Kort geleden maakte de Indiase premier Narendra Modi een wereldtour en was bij die gelegenheid ook een aantal dagen in Nederland. Door de Hindoestaanse gemeenschap is hij uitbundig ontvangen en bejubeld. Geen kritisch woord heb ik in de Hindoestaanse berichtgeving gehoord. De Nederlandse media plaatsten wel een kritische noot bij zijn beleid.
India is een complex land. Het is een groot land qua oppervlak, met zijn 1,3 miljard mensen het tweede land in bevolkingsaantal, ongeveer 415 talen worden er gesproken, waarvan je alleen met het Engels het hele land kunt bereiken, talrijke verschillende culturen heeft het land, verschillende godsdiensten komen er voor, waarbij ca. 80 % van de bevolking hindoe is, er is het kastenstelsel dat een grote belemmering vormt voor de opwaartse mobiliteit enz. enz. Het besturen van zo’n land is geen kattenpis. Een leider die in staat is om de eenheid te bewaren en het land tegelijkertijd tot ontwikkeling te brengen, verdient veel waardering en respect. Met alle interne verschillen die er zijn, is het van groot belang om de verschillen te overbruggen en vooral te voorkomen dat verschillen tot spanningen leiden. Als interne spanningen groter worden, dan neemt de sociale en politieke stabiliteit af met ook negatieve gevolgen voor de economische en sociale ontwikkeling.
Premier Modi voert een veelbelovende economische politiek. Ondernemers krijgen meer ruimte om te ondernemen, de bureaucratie wordt teruggedrongen en het zwarte geldcircuit wordt aangepakt. Nooit eerder heeft een regering zo hevig de strijd aangebonden tegen de corruptie. Modi is ook charismatisch en daardoor in staat om India grote stappen te laten maken in de vaart der volkeren.
Maar dit beleid kan flink worden ondermijnd door twee andere zaken die met elkaar te maken hebben. In de eerste plaats de hindoe-nationalistische politiek. De etnische en religieuze spanning neemt onder Modi toe. Modi’s hindoe-nationalistische politiek creëert spanning in de samenleving die vervolgens leidt tot politieke en sociale instabiliteit. Zijn voorkeur voor Hindi in heel India zal leiden tot spanning met de zuidelijke staten. In de tweede plaats zal de hindoe-nationalistische politiek de spanning met Pakistan en Bangladesh verder doen toenemen. Van Pakistan en Bangladesh alleen heeft India evenwel niet zoveel te vrezen. Wel van China. De Indiase politiek kan Pakistan en Bangladesh ertoe brengen grote faciliteiten te geven aan China om bruggenhoofden te bouwen tegen de bedreiging die zij uit India ervaren. Iets dergelijks kan ook gebeuren met andere omliggende landen, zoals Sri Lanka. In feite is China al bezig met een operatie gericht op hechtere banden met de Indiase buren. Zelfs in Afrikaanse landen die aan de Indische Oceaan liggen, is China bezig militaire bases te bouwen. De omsingeling van India is over niet al te lange tijd een feit. Onafhankelijk van de andere buurlanden heeft China ook eigen aspiraties die tegen de Indiase belangen ingaan. Zo claimt China dat de Indiase staat Arunachal Pradesh bij China hoort.
China met een bevolking die maar een fractie groter is dan India, heeft een bruto nationaal product (BNP) dat 5 keer groter is dan dat van India. China is de tweede economische en militaire macht van de wereld. Verwacht wordt dat tegen 2050 de Chinese economie ook groter zal zijn dan de Amerikaanse economie. In deze constellatie is het tegen het Indiase belang om buurlanden van zich te vervreemden. Door het hindoe-nationalistische beleid van Modi loopt India het risico omringd te worden door een vijandige omgeving. China vanuit ook een eigen belang is bezig hiervan te profiteren. De sociale en politieke onrust die Modi binnenlands creëert, zal bovendien de verwezenlijking van zijn goede economische plannen ondermijnen.
Modi is te prijzen voor zijn economische politiek. Terecht echter krijgt hij ook kritiek van vele zijden voor zijn hindoe-nationalistische politiek. Er is geen reden om Modi kritiekloos te bejubelen zoals de Hindoestaanse gemeenschap in Nederland dat doet.
Reactie van drs Appalsamy
The writer is making absurd comments of PM Shri Modi of India. PM Hasina of Bangladesh is a close friend of India and Modi. Bangladesh recieved 5 billion dollars development aid from India last year. Secondly Pakistan claims are based on religious affiliation and not logic or history. India is not called the land of the PURE HINDU But Pakistan is called the land of the PURE MUSLIM ( Pakistan). Secondly , China is building facilities in Pakistan occupied Kashmir. Thats were the problems begins between the 2 countries. China not only claims Arunchal Pradesh but also the whole of the South China Sea. The Americans, Japanese, Australians are aligning themselves in a military alliance to prevent China from occuping the whole of the South China Sea. If a World ar 3 breaks out it would be in that area. Britain is also sending a Naval Carrier to the South China Sea next year. China will not survive a confrontation with these allies of America. But China and India have been close friends for more than 2,000 years and we all hope problems between the world oldest civilizations would be solved peacefully. Buddhism in China came from India. Many Hindu organisations like Swami Naryan. Sai Bhaba and hare Krishna are very active in China. There are more than 4,000 Indian studenst studying medicine at university in China.