Suriname in die tijd gebruikelijk was. Van deze analfabete Hindoestaanse ex-contractarbeider, een kantráki, mag gezegd worden, dat hij in economische zin een ‘aardig’ succesvolle immigrant was.
Lees verder
Amar K. Soekhlal: De slachtoffers van Mariënburg in 1902 – Bahádurs
Op 30 juli 2022 is het precies 120 jaar gelden dat één van de gruwelijkste excessen heeft plaats gevonden in de Hindoestaanse geschiedenis in Suriname. Op 30 juli 1902 werden op plantage Mariënburg 24 kantráki’s (contractarbeiders) doodgeschoten omdat zij opkwamen voor hun rechten tegen de despotische plantagedirecteur James Mavor.
Lees verder
Tweede druk van Radjinder Bhagwanbali: De tot koeliegemaakten
Het boek van dr. Drs. Radjinder Bhagwanbali “De tot koeliegemaakten” is een groot succes geworden. Het boek is binnen een jaar uitverkocht. Er is een tweede druk uitgekomen. Bhagwanbali laat zien dat in tegenstelling tot de gangbare geschiedschrijving, die substituut slavernij portretteert als een vorm van vrije arbeid, Hindostanen in dat systeem onderworpen waren aan grote beperkingen in hun vrijheid. Hij beschrijft de werving in India, het transport naar Suriname, de huisvesting, de arbeidsomstandigheden, de algemene levensomstandigheden en de onmenselijke straffen (zweepslagen waren heel gewoon). Die beschrijving toont aan dat contractarbeid een vorm was van mensonterende substituut slavernij in plaats van vrije arbeid.
Lees verder
Santoecha Rangai: 26 jaar en borstkanker – iets wat je niet verwacht
Op mijn 26ste kreeg ik van een arts in het ziekenhuis te horen dat ik borstkanker had. Een maand ervoor was ik naar een huisarts in Antwerpen geweest. Samen met haar collega kneedde ze minutenlang mijn borst en kwam tot de conclusie dat het geen kanker kon zijn. Want ik had pijn en volgens haar deed kanker geen pijn. Ik liet de pijn voor wat het was. Zoals velen geloofde ik dat als iets uit zichzelf kwam, het vanzelf zou weggaan. Maar de pijn bleef. Toen ik toevallig een maand later bij mijn eigen huisarts in Nederland zat, wees mijn vriend haar op mijn ene borst. Omdat hij mijn borsten vanuit een andere hoek ziet dan ik, was het hem opgevallen dat mijn tepel aan het vervormen was. Hij was van mening dat ik me te snel had laten afschepen door de huisarts in België en drong aan bij de huisarts in Nederland om mijn borst te bekijken. Hij wist dat ik er nooit uit mezelf over zou beginnen.
Lees verder
Tanya Sitaram: eerste studie over Hindostaanse contractarbeidsters
De Nationale Stichting Hindostaanse Immigratie (NSHI) heeft onlangs het laatste boek van historica Tanya Sitaram uitgebracht. Het is de eerste diepgaande studie over Hindostaanse contractarbeidsters over de periode 1873-1921 en is gebaseerd op archiefonderzoek.
Het boek (201 pagina’s) bestaat uit vijf hoofdstukken.
Slotreflecties Indian History Month 2022
Indian History Month 2022 zit erop! Het was weer een bijzondere maand vol activiteiten, nieuwe inzichten en verrijkende ervaringen. Met grote dank aan Hindostaans & Queer die dit jaar de uitvoering op zich nam in het kader van het thema #PRIDE. Ter afsluiting van Indian History Month delen de bestuursleden van Hindostaans & Queer hun ervaring van queer en Hindostaans zijn en op welke manier geschiedenis hierin een rol heeft gespeeld.
Lees verder
Bris Mahabier: Misvattingen over Hindoestaanse immigranten, casus Magentaweg
Dit artikel is een uitwerking van mijn sociaalhistorische inleiding in het kader van de Hindoestaanse immigratieherdenking in het Eekta-gebouw in Den Haag op 4 juni 2022. Het is wenselijk om eerst enkele onderbelichte aspecten van de geschiedenis van de Hindoestaanse immigranten in Suriname summier te benadrukken. Feiten waarvan ik vermoed, dat die van moderne geschiedschrijvers van de Hindoestaanse immigratie onvoldoende aandacht hebben gekregen. Op het microniveau, d.w.z. op het niveau van de Magentaweg, zullen er feiten gememoreerd en immigranten beknopt beschreven worden. Hiermee wordt getracht de eenzijdige beeldvorming van grote armoede onder de kalkattiyá’s, de Hindoestaanse immigranten in Suriname, die recentelijk door enkelingen disproportioneel benadrukt wordt, een krasje te bezorgen. Mijn pretentie is om te kijken, of bepaalde generaliserende uitspraken van enkele geschiedkundigen wel kloppen op het microniveau, dat wil zeggen ‘toegepast’ op de kalkattiyá’s van de Magentaweg.
Lees verder
Prof. dr. Ruben Gowricharn: ‘En de Moslims maken veel kinderen!’
Vóór de uitbraak van corona hoorde ik een Hindostaanse academicus in Suriname het anti-moslimbeleid van de Modiregering verdedigen met het argument ‘de Moslims maken veel kinderen’. Ik was op dat moment zo perplex van het onzingehalte, dat ik niet wist hoe te reageren. De man suggereerde dat Moslims veel kinderen maakten om de Hindoes qua bevolkingsaantal te overvleugelen. Vorig jaar vertelde ik dit verhaal aan enkele Hindostaanse vrijwilligers in een mandir in Zoetermeer. ‘Die man deed alsof Moslims elke avond seks hebben met de intentie om als religieuze groep straks even groot of nog groter te zijn dan de rest van de Indiase bevolking’, vertelde ik in al m’n naïviteit. Waarop één van de aanwezigen, een lid van een bekende brahmaanse familie, in alle ernst verklaarde: ‘Dat doen ze ook, ik weet het zeker!’ En weer was ik met stomheid geslagen.
Lees verder
Amar K. Soekhlal: Faiz Ramjankhan
Een samenleving, een gemeenschap heeft voorbeeldfiguren nodig. Deze voorbeeldfiguren kunnen anderen inspireren om hetzelfde pad te volgen of ze kunnen een steun zijn bij tegenslagen, maar zij kunnen ook de weg wijzen naar een zingevend leven. Op 5 juni 2022 herdenken en vieren wij – de nazaten – de aankomst van de eerste Indiase immigranten in Suriname, nu 149 jaar geleden. Een van de nazaten is Faiz Ramjankhan, cardio-thoracaal chirurg die als eerste een kunsthartimplantatie in Nederland heeft uitgevoerd. Een prestatie van wereldformaat en die de Surinaamse gemeenschap met trots vervult.
Lees verder
Lastiggevallen worden omdat je je uitspreekt
Een tijdje geleden besloot ik naar de Indiase film ‘Kashmir Files’ te gaan. De film gaat over de uitdrijving van pandits uit Kashmir in de jaren ’90. Volgens het narratief dat de filmmaker schetst zouden Kashmiri moslims achter de uitdrijving van de pandits zitten. In Indiase bioscopen heeft de film voor veel ophef gezorgd; beelden die online zijn verschenen tonen mannen die het bioscoop publiek aan spreken en oproepen om moslims aan te vallen. In de bioscoop aangekomen, postte ik een story op mijn Instagram profiel waarin ik vermeldde dat ik de film als aanleiding zou gebruiken om het onderwerp islamofobie in de Surinaams-Hindostaanse gemeenschap aan te snijden. Hier zou ik dan een column over schrijven. Blijkbaar had ik met deze boodschap een gevoelige snaar bij sommigen geraakt. Want ik kreeg al boze berichtjes van onbekenden binnen, toen ik nog in de bioscoop zat. Ik had het artikel dus nog niet eens geschreven!
Lees verder
Sjarda Joemai: Waarom ik mediteer in het dagelijks leven!
Mijn naam is Sjarda Joemai geboren in Suriname, de roots van mijn voorouders liggen in India en ik ben vanaf me 6e opgegroeid in Nederland. Vanuit mijn roots ben ik geïnteresseerd geraakt in de Buddhistische meditatie en de Mindful Based Stress Reduction (MBSR) die de Amerikaan Jon Kabat Zinn ontwikkeld is. Het Buddhisme ervaar ik als een grote rijkdom en wijsheid vanuit India en dit geeft mijn Indiase achtergrond een grote draagkracht in een Westerse-Witte Maatschappij. Ook heeft het me leren omgaan met Sukha (levensvreugde) en Dukkha (lijden/ontevredenheid).
Lees verder
Presentatie Calcuttabrieven
Op zaterdag 4 juni vond in samenwerking met VAHON Hindoebasisschool de presentatie plaats van de Calcuttabrieven: een mijlpaal in de Hindostaanse geschiedschrijving. Het programma begon met 1 minuut stilte ter herdenking van onze voorouders. Daarna volgden een toespraak van Amar Soekhlal, voorzitter van het Sarnámihuis, en Soelinpersad Biharie, directeur van VAHON Hindoebasisschool. Het publiek werd daarna uitgenodigd om mee te doen aan een interactieve geschiedenisquiz om hun kennis te testen van Hindostaanse geschiedenis. Vervolgens nam Sandew Hira, de samensteller van de Calcuttabrieven, het publiek mee in de totstandkoming van het project en indrukwekkende verhalen die in de brieven naar boven zijn gekomen. Ook deelden Wedica Premchand, Rishma Khubsing en Anima Jhagroe-Ruissen een hedendaags perspectief op de brieven van toen. De presentatie eindigde met een overhandiging van de encyclopedie aan Amar Soekhlal, Soelinpersad Biharie en Akbal Mohamed.
Lees verder
Hindostaans leven en leed in historisch perspectief
In de maand juni worden traditioneel in diverse steden in Nederland activiteiten georganiseerd i.v.m. met de Hindostaanse diaspora. Dit jaar organiseert werkgroep Ashna in Arnhem op 18 juni a.s. in samenwerking met het Sarnámihuis een avond die in het teken staat van leven en leed in deze diaspora. Vertrek naar een ander land voor een betere toekomst gaat immers niet altijd gepaard met een probleemloos leven of geluk.
Lees verder
Toespraak Tanya Sitaram
Op 4 juni vond in Suriname en in Nederland de presentatie van de Calcuttabrieven plaats. Sandew Hira en Tanya Siataram zijn de samenstellers van de publicaties. Dit is de inleiding van Tanya Sitaram in Suriname bij de overhandiging aan de minister van economische zaken, mw. drs. Kuldipsingh. Het is geschreven in de vorm van een brief aan haar parparadjie.
Lees verder
Tentoonstelling Calcuttabrieven
Van 7 juni t/m 27 augustus presenteert het Sarnámihuis in samenwerking met het Haags Gemeentearchief de indrukwekkende tentoonstelling De Calcutta Brieven in de posterwand van het Haags Gemeentearchief in het Atrium Den Haag. De opening zal worden gedaan door wethouder van Mobiliteit en Cultuur, Robert van Asten en voorzitter van het Sarnámihuis Amar Soekhlal.
Lees verder
Indian History Month
In juni 2022 viert het Sarnámihuis de zesde editie van Indian History Month. Omdat Indian History Month samenvalt met Pride Month heeft het Sarnámihuis voor dit jaar krachten gebundeld met Hindostaans & Queer en is het thema van dit jaar #PRIDE. Gedurende de hele maand juni worden op de social mediakanalen van het Sarnámihuis en Hindostaans & Queer dagelijks bijzondere queer perspectieven gedeeld uit het Hindostaanse heden en verleden. Het zullen perspectieven zijn die veelal onbekend zijn en niet terug te vinden zijn in de Nederlandse geschiedenisboeken of musea, maar een belangrijk onderdeel zijn van het Hindostaans cultureel erfgoed.
Lees verder
De Calcuttabrieven in “Iedereen Verlicht”
Het NTR programma Iedereen Verlicht heeft aandacht besteed aan de Calcuttabrieven. “De Calcuttabrieven, te vinden in het Nationaal Archief Suriname, vertellen de persoonlijke verhalen van de Hindostaanse contractarbeiders die 149 jaar geleden van India naar Suriname reisden. Deze brieven bevatten emotionele en pijnlijke verhalen en zijn nu gedigitaliseerd en verzameld in boeken. Zodat dit deel van de migratiegeschiedenis niet verloren gaat en bespreekbaar wordt gemaakt. Iedereen Verlicht is een programma van de NTR. Persoonlijke verhalen van mensen die zich, vaak geïnspireerd door het Hindoeïsme, spiritueel bezig houden met het verbeteren van zichzelf en de wereld.”
Lees verder
Prof. dr. Ruben Gowricharn: ‘De Mogols hebben Hindoes eeuwenlang onderdrukt’
De populairste rechtvaardiging van Hindutva aanhangers om moslims naar de marge te bezemen is dat de Mogols eeuwenlang Hindoes hebben onderdrukt. Daarom mogen Hindoes nu Moslims onderdrukken. Deze redenering heeft iets wraakzuchtigs en triomfantelijks, maar is op logische en historische gronden onjuist. In de vorige aflevering heb ik duidelijk gemaakt dat er in de Mogolperiode geen Hindoes bestonden zoals we die nu kennen. Het begrip Hindoe is door Engelsen gelanceerd als een verzamelnaam voor de vele religieuze gemeenschappen die in Zuidoost-Azië woonden en die eigen gebruiken en tradities bezaten. Ik wijs er ook op dat lang niet alle gemeenschappen – ook in het Mogolrijk – met elkaar verbonden waren, dus dat er niet één, maar verschillende gemeenschappen waren. Dat maakt het lastig om te beweren dat Mogols de Hindoebevolking heeft onderdrukt want er bestonden geen Hindoes zoals we die nu kennen.
Lees verder
Bris Mahabier: Etnocentrisme in de prechristelijke cultuur van India
Uit mijn netwerk merkten twee lezers van mijn vier recentelijk gepubliceerde artikelen over de ráchas (demonen) in het epos Rámayan en in het vroegere Rámliláspel in Hanna’s Lust in Wanica (in Suriname) op, dat negatieve opvattingen over ‘vreemde’ bevolkingsgroepen ook in andere culturen en ‘heilige’ boeken voorkomen. Hun opmerking is zeker juist. Dit kon ik zonder lang nadenken toegeven. Niet alleen in andere culturen van vroeger, maar ook in tegenwoordige. Zeker niet alleen in de door brahmanen gedomineerde hindoecultuur van India, maar ook in de westerse cultuur, bijv. in de Amerikaanse. In de VS ging het niet alleen om opvattingen in boeken, maar – helaas – ook om discriminatoir en racistisch gedrag in het alledaagse leven, waarvan vooral de Afro-Amerikanen te lijden hadden.
Lees verder
Logo Herdenking Hindostaanse Immigratie 140 tot en met 149
In het jaar 2013 werd door de regering van Suriname de Nationale Commissie Herdenking Jubileumjaar van 140 jaar Hindostaanse Immigratie, 150 jaar Keti Koti en 160 jaar Chinese Immigratie ingesteld. Zij hadden de taak om deze 3 herdenkingen nationaal te etaleren met culturele manifestaties op nationaal vlak. Kunstenaar Ranjan Akloe ontwierp in samenspraak met de Hindostaanse organisaties OHM en CUS het logo 140.
Lees verderActiviteiten in Amsterdam en Vlaardingen over Hindostaanse immigratie
Zaterdag 4 juni OBA Amsterdam 15.00-17.00 uur: Dr. Radjinder Bhagwanbali over Hindostaanse immigratie We gaan in gesprek met elkaar over slavernij en contractarbeid, met woorden en met dans. Auset Ankh Re en Radjinder Bhagwanbali delen hun kennis met ons en nodigen je uit in gesprek te gaan. Maar we houden het niet bij woorden alleen! […]
Lees verder
Laatste bericht: aanmeldingen 4 juni stopgezet vanwege overvolle boeking!
De afgelopen jaren heeft het publiek al kennis kunnen nemen van de Calcuttabrieven, een unieke bron voor de geschiedenis van Hindostanen die niet eerder ontsloten is geweest. Op 4 juni 2022 is het dan eindelijk zover. Dan wordt in het kader van 149 jaar Hindostaanse Immigratie de tiendelige encyclopedie van de Calcuttabrieven officieel gepresenteerd aan het publiek. De naam Calcutta-brieven staat voor het geheel van de correspondentie tussen autoriteiten in Suriname, India en Guyana over Hindostanen en hun familie in die landen tussen 1873 en 1946. Het bijzondere aan deze correspondentie is dat het de emoties blootlegt van mensen wier stem nooit gehoord is geworden. Het laat een deel van de koloniale geschiedenis zien waar niet vaak over geschreven wordt: de emotionele dimensie in de relatie tussen familieleden die vertrekken en zij die achterblijven.
Lees verder
Lezing Dr. Drs Radjinder Bhagwanbali 29 mei 2022 Den Haag
Dr. Drs. Radjinder Bhagwanbali is een expert op het gebied van de Hindostaanse geschiedenis. In 1996 publiceerde hij zijn dissertatie getiteld Contracten voor Suriname. Daarin behandelt hij het systeem van werving en misleiding in India. In 2010 kwam De nieuwe awatar van slavernij over de werk- en levensomstandigheden op de plantages in Suriname uit gevolgd door Tetary de koppige in 2011 over vijf grote opstanden tijdens de periode van Hindostaanse dwanarbeid. In 2021 publiceerde hij De tot koelie gemaakten.
Lees verder
Professor. Dr. Ruben Gowricharn: ‘The Mughals have invaded India’
The oppression of Muslims in present-day India, and increasingly in diaspora countries such as the Netherlands, is justified by historical arguments. One of the most common claims is that the Mughals invaded India and oppressed the Hindus for centuries. This statement assumes that the entire population was Hindu and that the Mughals were all Muslims. […]
Lees verder
Surinaams-Hindostaanse middag met Safikan Goelamhaider
Op dinsdag 24 mei zal Safikan Goelamhaider aan de hand van haar boek: ‘ Ineens hadden ze een man voor mij ….’ – de problemen bij uithuwelijken in de Surinaams-Hindostaanse gemeenschap bespreken in Groningen bij Multicultureel Vrouwencentrum Jasmijn.
Lees verder
Activiteiten herdenking en viering Hindostaanse immigratie
In mei en juni 2022 vinden verschillende bijeenkomsten plaats in het kader van de herdenking en viering van Hindostaanse immigratie waarbij het Sarnámihuis betrokken is. Zo vindt op zondag 29 mei een lezing plaats van Dr. Drs. Radjinder Bhagwanbali. Op zaterdag 4 juni vindt de presentatie van de Calcuttabrieven plaats in samenwerking met Vahon Hindoebasisschool. Daarnaast vinden op zondag 5 juni een bijeenkomst plaats in Museum Vlaardingen en op de Vahon Hindoebasisschool.
Lees verder
Prof. Dr. Ruben Gowricharn: ‘De Mogols zijn India binnen gevallen’
De verdrukking van Moslims in het huidige India, en steeds meer in de diasporalanden zoals Nederland, wordt gerechtvaardigd met historische argumenten. Een van de meest gehoorde beweringen is dat de Mogols India zijn binnengevallen en de Hindoes eeuwenlang hebben onderdrukt. Deze uitspraak veronderstelt dat de hele bevolking Hindoe was en dat de Mogols allemaal moslims waren. Daarmee is een complex historisch verschijnsel versimpeld tot een religieuze tegenstelling: Hindoes versus Moslims. Veel hedendaagse vijandigheid jegens Indiase Moslims vindt haar rechtvaardiging in deze bewering. Het is een historische aanklacht die aanzienlijk meer emoties oproept dan bijvoorbeeld de overheersing van India door de Engelsen. Alleen al aan dit verschil tussen de Engelsen en de Mogols is af te lezen dat het niet gaat om politieke en militaire overheersing, maar om een religieuze tegenstelling.
Lees verder
Prem Dihal: Nederland en India
India en Nederland, twee werelden ver van elkaar verwijderd zijn door de eeuwen heen meermalen met elkaar in contact gekomen. De eerste Nederlanders in India gingen op zoek naar lucratieve handel. Peper, nu verkrijgbaar in elke supermarkt, was in de tijd van de VOC een kostbaar goed. De eerste Indiërs die naar Nederland kwamen, hadden als contractarbeiders gewerkt op de plantages van Suriname. Na de Tweede Wereldoorlog volgden emigranten die rechtstreeks de oversteek van India naar Nederland maakten.
Lees verder
Rishma Khubsing: You may say i’m a dreamer, but I’m not the only one!
Het nummer ‘Imagine’ van John Lennon raakt mij telkens opnieuw, sinds de eerste keer dat ik het lied hoorde. Net als het gedicht ‘Wan Bon’ van de Surinaamse dichter Dobru. Ze raken mij diep in mijn hart en ziel. Het triggert een verlangen naar eenheid en een gevoel van saamhorigheid dat in mij leeft. Opgegroeid in een pandit familie werd spiritualiteit een rode draad door mijn leven. Ik ben mensen gaan zien als zielen, die allen als zonnestralen zijn vanuit een goddelijke bron. Vanuit deze visie zijn alle mensen gelijkwaardig, ongeacht huidskleur, religie, culturele afkomst of sociaal economische status.
Lees verder
Kavish Sewnandan: De Navratri-rage
Dit jaar vielen de vastenperiodes van christenen, moslims en hindoes met elkaar samen. Dit komt niet ieder jaar voor en dit zijn dan ook bijzondere dagen geweest. Ik merk echter dat de hindoegemeenschap, en dan met name de gemeenschap vanuit de sanathana dharma-stroming, zich steeds sterker wilt profileren op dit vlak. Er is namelijk een heuse Navratri-rage gaande waar de commercie handig op inspeelt. Het 10-dagen en 9 nachten vasten wordt steeds meer een lifestyle-trend en ik heb het idee dat met name jongeren steeds meer vasten om te vasten, zonder dat zij de ware betekenis ervan begrijpen.
Lees verder
Koninklijke onderscheiding voor Amar Soekhlal
Het Sarnámihuis feliciteert haar voorzitter mr. Amar Soekhlal met een koninklijke onderscheiding, die hij dinsdag 26 april 2022 heeft ontvangen uit handen van de burgemeester van Rijswijk voor zijn verdiensten voor de gemeenschap. We zijn erg trots op deze mijlpaal. Hij heeft het van harte verdiend.
Lees verder
Training Hindostaanse geschiedenis
Deze training behandelt in vogelvlucht de geschiedenis van Hindostanen in de vorm van vraag en antwoord. Deelnemers aan de training worden in staat gesteld om hun kennis over te dragen op evenementen over Hindostaanse geschiedenis. Zo zal het Sarnámihuis in juni 2022 in samenwerking met het Gemeentearchief van Den Haag een tentoonstelling organiseren over de Calcuttabrieven. Vanuit de wijkbibliotheken worden er bussen georganiseerd naar het Stadhuis. Deelnemers aan de cursus kunnen ingezet worden als gids bij de tentoonstelling. Maar ze kunnen ook ingeschakeld worden bij lezingen op scholen.
Lees verder
Bris Mahabier: Het vroegere Rámlilá-spel aan de Hanna’s Lustweg
In de Rámlilá, een zeven- of tiendaagse openlucht volkstoneel, krijgt het leven van Rám(chandra), de préchristelijke kroonprins van Ayodhyá (in India), het hoofdaccent. Zijn vader koning Dashrath, Ráms echtgenote prinses Sitá, zijn halfbroer Lakshman, de apengeneraal Hanumán en de demonenkoning Rávan spelen een substantiële rol. Belangrijke momenten uit het leven van Rám, i.h.b. zijn huwelijk met de lieftallige prinses Sitá, zijn verbanning t.g.v. een hofintrige, de ontvoering van Sitá door Rávan, de moeizame zoektocht naar Sita en Ráms strijd tegen de demonenkoning Rávan van Lanká, staan in dit uitbeeldende spel centraal.
Lees verder
Prof. dr. Ruben Gowricharn: Surinaamse Hindoes en Moslims in Nederland
Hindostanen vormen een etnische groep. Die is niet homogeen, ook niet in religieus opzicht. Wij bestaan uit Hindoes, Moslims, Christenen en heidenen die onderling weer verschillende opvattingen hebben. Voor iemand als ik, die in Suriname is geboren en getogen, is die diversiteit heel gewoon. Ik ben opgegroeid in een etnisch en religieus gemengde wijk en heb ook een Katholieke, Islamitische en Hindoeschool bezocht. Niemand deed moeilijk over de godsdienst van de ander, ook niet wanneer die tot een andere etnische groep behoorde. Sterker, de religieuze verschillen waren in het sociale verkeer van Hindostanen nauwelijks merkbaar: we zagen er hetzelfde uit, we sprake dezelfde taal, hadden grotendeels dezelfde gerechten (met als uitzondering het gebruik van varkens- en rundvlees) en we trouwden onderling. Op feestdagen brachten Hindoes en Moslims eten voor elkaar.
Lees verder
Rihana Jamaludin: Literatuur van Suriname en Antillen op literatuurlijst voor scholen voortgezet onderwijs
Het Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid op School heeft actief lesmateriaal voor het schoolvak Nederlands ontwikkeld, met de bedoeling Nederlandstalige literatuur op een aantrekkelijke manier te ontsluiten voor het voortgezet onderwijs. Karlijn Naaijkens, educatief medewerker bibliotheek en Gepco de Jong, docent Nederlands en promovendus Universiteit Leiden, werken samen met researchers van Beeld en Geluid binnen beeldengeluidopschool.nl aan de ontwikkeling van dit materiaal en richten zich daarbij op Nederlandstalige literatuur uit het Caraïbisch gebied en Suriname. Op de Nederlandse scholen worden vooral nog witte schrijvers gelezen – hoewel daar wel al verandering in zit – laat deze lijst daar een mooi duwtje in de goede richting zijn en docenten handvatten geven die ze gemakkelijk kunnen toepassen.
Lees verder
“New Lives in Anand: Building a Muslim Hub in Western India”
Anand is een kleine stad in westelijk India. Het stadje is voornamelijk bekend van de melkfabriek Amul, en in de wintermaanden als een geliefde shopping bestemming voor overzeese Indiërs op bezoek in hun thuisregio. Minder bekend is dat Anand ook een aankomstpunt is voor duizenden vluchtelingen, die tijdens rellen in 2002 de omliggende dorpen ontvluchtten. In het nabijgelegen dorp Ode, bijvoorbeeld, werden 23 mensen levend verbrand toen een groep mannen hun huizen van buitenaf afsloot en in brand staken. In het overwegend Hindoeïstische dorp wisten de aanvallers precies welke huizen tot Moslims behoorden, en staken juist die huizen in brand. De rellen werden georganiseerd door militante Hindoe-nationalistische organisaties in de aanloop naar de deelstaatsverkiezingen in Gujarat in 2002. Als gevolg van dit geweld ontvluchtten vele Moslims de dorpen waar ze generaties lang als minderheid naast hun overwegend Hindoeïstische buren hadden gewoond. In heel Gujarat raakten in deze periode naar schatting 200.000 mensen ontheemd.
Lees verder
Literaire middag met Safikan Goelamhaider
Sarnámihuis i.s.m. Algemene Hindoe Basisschool VAHON presenteert een literaire middag met Safikan Goelamhaider Goelamhaider vestigt met de publicatie van haar boek “Ineens hadden ze een man voor mij…” de aandacht op het vraagstuk van uithuwelijking in de Hindostaanse gemeenschap. Ze heeft een autobiografisch verhaal geschreven over een episode uit haar leven als 17-jarig Hindostaans meisje […]
Lees verder
Boekpresentaties Safikan Goelamhaider
In maart vinden twee boekpresentaties plaats van auteur Safikan Goelamhaider. Op dinsdag 8 maart vindt in het kader van Internationale Vrouwendag een bijeenkomst plaats in Amsterdam in samenwerking met Stichting Simud. Op zondag 27 maart vindt een literaire middag plaats in samenwerking met Stichting VAHON in Den Haag. Met haar boek “Ineens hadden ze een man voor mij…” vestigt ze de aandacht op het vraagstuk van uithuwelijking in de Hindostaanse gemeenschap.
Lees verder
Danstheaterproductie CTRL-ALT-IDENTITY
Het is bijna zover! Op 11, 12 en 13 maart is de danstheatervoorstelling CTRL-ALT-IDENTITY te zien in Theater Zuidplein! De afgelopen maanden deelde Anima Jhagroe-Ruissen het maakproces van deze productie, van henna workshops tot de ontwikkeling van de danstaal. Nu zijn de laatste voorbereidingen aan de gang en gaat de productie het podium op. Lees meer over de voorstelling en kom kijken!
Lees verder
Samenwerking Vahon en Sarnámihuis
Het Sarnámihuis en de stichting Vooruitstrevend Algemene Hindoe Onderwijs Nederland (VAHON) gaan de komende jaren samenwerken op terreinen zoals de bewustwording van de Hindostaanse identiteit, de geschiedenis, kunst en cultuur. De VAHON school aan de Mackaystraat 6 in Den Haag is bruisende en inspirerende omgeving, waar kinderen naast het reguliere onderwijs ook Hindi lessen krijgen. Er wordt ook veel nadruk gelegd op de Hindoewaarden.
Lees verder
Kavita Parbhudayal: Wethouder in Den Haag en nummer 2 op de verkiezingslijst van de VVD
Op 16 maart 2022 zijn er gemeenteraadsverkiezingen en deze verkiezingen zijn erg belangrijk omdat je met je stem invloed kunt uitoefenen op de inrichting en het beleid van je gemeente. Dit geldt zeker voor de grote steden, met name voor Den Haag waar Hindostanen een significant onderdeel zijn van het inwonerstal. Het Sarnámihuis spreekt met een aantal kandidaat raadsleden, met name met de vraag: waarom zouden Hindostanen op zijn/haar partij moeten stemmen? Onderstaand een interview met Kavita Parbhudayal wethouder in Den Haag van Zorg, Jeugd en Volksgezondheid, tevens eerste locoburgemeester.
Lees verder
Bris Mahabier: Dharma en ráchas in de Rámáyan van Válmiki – een samenvatting van de Válmiki Rámáyan (deel 3)
Dashrath, de machtige koning van Koshalá in het Noordoosten van India, resideerde in de stad Ayodhyá (ligt in de huidige deelstaat Uttar Pradesh). Deze polygame koning was wel potent, maar – helaas – niet vruchtbaar. Zijn kinderloosheid baarde hem ernstige zorgen. De hoofdkoningin Kaushalyá en vooral de koning zelf verlangden intens naar een zoon, een troonopvolger en bestendiger van hun verheven regeerdersgeslacht Raghuvans. Daarom deed koning Dashrath een ultieme poging door het verrichten van een putrakameshthi yagya, een ritueel, om de gunst van de goden af te smeken. Dashrath voerde met de hulp van invloedrijke brahmaanse priesters onder leiding van Vashistha, zijn hofpriester, een groots opgezet meerdaags paardofferritueel, een ashvamedha, zeer punctueel uit.
Lees verder
Kavish Partiman: Kandidaat gemeenteraadslid voor het CDA in Den Haag
Op 16 maart 2022 zijn er gemeenteraadsverkiezingen en deze verkiezingen zijn erg belangrijk omdat je met je stem invloed kunt uitoefenen op de inrichting en het beleid van je gemeente. Dit geldt zeker voor de grote steden, dus ook voor Den Haag waar Hindostanen een significant onderdeel zijn van het inwonerstal. Het Sarnámihuis spreekt met een aantal kandidaat raadsleden, met name met de vraag: waarom zouden Hindostanen op zijn/haar partij moeten stemmen? Ik spreek Kavish Partiman die op nummer 2 staat op de lijst van het CDA in Den Haag. Het is een koude winderige dag als ik met hem afspreek in een restaurant. Stipt op het afgesproken tijdstip stapt een montere goedlachse dertiger het restaurant binnen. Het zijn drukke dagen voor Kavish Partiman die ook fractievoorzitter is van het CDA.
Lees verder
Svastika Ramcharan: Vrij om te kiezen?
Met Maya voer ik zo nu en dan luchtige conversaties over serieuze kwesties in het leven. Een dergelijke babbel levert altijd nuttige informatie, bovenal verhelderende perspectieven op. Onlangs stuurde zij mij een videootje over de monarchvlinder. “Wat denk je, ontwerp of toeval?”, vroeg ze me erbij. Voor vlinders heb ik nooit belangstelling gehad. Wel een gevoel dat dichtbij aversie ligt. Ik begreep niet goed hoe sommigen gefascineerd konden kijken naar een wezentje dat er door een combinatie van kleuren en patronen eng uitzag. Vooral de gedachte dat het beestje voor de gedaanteverwisseling een rups was, bezorgde mij rillingen over mijn lichaam.
Lees verder
Safikan Goelamhaider: Ineens hadden ze een man voor mij…
Het Sarnámihuis en uitgeverij Amrit Publishers vestigen met de publicatie van het boek van Safikan Goelamhaider de aandacht op het vraagstuk van uithuwelijking in de Hindostaanse gemeenschap. Goelamhaider heeft een autobiografisch verhaal geschreven over een episode uit haar leven als 17-jarig Hindostaans meisje in Suriname. Ze woonde in het bauxietdorp Billiton. Ze werd uitgehuwelijkt aan een Hindostaanse man uit Nederland. De man vertrok na het huwelijk naar Nederland. Het meisje volgde kort daarop, maar werd niet afgehaald op Schiphol; niet door haar man en ook niet door haar broers en zussen die in Nederland wonen. Hoe het haar daarna vergaat, wordt uitgebreid uit de doeken gedaan in haar boek. Het verhaal speelt zich af aan het begin van de jaren zeventig toen de grote migratiestroom van Suriname naar Nederland op gang kwam.
Lees verder
Internationale Vrouwendag 2022: Talkshow & Expositie ASHANTI
Op 8 maart 2022 organiseert het Sarnámihuis in samenwerking met de danstheaterproductie CTRL-ALT-IDENTITY een talkshow waarin twee generaties Hindostaanse vrouwen met elkaar in gesprek treden. Naar aanleiding van de expositie over ASHANTI, de feministische vrouwenkrant uit de jaren ’80, waarin Surinaams-Hindostaanse vrouwen een drijvende kracht waren, treden Hindostaanse vrouwen van toen en nu met elkaar in gesprek. Van 11 t/m 13 maart is de expositie geopend en verbonden aan de danstheatervoorstelling CTRL-ALT-IDENTITY die in datzelfde weekend uitgevoerd wordt. Ook is in dezelfde expositieruimte de tentoonstelling ‘When we grow up’ te bekijken van Kevita Junior.
Lees verder
Anima Jhagroe-Ruissen: Artistieke Fragmenten
Het maakproces van CTRL+ALT+IDENTITY manifesteert zich op zoveel inspirerende manieren dat ik soms niet weet waar ik moet beginnen. Bovenstaande voorbeeld over ritme is er één van. Bij elke dansrepetitie zijn er ook nieuwe elementen waarin onze dansende lichamen iets vertellen over onszelf, elkaar en onze relatie met Moeder Aarde. Als ik luister naar onze verhalen van het afgelopen anderhalf, voel ik een verbondenheid tussen vrouwen van kleur dat nooit is weggeweest. Daar ben ik niet de enige in. Meerdere vrouwen voelen deze verbondenheid, zij het via henna en/of dans. Het is een andere vorm van kennis die we in ons meedragen. Die ons kracht kan geven om elkaar te vinden en te helpen… Mits we eraan toe (kunnen) geven.
Lees verder
Amar K. Soekhlal: Prof.dr. Haroon Sheikh – een eloquente en zichtbare wetenschapper
Een samenleving, een gemeenschap heeft voorbeeldfiguren nodig. Deze voorbeeldfiguren kunnen anderen inspireren om hetzelfde pad te volgen of ze kunnen een steun zijn bij tegenslagen, maar zij kunnen ook de weg wijzen naar een zingevend leven. Ik zag de heer Sheikh in november 2021 op het NOS-journaal van 20.00 uur een heel moeilijk en tegelijkertijd een ontzettend noodzakelijk thema becommentariëren. Naar aanleiding van deze uitzending werd ik ook gebeld door enkele van mijn vrienden met de vraag: ”Wie is Haroon? Is hij een Surinamer?” Deze nieuwsgierigheid impliceert dat hij niet bekend is in onze samenleving. Immers, het succes van een lid uit die gemeenschap straalt ook af op die samenleving en omgekeerd. Toen ik de heer Sheikh googelde, viel ik achterover van zijn cv op Wikipedia.
Lees verder
Bris Mahabier: Dharma en ráchas in Rámáyan, het ‘heilige’ epos van hindoes in Suriname en Nederland (deel 2)
Dit artikel is het tweede deel van een reeks van vijf. Dit tweede deel bestaat uit vier paragrafen waarin aandacht besteed wordt aan de volgende onderwerpen. Een inleiding, waarin de termen dharma en ráchas centraal staan, zoals in de Rámáyana. De relatie van de hoofdgoden Brahma en Vishnu met Rám en Rávan, de twee hoofdfiguren uit dit heldendicht. De nieuwe kijk van enkele árya samáji pandits op Rám als hun maryádá purushottam. Tot slot de vraag of Rám, een maryáda purushottam met enkele zwarte vlekken was?
Lees verder
Richard Moti, wethouder en lijsttrekker voor de PvdA in Rotterdam
Het Sarnámihuis heeft het initiatief genomen om een paar aanstaande gemeenteraadsleden te interviewen. Onze belangstelling gaat uit naar de vraag, waarom zouden Hindoestanen op die partij of die kandidaat moeten stemmen? De eerste in de rij is de heer Richard Moti, wethouder Werk en Inkomen, Nationaal Programma Rotterdam Zuid en lijsttrekker voor de PvdA in de Maasstad. Ik ontmoet hem in zijn ruime kamer in het prachtige stadhuis. Richard Moti heeft een indrukwekkende carrière binnen de PvdA en bij de vakbond FNV. Zijn missie is opkomen voor de zwakkeren in de samenleving en streven naar een fatsoenlijke verdeling van de welvaart. Dit geldt dus ook voor de Hindoestanen. Hij omschrijft zich zelf als een klassieke sociaaldemocraat.
Lees verder
Svastika Ramcharan: Tot de dood ons scheidt?
Ze vroeg me erbij te zijn. Desnoods als toehoorder, tijdens het gesprek met haar dochter die voornemens was te scheiden. Huisje, boompje, beestje: perfect leventje had haar dochter. Schijnbaar perfect, van buiten bekeken leek het geheel feilloos. Waarschijnlijk broeide er wel wat binnen en de hitte was nu ondraaglijk. Niet meer om samen uit te houden, uit elkaar gaan was de optie. De moeder wist het nog niet te plaatsen. Het nieuws kwam te abrupt. Als een donderslag bij heldere hemel, waar je verschrikt van blijft staan. Wat zijn de consequenties van een scheiding? Voor de dochter én voor haar als moeder? Hoe verder na een breuk? Waar begin je opnieuw? Kom je wel goed terecht als je de rijdende trein bewust ontspoort?
Lees verder