In de maand maart is mijn klus op het ministerie van Buitenlandse Zaken afgerond. Twee maanden werken in het kader van het Nederlands voorzitterschap van de Europese Unie waren hectisch, intensief en leerzaam. Verder heb ik mijn eerste boek (JHG EU-Handvest Selecties) op 22 maart j.l. mogen uitreiken aan de voorzitter van de vaste kamercommissie Europa van de Tweede Kamer (dhr Azmani). Ik heb in 5 minuten mogen toelichten wat het belang is van dit boek voor de Tweede Kamer. Een eervol moment waarbij ook verschillende andere kamerleden aanwezig waren.
De klus bij het ministerie van Buitenlandse Zaken zit erop. Ik ben intensief betrokken geweest bij het dossier asiel en migratie. Een dossier dat continu in beweging is geweest in die twee maanden. Als tastbaar resultaat onder meer de deal met Turkije rond de vluchtelingencrisis. Daarmee is een stap gezet in deze crisis, maar zijn we er nog niet. De volgende uitdaging betreft de uitvoering van deze deal. En dat vergt grote inspanningen voor de Europese Unie en hun lidstaten. Ik heb in deze periode prettig samengewerkt met nieuwe mensen. Het was een periode met veel verantwoordelijkheid waarbij ik creatief mocht zijn om oplossingen te vinden. Daarbij heb ik vaak de grenzen opgezocht en alles steeds als een uitdaging ervaren. Door mijn vele publicaties was ik ook een bekende bij andere ministeries en dat maakte het bij bepaalde vraagstukken ook makkelijk. Er was een autoriteit die zij kenden en zij gingen dan ook uit van mijn visie. Dat leverd juist een goede samenwerking.
In de maand maart is ook mijn lezingencyclus gestart. De agenda loopt vrij vol tot begin juli. Toch heb ik ook nog stukken geschreven voor bekende Haagse instituten zoals het Montesquieu Instituut en Prodemos. Het Montesquieu Instituut is een multidisciplinair instituut op het snijvlak van democratie, politiek en parlementaire besluitvorming in Nederland én Europa. Ik heb een artikel geschreven over Vluchtelingen & Europese rechtspraak. ProDemos legt uit wat de spelregels zijn van de democratie en de rechtsstaat en laat zien wat je zelf kunt doen om invloed uit te oefenen – in de gemeente, de provincie, het land en Europa. Bij Prodemos heb ik een column geschreven over het recht op asiel.
De drukte op dit moment komt zeker ook door de goede ontvangst van mijn eerste boek die inmiddels uit is (JHG EU-Handvest Selecties). Ik ben op donderdag 17 maart j.l. begonnen met een inhoudelijke cursus over het EU Handvest aan een bekend advocatenkantoor in Amsterdam. Het was een mooie middag en als reactie kreeg ik de volgende reactie: Ook hier vinden wij de cursus zeer de moeite waard en zijn wij zeer te spreken over zowel de inhoud als de docent!
Op 22 maart j.l. heb ik het boek JHG EU-Handvest Selecties samen met een petitie mogen uitreiken aan de voorzitter van de vaste kamercommissie Europa van de Tweede Kamer (dhr Azmani). Ik heb in 5 minuten mogen toelichten wat het belang is van het boek voor de Tweede Kamer. Een eervol moment waarbij ook verschillende andere kamerleden aanwezig waren. Helaas stond de ochtend in het teken van de vreselijke aanslagen in Brussel. Dat was ook wel in de middag te merken aan de sfeer en ook met betrekking tot de beveiliging in en rond de Tweede Kamer. In dat opzicht was ik ook wel verplicht om in mijn verhaal in te haken op deze trieste ochtend. Juist nu staan de grondrechten in de Europese Unie onder druk om de samenleving beter te kunnen beschermen tegen geweld en terreur.
Mijn boodschap was verder dat de rechter (het Hof van Justitie van de Europese Unie en de nationale rechter) steeds meer invulling geeft aan het Handvest van doen. Het spreekt voor zich dat met dergelijke rechtspraak vervolgens ook rekening moet worden gehouden bij de ontwikkeling van nieuw beleid en wetgeving. Verantwoordelijke beleidsvorming en wetgeving is echter niet slechts reactief in de zin dat pas iets wordt ondernomen of aangepast als de rechter ergens een stok voor heeft gestoken of specifieke aspecten van een probleem heeft verduidelijkt. Om proactief in een vroeg stadium zoveel mogelijk punten van frictie met grondrechten te neutraliseren bestaan daarom in Europa en Nederland allerlei instrumenten en procedures.
In deze drukke tijden heb ik ook deelgenomen aan een talkshow van Sarnami TV.
Het tweede boek met als titel het inreisverbod, op het snijvlak van het vreemdelingenrecht en het strafrecht is nu ook uit. Dit boek wordt officieel gepresenteerd tijdens een symposium op donderdagmiddag 14 april 2016 in Den Haag (Brasserie Berlage). Voor registratie: http://www.sdujuridischeopleidingen.nl/site/aanbod/detail/symposium-inreisverbod.20073945.html
Het boek bespreekt het inreisverbod en een aantal aanverwante rechtsinstrumenten in het kader van terrorismebestrijding, zoals de ongewenstverklaring en het uitreisverbod. Omdat dit boek ook een enorme actualiteitswaarde heeft, is er een persbericht opgesteld en deze is inmiddels goed verspreid in Nederland en België. Houden de VS zich al jaren bezig met het snijvlak van deze twee rechtsgebieden (crimmigration), in Nederland is dat maar sinds kort een aandachtsgebied (vreemdelingenstrafrecht). Inmiddels ben ik gevraagd om hierover eind van het jaar te spreken op een congres in de Verenigde Staten. Het is afwachten hoe dit allemaal gaat lopen.
Ten slotte heb ik in maart een gesprek gehad met Mohamed Mahawat Khan (voorzitter van Hum Log). Een goed gesprek met als resultaat dat ik ook bij hem een lezing ga houden over de recente ontwikkelingen in de Europese Unie in relatie tot mijn twee boeken. Het aan de weg timmeren moet volgens Mohamed ook gedeeld worden in de Hindostaanse gemeenschap. Zijn trots en passie hebben mij overgehaald om in april medewerking te verlenen aan een bijeenkomst bij Hum Log.